BLACK CHAPTER 9
1212 Words
Nakita kong nagsiupuan na sila pag pasok namin sa lablratory namin. Napansin ko naman na napabuntong hininga si Yana. "Okay lang kaya yung ginawa natin na pati sila bigyan?"
Napatingin naman ako kay Kass na nangangalikot sa hologram nya "Okay lang naman yun at least di nila mahahalata na may alam tayo."
"Pero nasa sakanila pa rin kung saan nila gagamitin ang tablets na binigay natin." -Jullia.
"Magrereport pa ba tayo kay kuya Jared? Baka mamaya malagot tayo doon dahil sa pagbigay natin sa kanila ng isang finish product natin." -Min
Nagsitinginan naman sila sa akin saka ako bumuntong hininga at pumikit "Walang kaso to kay kuya Jared since part din naman to ng plano natin para ma-lure sila and besides gusto ko pabilisin ang pagpapaalis sa kanila." Tumingin naman ako sa kanila saka sila nag nod "Mas mabilis natin matatapos if ever na mapaalis natin sila agad."
"Ahmmm." Napatingin kami kay Kass "Guys I need your eyes here." Nagkaroon naman ng hologram sa harap namin. "A dots?"
We look at the dots and I think hindi lang ito dots.
"Its a secret message I think." Di siguradong sagot ni Yana.
"It's a Morse code." Napatingin naman sila sa akin. "By just using dot and dash it became a word. The spaces indicate as a separation of each words."
"I also knew this code." Nakangiti na sabi ni Kass "And by just typing this and copile by this... " tiningnan lang namin sya sa pagtipa ng kanyang hologram keyboard. "Done."
Nagkaroon ng malaprojector sa harap namin at may malaking screen kung saan nakasulat sa taas ang Morse code at nasa baba naman ang nadecode na na word.
We where at the back of the private property abandoned house. We're safe and sound, you guys do not need to worry.
Kahit na nakahinga na man kami ng maluwag hindi pa rin maalis ang kaba sa dibdib ko.
"I guess they really are not okay." Nabalik ang tingin ko sa hologram nang magsalita si Min.
Halos mawala ang lakas ko nang makita kong nahihirapan sila. Si Mike and Marvin sobranf hirap na hirap na sa itsura nila. May something na nagpapatagas ng dugo nila sa tagiliran at balikat nila. Same kay Henry at Victor pero hindi malala kagaya ng kay Marvin at Mike. Si Ange naman at si Arlene tinutulungan si Henry gumawa ng gamot.
I bit my lower lip to suppress my tears.
"What happened to them?" Nanginginig ang boses ni Kass ng itanong nya yan sa amin but no one answer her question.
"Kass send them something they can read. I mean a code as well. Tell them that we're going to help them no matter what happened. And oh." I paused and then look at them "I want to finish this school mission as soon as possible."
"Okay got that. Sasabihin ko lahat." And she started to play her holographic keyboard once again.
"I better to let our plan go now. " I nod as Yanna and Min stood up and walk beside me.
Jullia might help Kass in sending messages so I better let her do what she want. I inhale and exhale. I don't want to stress myself but the stress wants me.
"Min, you better know what their plan." She nod and I look at Yana "Go and make some vine to become our hide out." She also nod and leave.
I better make this work done as soon as possible. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag may nangyari pang masama sa mga kaibihan ko. Lalo na kay Marvin, he's badly hurt and alam ko na pati rin si Jullia nag aalala din para sa kanila.
Pumunta ako sa office ni kuya Jared and hindi ko naman nadatnan doon si ate Raquel to asked something but never mind hindi naman sya ang pinunta ko para dito. Nang makita ko si kuya Jared na super duper busy na halos kainin na lang lahat ng papel ay agad akong umupo.
"I need your permission now." He stop and look at me with confuse expression. "I will finish those wo does not belong here."
"Why so sudden?" He asked and look at me with a serious expression.
"Because those friend of us outside this academy is in great danger!" He raise his left eyebrow "They are badly hurt and they need us."
Tinitigan nya ako at halatang tinitingnan kung nagsasabi ba ako ng totoo. Kailan ba ako nagsinungaling sa kanya? Kailan ba ako naging ganito? Alam naman nya na protective ako masyado sa mga kaibigan ko ah!
I finally feel the assurance that I want but I don't want to assume so hinintay ko na sabihin nya.
He sigh, "Okay permission granted."
Hindi na ako nag-aksaya pa nang panahon at agad na rin naman akong umalis sa office saka bumalik sa laboratory. May mga nakakakita sa akin sa pagbalik ko pero wala ako sa mood makipag hi hello sa kanila kaya naman nagbigay ako ng isang unapproachable aura.
"Okay na lahat. " nag nod ako kay Yana at tumingin kay Min.
"Mamayang gabi pupunta sila doom sa dati nilang pinagkakitaan at saka magsasalita at magsasabi ng kung anu-ano sa mga matataas sa kanila. Pero tomorrow morning babalik sila doon para sa isang bagay." Nag nod naman ako kay Min "Also pupunta din doon ang lalaking kakausapin nila."
"Paano naman sila makakausap? I mean makakapasok?" Takang tanong ni Jullia at napaisip naman ako.
She's right paano sila makakapasok ng hindi man lang pinaghihinalaan ng mga nasa taas ng school na ito? And also may barrier sa school... Wait, hindi kayaa..
"I think I know how." Tumingin sila sa akin at saka nagsalita ulit ako "Tomorrow may meeting ang mga faculty natin kasama ang ilan sa mga malalaking company sa mundo at doon magkakaroon ng chance ang mga student magkaroon ng magandang future sa pag-graduate nila." Huminga ako ng malalim at saka binuga ng marahas "I guess isa sa mga president ng mga company ang kakausapin nila."
"May point ka jan." Sabat naman ni Min at umupo sa harap ko "Since bukas ang annual opening for the future program ng mga Class Faculty hindi na nakakapagtaka na alisin nila for the mean time ang barrier na pumuprotekta sa school."
"Also hindi din paghihinalaan ang mga papasok since lahat sila pwedeng maging kacontract ng mga tao dito sa school na to and also lahat sila president." Yana sat at my left and then sigh "Nakakastress sila hindi ba nila tayo pwedeng bigyan ng chance makapagpahinga?"
"Imposible yang hinihingi mo Yan." Saka naman hinilot ni Jullia ang sintido nya. "Ganito na lang since hindi din naman natin pwede ipaalam sa lahat abg tungkol dito eh kailangan natin mag ingat and I guess hindi naman ata tayo nahalata ng mga taga organization sa kilos natin since lagi tayong out of sight." We all nod.
"Stick to plan na lang tayo. We'll wait tomorrow night." At saka ako huminga ng malalim.
Stress na nga ata talaga ako dahil napapadalas na ang pagbuntong hininga ko at paghinga ko ng malalim.
"What about tonight?" Napapikit naman ako sa sinabi ni Kass.
"Ah right. Pupunta tayo doon mamaya and then maghihintay until tomorrow evening." Nag nod naman sila sa sinabi ko at saka nagsitayuan.
To be continued...
- Writer
