“เสร็จแล้วค่ะ”
“เร็วดีจริง ถ้าผมทำเองคงใช้เวลากว่านี้เยอะ”
เธอเงยหน้า สบตาเขา ชายหนุ่มจ้องเธอตอบ เพราะหลบสายตาน่ารักคู่นั้นไม่ทันเสียแล้ว
วารีอยากจะถามเขาสักคำ...ว่าจำเธอไม่ได้จริง ๆ หรือ แต่ก็ตัดใจ เพราะไม่อยากกลับไปเหมือนตอนนั้นอีก
ความเจ็บปวดในหัวใจ มันเจ็บมากกว่าแผลภายนอก ซึ่งมันหายยากกว่าหลายเท่า
“คุณเลี้ยงมันมาเองหรือคะ”
“เปล่า เจอมันนอนบาดเจ็บอยู่ใกล้ ๆบ้าน”
“อืม โอเค งั้นวันนี้ก็เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณกลับบ้านได้ ส่วนเจ้าหลือมคงต้องให้มันนอนที่คลินิกเพื่อดูอาการก่อน”
“เอ่อ..จะเอางั้นเหรอ”
“ใช่สิคะ”
“แล้วถ้าเกิด...”
“ถ้าคุณอยากรู้อาการของมันก็โทรมาถามได้นะคะ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่หั่นมันต้มแกงหรอก...”
“พูดซะ...โอเค ผมจะโทรมานะ” เธอรู้สึกได้ว่าเขาดูผ่อนคลายขึ้นกว่าตอนแรกที่เจอหน้ากัน “ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ครับ”
“อืม...เดี๋ยวฉันเขียนใบสั่งยาให้ค่ะ”
เธอหยิบสมุดเล่มเล็กออกมาแล้วเ
