ภูผากับทอรุ้งได้แต่มองตากันว่าจะเริ่มบอกทุกคนยังไงดี จนเป็นภูผาที่ทนต่อความดีใจไม่ไหว
“ พ่อครับ แม่ครับ ตัวเล็กกำลังท้องผมกำลังจะเป็นป๊ะป๋าแล้ว ” ภูผาเอ่ยบอกออกไปอย่างดีใจ กระบอกตาคมร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกถึงลูกพลางต้องกระพริบตาฉี่ๆเพื่อไม่ให้น้ำสีใสไหลออกมาอีก
“ จริงเหรอลูก จริงใช่มั้ย จริงใช่มั้ยลูก ” สองแม่เอ่ยถามออกมาพร้อมกัน ทุกคนดีใจเป็นที่สุดโดยเฉพาะคุณหญิงจินดา ลูกชายอายุขนาดนี้แล้วสมควรมีครอบครัวมีลูกไปตั้งนานแล้วแต่ถึงจะช้าหน่อยอย่างน้อยก็มีเรื่องดีๆนี้เกิดขึ้นสักที
“ จริงสิครับและตอนนี้ผมก็กำลังแพ้ท้องแทนตัวเล็กอยู่ ” ภูผาเอ่ยบอกอย่างภูมิใจที่ตัวเองกำลังแพ้ท้องแทนเมีย โดยที่หารู้ไม่ว่าเดี๋ยวอีกสักพักอาการแพ้ท้องจะหนักขึ้นเพราะตอนนี้ยังอยู่ในการดีอกดีใจจนลืมแพ้ท้องอยู่นั้นเอง
พ่อๆแม่ๆได้แต่ส่ายหัวให้กับคนเห่อลูก พลางนึกเอ็นดูภูผากันอยู่ไม่น้อย ทอรุ้งได้แต่นั่งยิ้มที่เ
