SAMANTHA’S POV
NANG sumunod na araw ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Nanay Rebecca. Isinugod daw sa ospital si Tatay Sam kaya naman bigla akong napauwi. Tumawag na lang ako kay Doc Carl para magpaalam. Baka kasi bigla na naman silang sumugod sa apartment tapos wala ako.
Sobra ang pag-alala ko habang nasa biyahe ko. Pinipigilan ko na nga lang na mapaiyak. ‘Buti na lang at okay naman si Tatay Sam nang dumating ako sa ospital. Nahirapan lang daw itong huminga na isa sa sintomas ng lumalalang sakit niya.
Ngunit parang bigla siyang nagkalakas nang makita niya ako.
“Oh, my princess, you’re here. Kumusta ka na?” mahina ngunit bakas ang saya sa kaniyang mukha na tanong pa ni Tatay Sam nang habang nakahiga siya sa ospital bed at hawak-hawak ko ang kamay niya.
Gusto kong maiyak habang tini
