Ep 5 ตีนหนัก
1114 Words
"วันนี้เลิกกี่โมง เดี๋ยวตินมารับกลับพร้อมกัน"
" เย็นเลย...ต้องไปชมรมด้วย ไม่ต้องรอก็ได้เดี๋ยวกลับเอง"
ฉันมีนัดไปดริ้งกับแก็งส์คืนนี้ เลยขี้เกียจเจอตินเดี๋ยวยาวไม่ได้ไปไหน
"ไม่อ่ะรอได้ส่งเสร็จจะไปทำงานต่อเลย"
ผมบอกยัยเตี้ยไปแบบสั่งการแระ เธอขัดไรไม่ได้อยู่แล้วผมรับเธอมาส่งหน้าคอนโดก็เย็นมากแล้ว
"ขอบใจนะ ขับรถดี ๆ"
เธอหันมาบอกผมก็ลงรถไป คืนนี้สงสัยไม่ได้คุยผมติดงานตั้งเครื่อง CDJ ให้รุ่นน้องที่ร้านหลังมอ
ช่วยเสร็จ คงดื่มต่อเลยนัดเพื่อนไว้ทั้งแก็ง
"เอ้า ๆ มาครบว่ะวันนี้ เมาได้หิ้วกุกลับด้วย"
เสียงไอ้ทาม ไอ้หน้าตี๋สุดหล่อ ของสาวๆในคณะ มันชอบอ่อยไปทั่วได้ทุกคน
ผม สกาย มิดไนท์ นั่งขำในความรั่วของไอ้ทาม
"เมื่อเช้าเห็นรถมึงไปจอดส่งสาวที่นิเทศ จริงจังขนาดให้ขึ้นรถงี้"
ไนท์ ถามผม แน่ล่ะสายตาทุกคู่หันมาจ้องเอาคำตอบผมทันที
"คิดว่า" ผมตอบ
"คิดห่าไร ตอบครึ่ง ๆ กลาง ๆ" ทามเสริม
"ไม่เสือกดิ่" ผมตอบมัน
ทุกคนเลยเลิกสนใจผม ปกติผมพูดน้อยไม่เหมือนตอนอยู่กับยัยเตี้ย ผมเองยังแปลกใจ 3-4 วันนี้ โลกของผมดูจะวุ่นวายดี
ผมนั่งกันชั้นลอยฝั่ง vip เพราะรู้จักกับพี่เจ้าของร้าน ผมก็นั่งชิลไปเรื่อย ๆ สายตาดันไปเจอยัยเตี้ยเดินเข้ามาพร้อมเพื่อน
เธอไม่เห็นผมหรอกครับ ถ้ามองขึ้นมามันมืด
Line
T : อยู่ไหน
S : ร้านเหล้าหลังมอ
T : ทำไมไม่บอก
S : ต้อง?
เอาแระครับ เริ่มกวนตีนผมล่ะใจดีด้วยหน่อยไม่ได้
T : จะกลับกี่โมง
S : เที่ยงคืน
T : โทรมาเดี๋ยวไปรับ
S : ok
อย่างน้อยยัยเตี้ยก็ไม่โกหกผม เพื่อนเธอก็กลุ่มเดิมที่ไปงานดนตรี ผมเลยปล่อยเธอสนุกไป ผมไม่หวงหรอกเพราะเธอเป็นคนไม่แต่งตัว
โป๊ออกแนวสตรีทมากว่า แต่ผมก็ไม่ได้นั่งเฝ้านะเรียกนั่งรอมากกว่า
23:30
S : อยู่ไกลไหม อีกแปปจะกลับแระ
T : 10 นาที เจอกัน ส่งโลร้านมาด้วยชื่อไร
ผมก็เนียน ๆ ถามไปตาที่มองเธออยู่ เข้าใจได้ว่าเธอกำลังแยกตัวไปห้องน้ำ
ผมที่กำลังจะลุกเดินลงไปหา เห็นไอ้หน้าเข้มแม่งเดินตามยัยเตี้ยไปติดๆ
ฉันกำลังรอเข้าห้องน้ำ มีมือหนามาจับแขนฉัน
"แดน"
"คนเมื่อเช้าใคร ที่ไปส่งใช่คนที่อยู่ในห้องตอนนั้นไหม"
"........"
ฉันกำลังประมวลความคิดอยู่ เมาด้วย ยังไม่ทันจะตอบ แดนพยายามจะจูบฉัน ฉันเบี่ยงหนีทัน
ถึงฉันจะชอบมันมาก แต่มาทำไรแบบนี้มันก็ไม่ใช่ป่ะว่ะ
มือมันบีบแขนฉัน ฉันพยายามดิ้นหนีแต่ก็เมาด้วย แม่งตัวใหญ่อีก
"หยุด!! มึงจะทำอะไรแดน กุเพื่อนมึงนะ"
เสียงปัก โครม!!!!
