เนื่องจากวันนี้เธอสวมกระโปรงจึงต้องนั่งหันด้านข้างและเกาะเอวเขาเอาไว้ เอกวุฒิยิ้มอย่างพอใจที่มือนุ่มนิ่มเอื้อมมากอดเอวเขาไว้อย่างกลัวตก
“ขับดีๆนะคะพี่เอก”ลดาวดีมิวายกำชับเมื่อมอเตอร์ไซค์คันโตเริ่มเคลื่อนตัวออกจากที่จอด
“รับทราบครับผม” เอกวุฒิค่อยๆ ขับช้าๆ ไปตามถนนในซอย เขานึกอยากให้ถนนทอดยาวไปไกลกว่านี้จะได้ใช้เวลากับน้องน้อยที่เขาแอบมีใจให้นานๆ แต่ดูท่าสวรรค์จะไม่เป็นใจให้เขานักเมื่อออกมาจากปากซอยเพื่อเลี้ยวขึ้นสู่ถนนสายหลักก็พอดีกับที่บีเอ็มดับบลิวคันหรูเลี้ยวเข้ามาในซอย แม้เขาและลดาวดีจะไม่ทันสังเกตเห็นแต่คนในรถกลับมองเห็นชัดเจนและดวงตาลุกวาวด้วยความโกรธทันที วีระและกิตติหันมองหน้ากันแล้วแอบกลืนน้ำลายลงคออย่างหวั่นใจแทนเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์ที่บังอาจมาขโมยหัวใจผู้เป็นนายซ้อนท้ายไปนัก เขาทั้งสองหันไปมองผู้เป็นนายอย่างรอคอยคำสั่ง
“ตามไป” ธีรภัทรสั่งด้วยน้ำเสียงห้วนสั้น กิตติรีบกลับรถขับต
