ตอนที่ 5 ถ้าต้องขึ้นเตียงกับฉัน เธอโอเครึเปล่า

1039 Words

วันต่อมา คอปเตอร์ออกจากคอนโดมาทำงานที่คาสิโนในขณะที่คนน้องยังนอนหลับอยู่ เขาถึงเลือกที่จะไม่ปลุกเพียงแต่ส่งข้อความทิ้งไว้ให้ คอปเตอร์ : ตื่นแล้วก็อุ่นข้าวกิน ฉันสั่งมาให้ วางอยู่เคาน์เตอร์ครัว คอปเตอร์ : อย่าไปไหน กลับไปต้องเจอ สองข้อความที่ส่งทิ้งไว้ตั้งแต่เขาออกจากคอนโดตอนเที่ยง มาจนถึงค่ำ ข้อความก็ยังไม่ถูกเปิดอ่าน หลายครั้งที่คอปเตอร์นั่งเคลียร์เอกสารอยู่ต้องหันไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู แต่ก็เหมือนเดิม...องศาไม่อ่านข้อความที่เขาส่งไปเลย "ค่ำแล้วยังไม่ตื่นอีกหรือไงกัน" เสียงเข้มบ่นออกมาเพียงแค่นั้น ก็มีสายโทรเข้าจากเพื่อนสนิทอย่างรอนโทรเข้ามา ทำคอปเตอร์ที่เห็นถอนหายใจออกมาทันที...ไม่ต้องเดาก็รู้ องศาสร้างเรื่องอีกแน่ๆ ไม่สนคำเตือนที่เขาส่งไปเลยสินะ ‘ไงเพื่อน’ ‘มีอะไรก็พูดมา’ ‘รับกลับไปยังไงให้เด็กมันหนีมาหากูอีก’ ‘ไปอีกแล้วเหรอ’ ‘ครับ ตอนนี้นั่งรออยู่ห้องเด็กบริการ รอแขกดีลเข้าห้องแล้วครับเพื่อน’ ‘ดีลเข้าห้อง?’ ‘หมายถึงห้องวีไอพี แค่ดื่ม อาจมีโดนตัวหรือจะดีลไปต่อกันก็แล้วแต่เด็กๆ จะตัดสินใจ’ ‘ค่าตัวเท่าไหร่’ ‘หมายถึง’ ‘ดีลองศาไปรอกูที่ห้อง เดี๋ยวกูไป’ ‘ไอ้คอป มึงจะเล่นเด็กเลี้ยงแล้วเหรอวะ’ ‘รอน ไปจัดการ เดี๋ยวมีใครมาดีลตัดหน้ากู กูเผาผับมึงแน่’ ‘หึ เออๆ รีบมา กูจัดการให้’ ว่าจบ รอนก็กดวางสายเพื่อนสนิทอย่างคอปเตอร์ไป จริงๆ รอนเองก็พอรู้อยู่ ตลอดเวลาที่ผ่านมา บอดีการ์ดของคอปเตอร์ถูกส่งไปคอยดูแลองศาห่างๆ ไม่ให้องศารู้ตัว ตอนแรกเขาก็คิดว่าเพื่อนเขาเป็นห่วงเด็กเลี้ยงคนนี้เหมือนน้องสาวจริงๆ จนเขามารู้ว่าการ์ดที่คอยตามดูแล ไม่ใช่แค่ดูแลความปลอดภัย แต่ต้องคอยกันผู้ชายที่จะเข้าหาองศาแทบทุกคนออกไป องศาคือคนสวย สวยขนาดที่เขายังสงสัยว่าเด็กที่สวยขนาดนี้ มีคนพร้อมดูแลเยอะแยะแน่นอนแต่กลับไม่มีเลย เพราะมีไอ้เพื่อนรักปากแข็งของเขาส่งคนกันออกไปจนหมด เขาเคยถามว่ารู้สึกกับองศาแบบไหน แต่ก็ไม่มีคำตอบจากเพื่อนเขา ก็อย่างว่า...เสือกปากแข็งซะด้วย ถ้าเขาไม่จงใจรับองศาเข้ามาทำงานแบบนี้ ก็ไม่รู้ชาติไหนเพื่อนเขามันจะเลิกปากแข็งกับเด็กมันสักที หรือไม่ก็คงปากแข็งจนองศาหนีไปมีผัวจริงๆ ไปเลยมั้ง ถึงจะรู้สึก รอนลงมาถึงห้องพักเด็กบริการของผับ ร่างแกร่งตรงเข้าไปหาองศาที่นั่งอยู่ตรงโซฟาของห้อง "องศา ไปห้องวีไอพีสิบได้เลยค่ะ" "มีแขกดีลหนูแล้วเหรอ" เสียงหวานเอ่ยถาม..