ใช่ครับตีนผมเอง ที่ถีบมันล้มกลิ้งเป็นลูกบอล จริง ๆ ผมเป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่ใจดี ไม่ขี้เล่นกับใคร
ยัยเตี้ยเมอร์ไม่รู้เรื่องนี้ อย่างว่าเราเพิ่งเจอกันไม่กี่วันเธอจะมารู้เรื่องอะไร
"เหมือนมึงจะเข้าใจอะไรยาก ผู้หญิงของกุห้ามใครแตะ"
โอ๊ยยยยย เชี้ยไรว่ะเนี้ยะฉันแม่งตกใจสร่างเมาเลยตรงหน้าคือ ติน กระทืบ แดน แบบไม่ยั้งตีนเลยไม่มีใครห้ามด้วย
จากตีน มามือต่อยเข้าหน้าแดนเลือดกลบปาก ก็ยังไม่หยุดฉันตั้งสติได้ เลยดึงแขนตินไว้
"พอแล้ว ๆ ติน" น้ำตาไหลไปด้วยเสียงก็สั่นอ่ะฉัน
ตินหยุดหันมามองฉันสายตาหน้ากลัวมาก
"เป็นห่วงมัน?"
"มะมะไม่ใช่ ๆ แต่มือตินแตกหมดแล้วพอเถอะ ๆ"
ฉันไม่สนไอ้แดนหรอก แม่งสันดานเสียจะมาบังคับฉัน ชอบมากอ่ะใช่แต่ไม่ได้อะไรจะมาเอาเปรียบกันก็ทุเรศเกิน
ตินลุกขึ้นยืนจับมือฉัน ฉันไม่ได้สังเกตว่ามีเพื่อนตินยืนอยู่ด้วย
ผู้ชายคนนี้ เอามือตบไหล่ติน "เดี๋ยวกุเคลียร์เอง"
ตินพยักหน้าแล้วก็ลากฉันออกมา ฉันหยุดเดินขอตินไปบอกเพื่อนที่โต๊ะก่อนว่าจะกลับ
ในรถมีที่ทำแผลอยู่ ฉันเลยจัดการล้างแผลที่มือติน
"ไปทำเขาถ้าเขาเอาเรื่องขึ้นมาทำไง"
ฉันบ่นด้วยความเป็นห่วงแระ ปี 3 เอง มีคดีทำไงเรื่องใหญ่ไอ้แดนมันก็ไม่ใช่คนยอมใคร
"กล้องวงจรปิด ก็เห็นว่ามันลวนลามเธอ" หน้านิ่งตอบ
"ทำไมเป็นคนอารมณ์ร้อนแบบนี้แระ ปกติไม่เห็นเป็น"
"ฉันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ถ้าเธอใส่ใจสักนิด คนทั้งมอก็รู้ว่าฉันเป็นคนแบบไหน"
เอ้า!! ดึงดราม่าเฉย พูดให้ฉันดูเป็นคนไม่สนใจเขา ให้ฉันรู้สึกผิดงี้
"เอ่อออออ เสร็จแระกลับได้แล้ว" ฉันพูดดันมือตินกลับ ตินไม่พูดอะไรขับรถออกไปสักพักมาถึงที่...คอนโดหรูริมแม่น้ำ ที่นี่ที่ไหนอีกว่ะ
"ลงดิ่ เมอร์นั่งมองอะไร"
"เรามาทำไม...ฉันจะกลับคอนโด"
"ตินเจ็บมือ เมอร์จะปล่อยให้ตินอยู่คนเดียวหรอ นี่ก็ขับรถไม่ไหวล่ะ"
พูดเสร็จไอ้คนเจ็บมือ ก็จับมือฉันลากเข้าไปในตึก กดลิฟต์ ชั้น 19 เลขห้อง 1909
แม้เแต่เลขห้องยังดูรวย เฮ้อออออออ ฉันนี่อยากรวยบ้างเลย
"เมอร์ มาช่วยหน่อย"
"......."
"ถอดเสื้อให้หน่อย จะอาบน้ำ"
ฉันนี่ได้แต่มองต่ำเลย มือช่วยถอดเสื้อพอมองต่ำเอ้าเวรโฟกัสดันไปตรงกับขอบกางเกงสิ
กลืนน้ำลายลงคอเลยจุดนี้ ถึงจะไปกันถึงไหนต่อไหนแระแต่ก็ยังไม่เคยยืนจ้องจังๆ แบบนี้
"อยาก?"
"ไอ้บ้านี่"
"รอก่อนอาบน้ำแปปเดียว เดี๋ยวให้กิน"
ผมเห็นเธอหน้าแดงไปถึงใบหู แม่งน่ารักชิบเห็นกวนตีน ๆ แบบนี้ บางเรื่องเธอก็พูดง่ายไม่ดื้อ ผมแม่งไปไหนไม่รอดแระ บอกเลย
- Writer
