“นี่!!!” มายูเริ่มหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกเมื่อโดนเขาพูดจากวนประสาทใส่
“อะไรครับ” เขาทำหน้าตายไม่รับรู้ว่าได้พูดอะไรออกมา
“ขยับเข้ามาฟังใกล้ๆซิคะ” เธอกระดิกนิ้วเรียกรุ่นพี่หนุ่มให้ขยับเข้ามาใกล้เธอเพื่อที่จะพูดอะไรบางอย่างกับเขา มิวนิคขยับเข้าไปใกล้ตามที่รุ่นน้องได้เอ่ยชวน
“หมาตัวนั้นยังดูไม่น่ากลัวเท่าปากของพี่เลยค่ะ!” ปากเล็กก่นด่าคนตรงหน้าโดยที่ไม่แคร์ไม่สนใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง เธอพูดให้เขาได้ยินเพียงแค่คนเดียว เมื่อพูดเสร็จก็ผละตัวออกห่างทันที
“หึ!” มิวนิคหัวเราะในลำคอ เขาดูจะชอบใจไปกับคำพูดของเธอคนนี้เอามากๆกล้ามากที่มาพูดแบบนี้กับเขา
“รอบหน้าระวังเจอปากของพี่เอานะครับ ระวังตัวเอาไว้ให้ดี!!” เขาพูดปนหัวเราะพร้อมกับลูบริมฝีปากล่างของตัวเอง นี่เขายังจะหวังว่าจะมีรอบหน้าอีกอย่างงั้นเหรอ ไม่มีทางฉันจะไม่มีทางอยู่ใกล้ผู้ชายแบบเขาอีกต่อไปแล้วโว้ย
“พวกแกฉันไปก่อนนะ อยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว สก