แต่เหมือนจะดูไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่นักกับสิ่งที่เขาบอก เหมือนจะกังวลใจด้วยซ้ำ "ค่ะ เสี่ยแก่ๆ คนนึง" "..." "อยากได้ค่าตัวเท่าไหร่ เรียกได้เลย คนนี้สู้ราคา เรียกสิบล้านจ่ายสิบล้านแน่นอน" รอนพูดพลางยกยิ้มออกมา ก่อนจะหันไปหาคนดูแลเด็กๆ พยักหน้าให้เพื่อให้พาองศาไปส่งที่ห้องวีไอพีสิบ ห้องที่อยู่ชั้นบนสุด วีไอพีที่สุดให้เพื่อนรัก... องศาเดินตามคนดูแลไปยังห้องวีไอพีชั้นบนสุดของผับ พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดดูข้อความที่คอปเตอร์ส่งทิ้งไว้...ก่อนจะตัดสินใจพิมพ์บางอย่างออกไป องศา : คุณคอป องศา : ฉันออกมาแล้ว ขอโทษนะคะ อย่าดุนะ องศา : แต่ฉันมีข่าวดีจะบอกด้วย ฉันจะมีเงินไปคืนคุณแล้วค่ะ ถึงแม้จะกังวลใจนิดหน่อย แต่ก็ยังดีที่จะได้ไปตอบแทนคุณบ้าง อ่านแล้ว... "ทำไมถึงอ่าน ไม่ทำงานเหรอเนี่ย" เสียงหวานบ่นออกมา พลางเดินมาจนถึงหน้าห้องที่ว่า เธอยังไม่ยอมเข้าไป รอดูข้อความที่คอปเตอร์กำลังพิมส่งกลับมาหา คอปเตอร์ : ไปไหนล่ะ องศา : ทำงานค่ะ คอปเตอร์ : งานอะไร คอปเตอร์ : เอาเถอะ ฉันจะไม่ถามว่างานอะไรแล้วกันแต่ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม ตัดสินใจดีแล้วงั้นเหรอ...เธอเองก็ตอบไม่ได้เลย คิดแล้วก็รีบเงยหน้าขึ้นมองประตูห้องตรงหน้า... มองแค่หน้าห้อง เธอก็กังวลใจไปหมดแล้ว ถ้าคุณคอปรู้ เธอจะต้องโดนดุแน่ๆ เลย องศานิ่งไปเกือบนาที ก่อนจะกดโทรไปหารอน.. ‘หนูไม่อยากทำแล้ว คุณรอนส่งคนอื่นขึ้นมาได้ไหมคะ หนูจะกลับแล้ว’ คำพูดขององศาที่ไม่ใช่เพียงพูดให้คนปลายสายได้ยิน แต่รวมถึงคนที่นั่งอยู่ในห้องก็ได้ยินมันเช่นกัน ‘อ่า แต่แขกรออยู่ในห้องนั้นแล้วนะ’ ‘ฉันขอโทษนะคะ ฉันทำไม่ได้ ถ้าคุณคอปรู้จะต้องโดนดุแน่ๆ เลย’ ‘องศา เข้าไปดูสักหน่อยก็ได้ ถ้าไม่โอเค จะลงมา ฉันก็ไม่ว่า’ ‘ถ้าคุณคอปรู้จะต้องไม่ชอบใจแน่ๆ’ ‘ทำไม เธอยังชอบมันอยู่เหรอ’ ‘...’ ‘แล้วถ้าคนในห้องนั้นเป็นไอ้คอปล่ะ ยังจะเข้าไปอยู่ไหม’ คำพูดจากคนปลายสายดังขึ้นพร้อมข้อความที่ถูกกดส่งเข้ามาหาเธอ คอปเตอร์ : คิดจะขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า องศา : คะ หมายถึงอะไร คอปเตอร์ : แล้วถ้าคนที่ขึ้นเตียงด้วยเป็นฉันล่ะ คอปเตอร์ : เธอจะโอเคหรือเปล่าองศา เขาไม่ได้อยากรีบ แต่องศาดันบีบให้เขาต้องทำเอง...บอกให้รออยู่ห้องแท้ๆ แต่ดันหนีมาอยู่ที่ผับเพื่อนเขาอีกจนได้ มันดื้อขนาดไหนก็ดูเอาเถอะ... คอปเตอร์ : ถ้าโอเคก็เดินเข้ามาในห้อง ถ้าไม่โอเคจะลงไปก็ได้ องศา : ในห้องคือคุณคอปเหรอคะ คอปเตอร์ : ค่ะ คุณคอปเอง คอปเตอร์ : ตัดสินใจดีๆ องศา ถ้าเข้ามาแล้ว ฉันคงไม่มีทางปล่อยเธอออกไปแน่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more