BLACK CHAPTER 2

1223 Words
Yes it's difficult. Yes it's painful. Yes it requires your blood, sweat, and tears...but Yes, it WILL be worth it! "Ano ang unahin natin?" Tanong ni Yana at nag gulp naman kami. "Pwedeng kumain muna tayo?" Napatingin kami kay Min. "Sorry guys nagugutom ako sa tension." Wel all sigh. "Tara labas tayo." Sabi ko sa kanila at nag nod naman sila. Isa rin sa privileged namin ang makalabas any time we want and we didn't need to ask for a permission. Since may malapit na convenience store sa school kaya naman doon kami pupunta. "Bumili na rin kaya tayo ng mga snacks natin? Paubos na ata ang mga stock natin." Suggest naman ni Jullia. "Pwede din para naman di na tayo lumabas ulit ang creepy kasi talaga pag lumalabas tayo eh." Pabulong naman na sabi ni Kass. Paano ba naman kami di makakaramdam ng ganun? Ang tingin ba naman kasi sa amin iba, hindi yung tingin na gusto kaming kainin or what, yung tipong parang gusto nilang kunin lahat ng dala namin! Hindi naman sila mukhang mga manghoholdaper dahil maraming tao dito. 'Sila yung nasa tv di ba?' 'Sila yung gumawa ng pills di ba?' 'Bakit kaya nila binenta ng mahal ang una nilang nagawa?' 'Siguro dahil walang fund?' 'Impossible, nasa mamahalin silang school duh~' 'Pero at least dahil doon nangonte ang namamatay sa cancer at iba pa.' 'Right.' Napangiti naman ako. Hindi dahil sa narinig ko ang usapan nila yun ay dahil sincere sila sa mga sinabi nila. Buti naman at nakatulong kami at sana makatulong rin sa iba ang ginagawa naming pills ngayon. "Sa wakas nandito na rin tayo." Napangiti naman kami hindi dahil sa sinabi ni Yana kung hindi dahil may nag hi sa amin at nag welcome sa amin syempre ngumiti kami at nag hello. "Ano ba bibilihin natin?" Takong ko at napaisip naman sila at saka ako napabuntong hininha "Snacks. Ano bang gusto nyo?" "Hahanap na lang din kami. Tara hiwa-huwalay tayo." Suggest naman ni Min saka kami nag nod. Kahit papaano dahil dito nakakalimutan namin na may problem kami, dahil dito sa pag shopping ng pagkain nakalimutan ko na may nagbabadyang panganib sa amin. Gusto ko na rin umalis sa pwestong to dahil nararamdaman kong may nagpipicture sa amin at ayoko nun. Hindi ako tumingin sa paligid hanggang sa makararing ako sa sweet section food. I love sweets actually. "Excuse me?" Napatingin ako sa nagsalita at nakita ko ang isang babae na nakangiti sa akin kaya naman napangiti din ako, wala naman akong nararamdamang kakaiba. "Yes?" "Pwede ba magpapicture?" Nagulat naman ako. "Sorry Miss pero di ako artista." Natawa naman sya sa sinabi ko. "Ikaw po si Miss Akesia di ba? Yung isa sa Verdant Ellipse?" Nag nod naman ako "Hindi ka artista pero isa ka at ang mga kaibigan mo sa mga tinitingala ngayon." Nakangiti nyang sabi at saka ako kumuha ng mga pagkain "Isa pa po ipopost po namin to sa blog namin dahil may problema po kami." Kumunot naman ang noo ko "Anong connect ko sa problem nyo?" Gulat kong tanong at natawa naman sya. "No. No. Wala ka pong nagawang mali para mainvolve sa problema namin. Sa isang branch kasi ng store namin nagkaroon ng problema, meron pong sumabotahe sa store na yun at dahil doon kaya wala na gaanong napunta sa branch na ito. Ang akala nila pare parehas lang lahat ng brach pero ang totoo hindi po." "And?" "And through our picture together magagamit po namin yun para masabing okay po ang brand branch namin since isa kayo sa customers na nabili sa amin." Pinakiramdam ko sya at naramdaman ko naman