“นี่คือคุณพญาครับ พญา มหรรณพครับ ท่านเป็นอดีตนายอำเภอของเกาะนี้ แต่เมื่อปีก่อน ท่านกับลูกน้องคนสนิทออกไปตกหมึกที่กลางทะเลแล้วถูกปล้นฆ่าตายยกลำ เรือถูกระเบิดจนเหลือแต่ซาก ห้าชีวิตบนเรือตายหมดครับ มีแต่ท่านคนเดียวที่หาศพไม่เจอ...”
“หาศพไม่เจอ?”
“ใช่...หาศพไม่เจอ” อัคนีย้ำความจริงข้อนี้
“ถ้าหาศพไม่เจอแล้วจะแน่ใจได้ไงคะว่าเขาตายแล้วจริง ๆ”
“เพราะไม่นานหลังจากเกิดเรื่อง เราสามารถจับกุมผู้ต้องหาได้หมดทุกคนน่ะสิ หัวหน้ากลุ่มและลูกน้องที่ก่อเหตุให้การตรงกันว่า พวกเขาช่วยกันระดมยิงคุณพญาไปสิบกว่านัดแล้วร่างของเขาก็ตกลงไปในทะเล...ไม่โผล่ขึ้นมาอีกเลย นั่นเป็นภาพสุดท้ายพวกเขาได้เห็นท่าน...”
เรื่องของอดีตนายอำเภอทำให้หัวใจของไข่มุกเต้นโครมครามไปหมด
“ถ้างั้นเขาควรจะตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? คนโดนไปขนาดนั้นไม่น่าจะรอดได้”
อัคนีหันไปคุยกับจ่าทะนงอย่างฉงนสนเท่ห์ เขาพยายามคิดหาเหตุผลมาประกอบคำอธิบายจาก
