บทที่ 3 บีบคั้น 3
821 Words
เศกย์สั่งพักกองสามวัน เพราะแผลโดนน้ำร้อนลวกอักเสบทำให้เวนิกาหน้าบวม ถึงไม่ร้ายแรง แต่เขาก็คำนึงถึงเธออยู่มาก หญิงสาวจึงหมั่นไปโรงพยาบาลทุกวัน รักษาจนอาการบวมดีขึ้นมาก แม้จะยังไม่หายสนิท แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการถ่ายทำ เธอจึงแกล้งผู้กำกับหนุ่มว่าสามารถถ่ายทำต่อได้แล้ว
เวนิกาเดินเข้ากองถ่ายอย่างกระตือรือร้น ความรับผิดชอบที่มีอย่างเต็มเปี่ยม ทำให้เธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของใคร ทว่าพอมาถึงกลับพบทีมงานพากันนั่งหน้าเครียด ไม่มีการจัดฉากจัดไฟเตรียมฉากอย่างที่ควรจะเป็น เธอเดินตรงไปที่ห้องพักผู้กำกับตั้งใจจะทักทายเขา ยังไม่ทันเปิดประตูก็ได้ยินเสียงลลิตาลอยออกมาให้ได้ยินอย่างชัดเจนว่า
“บอสรอนไม่พอใจเรื่องนี้มากค่ะ ทางคุณเศกย์จะรับผิดชอบยังไงคะ”
“ผมต้องขอโทษจริงๆ ครับ ที่ดูแลนักแสดงได้ไม่ดีพอ ต่อไปทางเราจะเพิ่มมาตรการการดูแลและความปลอดภัยให้มากกว่านี้ จะไม่มีอุบัติเหตุแบบนี้เกิดขึ้นอีกอย่างแน่นอนครับ”
“แค่พูด ใครๆ ก็พูดได้ค่ะ ลิต้ากับบอสมีความเห็นตรงกันว่าจะไม่เอาชีวิตของนักแสดงอย่างน้องมิ้งค์มาเสี่ยงกับทีมงานที่ไม่มีคุณภาพเด็ดขาด”
“เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นอุบัติเหตุ คุณก็รู้” เศกย์เพียรทำใจเย็น ไม่ได้ฟื้นฝอยว่าถ้ามิ่งกมลไม่เล่นผิดคิวเอง ก็คงไม่เกิดเรื่องขึ้นหรอก นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องที่หล่อนกับลลิตาป่วนกองถ่ายเขา ด้วยการเปลี่ยนน้ำในแก้วเป็นน้ำร้อนแล้วเอาไปสาดหน้าเวนิกานะ
“ใช้ข้ออ้างแบบนี้มันดูมักง่ายไปหน่อยนะคะ คุณเป็นผู้กำกับ จะมาอ้างว่าเป็นแค่อุบัติเหตุแล้วจบไม่ได้หรอกค่ะ เห็นทีทางเราคงต้องขอทบทวนการร่วมงานกับทางคุณซะแล้วละ”
“คุณคิดจะให้คุณมิ้งค์ถอนตัวเหรอครับ”
ได้ยินน้ำเสียงเคร่งเครียดของเศกย์ เวนิกาก็พลอยหนักใจแทนไปด้วย ลลิตาทำแบบนี้จงใจแกล้งกันชัดๆ ถ้ามิ่งกมลถอนตัวตอนนี้กองถ่ายได้ปั่นป่วนหนักแน่ๆ เศกย์ถ่ายทำมาเกือบ 30% แล้ว ใช้เงินไปไม่น้อย ขืนเปลี่ยนตัวนักแสดงใหม่จะยิ่งกระทบกับหลายส่วน กองถ่ายชะงักเพราะต้องหานักแสดงแทน แต่รายจ่ายในส่วนทีมกล้องทีมไฟและส่วนอื่นๆ ยังคงต้องจ่ายเหมือนเดิมตามที่ได้จองเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคงโดนฟ้องร้องอ่วมแน่ เป็นแบบนี้ไม่แคล้วเศกย์ต้องหาเงินทุนเพิ่ม
แต่จะหาจากที่ไหนล่ะ?
เงินหลายสิบล้านใช่ว่าใครจะควักให้กันง่ายๆ ช่วงนี้กระแสหนังไทยค่อนข้างซบเซา จะหอบไปซบค่ายหนัง กว่าผ่านการพิจารณาเงินทุนแต่ละขั้นคงไม่ทันการ แถมเศกย์ยังตั้งใจจะสร้างเองขายเอง เพราะต้องการเป็นอิสระทางความคิด การเป็นค่ายหนังอิสระมีความเสี่ยงสูง หากจะไปกู้เงินกับธนาคารก็อาจจะไม่น่าเชื่อถือมากพอ
ที่พอจะเห็นหนทางอยู่บ้าง ก็มีแต่ต้องพึ่งพาผู้ชายคนนั้น...
เวนิกาเม้มปากแน่น เหมือนจะล่วงรู้เจตนาที่แท้จริงของลลิตาแล้ว รวมถึงคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องวุ่นวายนี้ด้วย
“ลิต้าขอโทษนะคะ แต่บอสรอนไม่ต้องการให้เกิดอุบัติเหตุแบบนี้อีกขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง”
เวนิกาหลับตา กำมือแน่น เป็นฝีมือของปรินธรจริงๆ !
ที่เขายอมปล่อยให้การถ่ายทำเป็นไปอย่างราบรื่น เพราะเพื่อให้เงินทุนล่มลงไปจนถอนตัวลำบาก แล้วจึงสร้างปัญหาบีบให้เศกย์ไม่มีทางเลือก ต้องยอมก้มหัวเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขา ส่วนอีกทางก็ให้เศกย์และทีมงานมากัดดันเธออีกที ปรินธรจงใจใช้ความอยู่รอดของพวกเขาเป็นตัวประกัน เหมือนเชือกที่มัดตัวเธอไม่ให้ขัดขืนเขาได้
ที่เขาสร้างเรื่องสร้างราวก็เพราะเหตุผลเดียว...เพื่อบีบให้เธอเจอทางตัน
“บอสจะไม่เอาเรื่องคุณกับทีมงานที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้น แต่นักแสดงที่เข้าฉากด้วยกันจนทำให้น้องมิ้งค์ตกน้ำจะต้องชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด ทั้งบาดแผลทางกายและทางจิตใจ แล้วบอสจะถือว่าไม่เคยเกิดเรื่องนี้ขึ้น คุณยังสามารถถ่ายหนังของคุณต่อไปได้อย่างราบรื่น”
เหมาะสม?
หญิงสาวยิ้มเยาะในความเลือดเย็นน่ารังเกียจ ดูทรงแล้วถ้าปรินธรเล่นงานเธอให้ถึงตายไม่ได้ เขาคงไม่ยอมเลิกสินะ
ความคับแค้นวิ่งแล่นจนจุกอก ไม่รอให้คนข้างในเคลียร์กันจบก่อน เวนิกาก็เปิดประตูดังผัวะเข้าไปทันที
- Writer
