“What was that for?!” Hindi napigilan ni Mr. Muller na mapasigaw sa inis habang tumatayo mula sa sahig. Halos magtagpo ang kilay at malukot ang noo niya habang nakatingin sa akin.
“S-Sorry, sir,” sagot ko at agad na nag-isip ng palusot. “B-Binangungot lang po ako,” dagdag ko bago umusog pabalik sa gilid ng kama.
“Nasaan ang mga unan?” tanong niya habang nakatingin sa malaking espasyo sa gitna ng kama.
“Hindi ko po alam,” mabilis kong sagot at hinanap ang mga ito sa parte ng sahig na nasa gawi ko pero wala roon. Tiningnan ko naman sa may paanan namin ngunit wala rin. Pero nang silipin ko sa sahig na nasa may gawi niya ay naroon ang mga unan.
Agad akong napatingin sa kanya. Ayaw ko mang magbintang, pero mukhang siya ang may gawa kaya nawala ang mga unan sa pagitan namin. “S-Sir, baki
