ณ ประเทศไทย
ห้องพักห้องเล็กสี่เหลี่ยมเก่าๆ ที่แออัดและทรุดโทรมภายในกรุงเทพมหานคร
“ยายจ๋า น้ำแข็งไปมหาลัยก่อนนะคะ ยายอย่าลืมกินข้าวกินยาให้ตรงเวลานะจ๊ะ เดี๋ยวหนูทำงานพาร์ทไทม์เสร็จจะรีบกลับมาหายาย หนูรักยายนะ”
“ไปเถอะลูก เดินทางปลอดภัย คุณพระคุ้มครอง ดูแลตัวเองดีดีนะ น้ำแข็งเอ๊ย ไม่ต้องเป็นห่วงยาย เดี๋ยวเจ้าภพก็แวะมาดูแลยายช่วยเอ็ง”
“จ้า ปลื้มจริงๆ เลยพี่ภพเนี้ยะ” น้ำแข็งชักเริ่มจะอิจฉาแล้วสิ เอะอะๆ ก็พี่พิภพ
“ฮ่าๆ เอ็งอย่าน้อยใจไปเลย ยายรักทุกคนเท่ากัน รีบไปเถอะ เดี๋ยวไปเรียนสาย”
“โอเคจ้ะ ยายไปแล้วนะจ๊ะ”
ทั้งสองโผล่กอดเข้าหากันและหอมแก้มกันด้วยความรัก ก่อนที่หญิงสาวตัวเล็กที่ใส่ชุดนักศึกษาพอดีตัวก็ค่อยๆ รีบก้าวเท้าออกจากห้องเก่าๆ ทรุดโทรมในย่านแออัด เดินทางไปรอรถประจำทางหลายร้อยเมตร เพื่อเดินทางไปยังจุดมุ่งหมายปลายทางนั่นก็คือมหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่เธอได้ทุนเรียนฟรีนั่นเอง
ณ สนามบินมอสโก ประเทศรัสเซีย
“นายท่านครับ เครื่องบินส่วนตัวพร้อมที่จะเดินทางไปยังประเทศไทยแล้วครับ”
บอดี้การ์ดชุดดำนับสิบคนยืนเรียงแถวเพื่อรอเจ้านายของตน นั่นก็คือ มาร์คอฟ ผู้ทรงมีอำนาจและอิทธิพลในดินแดนแห่งนี้ สวมใส่ชุดสูทสีดำและสวมแว่นตาสีดำ ขับผิวขาวของตนเองออกมา ก้าวเท้าลงจากรถลีมูนซีนสีดำราคาแพง เดินตรงไปยังเครื่องบินพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับบอดี้การ์ดส่วนตัวของตนเอง
“คนของเราพร้อมหมดแล้วใช่ไหม??”
“ครับท่าน”
“งั้นก็ออกเดินทางได้เลย”
มาร์คอฟพูดจบก็เดินขึ้นเครื่องไปทันที ตามด้วยเหล่าบอดี้การ์ดที่รีบพากันประจำที่บนเครื่องและเหล่าบอดี้การ์ดด้านล่างดูแลความปลอดภัยก่อนที่เครื่องบินส่วนตัวของมาร์คอฟจะพุ่งทะยานขึ้นไปยังท้องฟ้าปลายทางไปยังประเทศไทย