na totoo lahat ng sinsabi nya although nararamdaman ko rin na idol nya kami, nakakahiya pero... "Sige." "Thank you po!" *** "Nakakapagooooood~" angal ni Min saka humiga sa higaan. Kinuha ko naman lahat ng pinamili namin at nilagay ang mga snacks na pwede sa fridge at sa malaking closet naman ang mga hindi pwede. "Ikaw ang nagyaya sa amin kasalanan mo yan." Natawa naman sila sa sinabi ko. "Tingnan mo 'to tawanan ba daw ako." "Pero at least nakatulong tayo di ba?" Nag nod naman kami sa sinabi ni Jullia "Totoo naman ang sinabi ng lalaki kanina sa akin na di naman talaga pwede idamay ang branch nila sa nangyari sa isang branch." "I also agree." Dagdag naman ni Kass at nagkaroon ng hologram sa paligid nya "Walang mali sa mga tinitinda ng branch napinilihan natin." Napatingin naman kami sa hologram na nasa harap namin. Tama si Kass wala ngang mali sa mga tinitinda nila and also yung mga expiration date malinaw and also pati na rin ang mga ingredients na kasama. "Kass pwede mo ba iview sa amin kung ano nangyari doon sa branch na sinasabi nila?" Taning ko. "Pwede naman ganito lang yan... Konting type dito.." Di ko alam kung mamamangha ba ako o maiingit sa bilis magtipa ng kamay ni Kass sa hologram keyboard nya. "Got it. " Nagkaroon ng hologram ang harapan namin at nakita naman namin ang isa sa mga footage. "Dinelete ng dalawang tao ang footage na yan kaya hindi yan nakita. As you can see guys later na yan dahil may kailangan pa tayong malaman." Bigla namang nawala ang hologram sa harap namin at nakita namin ang dalawang folder saka kami bumuntong hininga. Take note, sabay sabay. "Folder number one." Basa ko sa harap ng folder at tumingin sa kanila at binalik din agad sa folder para tingnan ang nasa loob. "The Color Corp., is one of the most powerful company in this country and they owned the thirty two branch of malls and hospital as well as the five underground dealer." Kinabahan naman ako at tumingin sa kanila. "Dealer? Di ba matagal na nawala yan dito sa country natin?" Gulat na tanong ni Yana at nag nod naman kami. Nagkaroon ng hologram sa harap namin at saka nagsalita si Kass. "Totoo seventy five years ago inalis na nila ang dealer sa bansa natin dahil di naman iyon naging maganda pero kung sakali man na meron na ngayon. ... Hindi ko alam kung ano ang susunod na mangyayari."; "Tama si Kass. Ang mga dealer ay ang mga nagbebenta ng mga bawal. Sa pagkakaalam ko sa black market at sa deep web maraming ganyan." Dagdag naman ni Jullia. "Kaya mo bang pasukin ang deep web, Kass?" Tanong ko at umiling naman sya. "Hindi na oo. Sige sabihin natin na oo kaya ko pero itong hologram ko, kahit na wala itong ip adress para matrack hindi ko pa rin itatry. We all know kung ano ang nasa loob ng deep web." "Tama si Kass." This time si Yana naman ang nagsalita "Next time na lang natin yun gawin. Not now na may mga kailangan pa tayong gawin." Kahit na gusto ko matry umagree na lang ako sa kanila. Hindi din naman kasi kami pwede magbasta basta. Nabasa ko sa unang folder na sa mga hospita na hawak nila lima doon ang mental hospital pero never pang may gumaling sa lima na yun instead ay mas lalo pang lumalala. Nabasa din namin na di din agad agad nagkakaroon ng hiring sa company at di man lang alam kung bakit ganun. All in all nalaman namin na hindi ganun kadali ang kinakalaban namin. "This organization is really creepy." Mahina na sabi ni Yana at ang nod kami.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD