บทที่3 ‘แอบให้ใจ’
2073 Words
[ Ingfha part ]
กริ๊ง~
“อื้อ”
ฉันครางเสียงงัวเงียเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกตรงหัวเตียงที่บ่งบอกว่าเช้าแล้ว ก่อนจะยื่นมือออกจากผ้าห่มแล้วเอื้อมมือไปปิดอย่างสะลึมสะลือ เฮ้อ ง่วงนอนเป็นบ้าเลยอะ ฉันเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองต้องตื่นไปเรียนแล้วเหรอเนี่ย เอาจริง ๆ เรื่องเมื่อคืนฉันไม่น่าไปปากดีว่าคนที่นอนกอดฉันตอนนี้เลยถ้ารู้ว่าเขาจะบ้าคลั่งกระทำกับร่างกายฉันได้รวดร้าวขนาดนี้ คนบ้าอะไรพลังเยอะชะมัด นี่ถ้าเมื่อคืนฉันไม่แกล้งสลบไปก่อนนะมีหวังวันนี้ฉันคงไม่มีแรงไปเรียนแน่นอนอะ คิดแล้วก็อยากหยิกให้ตัวเขียว
ฉันค่อยๆ ดึงแขนหนาที่วางไว้บนเอวของฉันออกไปอย่างช้า ๆ และเบามือที่สุดเพราะกลัวว่าจะทำเขาตื่น แต่...พรึบ! เขากลับดึงเอวฉันไปกอดตามเดิม แล้วก็กอดแน่นกว่าเดิมด้วยนะ แน่นจนอีกนิดหนึ่งฉันจะได้ไปเฝ้ายมบาลแล้วเพราะแน่นจนหายใจไม่ออกไง แต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะโวยวายได้เพราะเขายังหลับอยู่ ขืนโวยวายออกไปฉันได้โดนแบบเมื่อคืนแน่ ฉันก็เลยต้องนอนนิ่งๆ เหมือนกวางน้อยที่โดนงูเหลือมรัดตัวเอาไว้ และรอเวลาที่พระเจ้าเห็นใจฉันจนยอมช่วยฉันเอง
“โดนเยอะไปขนาดนั้นวันนี้ยังมีแรงไปเรียนอีกเหรอหื้ม?” ฉันสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงทุ้มของเขาดังอยู่ใกล้ๆ หูฉัน นี่เขาตื่นแล้วเหรอ ตื่นแล้วทำไมไม่ยอมปล่อยฉันละ ไอ้เราก็นึกว่ายังนอนอยู่
“ตื่นแล้วทำไมไม่ยอมปล่อยฟ้าละคะ” ฉันถามออกไปพร้อมกับขยับตัวหันหน้าไปหาเขาทำให้คางแหลมๆ ของเขาวางอยู่บนหัวฉันพอดี นี่ถ้าเราเป็นแฟนกันนะภาพในเช้านี้ที่เขานอนกอดฉันและฉันกอดเขาคงจะกลายเป็นโมเม้นท์ที่อบอุ่นน่าดูเลย
ร่างสองร่างนอนกอดกันใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันโดยมีหัวฟูๆ ทุ้ยๆ ของฉันซุกอกอุ่นๆ ของเขาอยู่ แค่คิดก็มีความสุขแล้วอะ แต่ในความเป็นจริงก็คือเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ใช่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ถึงแม้ว่าลึกๆ แล้วฉันอยากให้เป็นก็ตาม ใช่ ฉันอยากเป็นคนคนนั้นที่เขาเลือกให้อยู่เคียงข้างในทุก ๆ วัน ไม่ใช่เรียกมาเจอกันในวันที่เขาต้องการฉันเฉพาะในเรื่องแบบนั้นอย่างเดียว แต่นั่นแหละฉันก็ได้แค่คิดอย่างเดียว...
“ตอบคำถามฉันมาก่อนว่ายังมีแรงเหลือไปเรียนอีกเหรอ...หื้ม?” เขากระชับกอดฉันแล้วหอมหัวฉันเบาๆ ทำเอาใจฉันสั่นเลยที่ปากของเขาสัมผัสกับเส้นผมของฉัน เพราะมันเป็นการกระทำที่ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาจะทำแบบนี้กับฉัน
“ฟ้ามีสอบคาบบ่ายค่ะ” ฉันตอบกลับไปไม่เต็มเสียงนัก เพราะจิตใจตอนนี้ยังอยู่กับสัมผัสที่เขามอบให้เมื่อกี้อยู่ แถมตอนนี้ก็ลืมเรื่องที่งอนเขาเมื่อคืนไปจนหมดสิ้นแล้วด้วย
“งั้นภาคเช้าก็นอนก่อนค่อยไปตอนใกล้เข้าเรียนก็ได้นี่”
“ไม่ได้ค่ะ ฟ้าต้องไปเตรียมตัวพร้อม ๆ กับเพื่อน อีกอย่างภาคเช้าฟ้าก็มีเรียนเหมือนกัน” ฉันตอบกลับไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตากับเขาที่มองลงมา และไม่นานสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับฉัน เมื่อเขาก้มหน้าลงมาจูบปากฉันเบา ๆ อย่างอ่อนโยนก่อนจะผละออกในเวลาต่อมา "งั้นก็ลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวฉันไปส่ง"
“…”
“มองอะไร ฉันบอกว่าให้ลุกไปอาบน้ำไงละเดี๋ยวไปส่ง”
“อะ...เอ๋อ...ค่ะ...ฟ้า...” ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเผลอมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่จูบปากฉันเมื่อกี้นานแค่ไหน รู้ตัวอีกทีก็เห็นเขาขมวดคิ้วแล้ว ฉันก็เลยรีบหลบสายตาของเขาแล้วตอบกลับอย่างตะกุกตะกักไป ก่อนจะรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำอย่างไว
ปึก!
เฮ้อ~ เสียอาการตั้งแต่เช้าเลยนะยัยฟ้า
หลายนาทีต่อมา...
@มหาวิทยาลัย K
“เลิกเรียนแล้วโทรมาหาฉันเดี๋ยวฉันมารับ”
คนในรถลดกระจกลงแล้วชะโงกหน้ามาบอกฉันที่ลงจากรถของเขาแล้ว ใช่แล้วองศาเขามาส่งฉันเรียน และใช่แล้วเขาจะมารับฉันเรียนด้วย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ผีตนไหนกำลังสิงเขาอยู่ถึงได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับฉันและไม่เคยทำกับผู้หญิงคนอื่น ๆ แบบนี้ ฉันก็นึกว่าเมื่อคืนเขาจะพูดเล่นๆ ให้ฉันหายงอนไปงั้นเอง สรุปคือมาส่งจริงแต่ถ้าจะให้พูดละก็...มันก็ดีแหละรู้สึกถูกเอาใจดี
“ฟ้ากลับกับเพื่อนก็ได้ ขิง ไทน์ก็กลับทางคอนโดฟ้าเหมือนกันเดี๋ยวติดรถเพื่อนกลับไป” ฉันย่อตัวตอบเขาที่นั่งอยู่ในรถ
“ไทน์? ใช่ไอ้เด็กที่อยู่ร้านเหล้ากับเธอเมื่อคืนหรือเปล่า”
“อื้ม ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ”
“มันชายทั้งแท่งหรือเปล่า”
“เอ่อ...ทำไมองศาถามแบบนั้นละคะไทน์เขาก็ต้องแมนอยู่แล้วสิ” ใช่ ไทน์มันแมนจะตายถึงหน้ามันจะออกหวานๆ ผิวขาวจั๊วะก็เถอะแต่มันก็ชอบผู้หญิงนะแถมมันยังเป็นเสือผู้หญิงอีกด้วย
“งั้นก็ไม่ต้องกลับกับมัน ไม่ต้องกลับกับใครทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวฉันมารับเอง เข้าใจไหม”
???
งงสิ เหมือนจะมีงองูหลายตัวเลยตอนนี้ แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบกลับอะไรไป องศาก็ออกรถสักก่อน.... ทิ้งให้ฉันยืนเกาหัวมองตามหลังรถของเขาไปอย่างงงๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางม้าหินอ่อนของคณะในเวลาต่อมา
“ไงแม่สาวน้อยวันนี้ผู้ชายมาส่งเหรอจ๊ะ หื้ม?”
น้ำขิงเพื่อนรักของฉันเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เห็นฉันเดินมานั่งโต๊ะที่มันกับไทน์กำลังนั่งอยู่ แล้วก็ยังมีอีกคนที่ฉันยังไม่ได้แนะนำนั้นก็คือเสือเพื่อนผู้ชายในกลุ่มอีกคนของฉัน เสือเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากเลยนะ แต่แอบดุไปหน่อยแล้วก็ชอบทำหน้านิ่งๆ ด้วย ฉันก็เลยไม่ค่อยคุยกับเสือเท่าไหร่อีกอย่างเสือไม่ค่อยชอบที่ฉันไปเป็นเด็กองศา ถึงขั้นเคยจะเอาเงินที่องศาเคยช่วยไถ่ตัวฉันจากพวกคนไม่ดีวันนั้นคืนด้วยนะเพราะไม่อยากให้ฉันมานั่งเสียใจทีหลัง แต่ฉันไม่ยอมเพราะตอนนี้ฉันเต็มใจที่จะเป็นเด็กขององศาแล้ว
“อื้ม องศามาส่งอะ” ฉันก้มหน้าตอบพร้อมกับหนีสายตาของไทน์กับน้ำขิงที่จ้องอยู่ตอนนี้
“เมื่อคืนไปลากถึงร้านเหล้า วันนี้มาส่งเรียนมันเกิดพิศวาสเธอขึ้นมาแล้วเหรอวะฟ้า”
ไทน์ที่นั่งอยู่ข้างๆ น้ำขิงเป็นคนพูดออกมา ไม่ต้องสงสัยหรอก ว่าทำไมไทน์ถึงพูดแบบนั้นออกมาก็เพราะว่าไทน์มันรู้ไงว่าฉันคิดไม่ซื่อกับองศาและไทน์มันก็รู้ด้วยว่าองศาไม่เคยสนใจฉัน ไทน์เลยไม่ค่อยชอบองศาเท่าไหร่ แต่วันนี้ที่องศามาส่งและเมื่อคืนที่องศาไปลากตัวฉันกลับจากร้านเหล้าด้วยตัวเองนั้น ฉันก็ให้คำตอบที่ชัดเจนไม่ได้เหมือนกัน แต่เอาจริง ๆ ก็ดูไม่ยากหรอกที่เขาไปลากฉันกลับมาจากร้านเหล้าเมื่อคืนก็น่าจะเป็นเพราะฉันเบี้ยวนัดของเขาละมั้ง
“ไม่หรอก เขาแค่ขับรถผ่านทางนี้พอดีอะก็เลยแวะมาส่ง” ฉันกุเรื่องเองขึ้นมาเพราะฉันเองก็ไม่รู้จะตอบไทน์ว่ายังไงดีเหมือนกัน เพราะองศาไม่เคยทำแบบนี้กับฉันเลยตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งปีที่ฉันเป็นเด็กเขา นี่เป็นครั้งแรกที่มันแหวกแนวออกมา
“แล้วเรื่องมึงกับเขาเนี่ยจะเป็นแบบนี้อีกนานไหม แอบชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ มึงไม่เจ็บบ้างเหรอวะฟ้า เขาก็ไม่ใช่เล่นๆ นะเว้ย ไม่งั้นฉายาเสี่ยฉายาคาสโนว่าตัวพ่อก็คงไม่ถูกลืออะ” น้ำขิงว่าขึ้นบ้าง
“เออ วันก่อนก็ควงยัยเนเน่เธอก็เห็น แล้วไหนจะผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เธอไม่รู้อีก ถามจริงเป็นเด็กผู้ชายคนนั้นมันดีตรงไหนวะ ถ้าเธออยากมีแฟนดุ ๆ แบบเท่ ๆ มีรอยสักและฮาร์ดคออะนี่ไง ไอ้เสือดุฉิบหายแต่อบอุ่นนะเว้ยเธอไม่ต้องมาเจ็บปวดเหมือนที่เป็นเด็กไอ้ผู้ชายที่ชื่อองศาไง”
ไทน์ว่าอย่างไม่สบอารมณ์ในตอนต้นแต่ยิ้มกระหยิ่มยิ้มย่องในตอนท้ายพร้อมหันไปทางเพื่อนตัวเอง ฉันเลยแอบเหลือบมองเสือที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ ไทน์ ซึ่งเสือก็ไม่ได้ว่าอะไรออกมาเลยนอกจากนั่งเงียบอย่างเดียว แต่มีแวบหนึ่งที่เสือหันมามองฉันพอดีฉันเลยรีบหลบสายตาเสือสักก่อน ก่อนจะตอบไทน์กลับไปว่า...
“...เรื่องความรู้สึกมันไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้นะไทน์” ใช่ เรื่องความรู้สึกมันไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้ ฉันรู้ว่าเพื่อนทุกคนหวังดีกับฉันแต่ฉันก็ยังชอบที่จะให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เอง ฉันรู้ว่าไทน์หวังดีกับฉัน แต่สำหรับฉันเสือเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ฉันไม่อยากคิดเกินเลยไปมากกว่าเพื่อนเลย เพราะสถานะเพื่อนมันยืนยาวกว่าสถานะแฟนไง
“เย็ดเข้ อิงฟ้าผู้คลั่งรักเหรอวะเนี่ย รู้จักความรักดีจังนะครับ ระวังจะถูกความรักหักหลังแล้วเสียใจเอานะ” ไทน์แซวฉันแต่ก็มีแอบแขวะบ้าง ฉันเลยส่งยิ้มบาง ๆ กลับไปแล้วตอบไปด้วยน้ำเสียงติดเศร้าหน่อย ๆ กลับไป
“ขอบคุณที่เป็นห่วงฟ้านะไทน์แต่ฟ้าก็ไม่ได้ให้ใจเขาไปหมดนี่ หัวใจครึ่งหนึ่งของฟ้ายังเป็นของฟ้าอยู่” ใช่ ฉันเลือกที่จะชอบองศาก็จริงแต่ฉันก็รู้จักเผื่อใจเหมือนกันนะ หลงรักคนเพลย์บอยนะอย่าได้คิดให้ใจกับเขาไปหมดสิ ไม่งั้นตาบวมทุกวันแน่
“งั้นเอาครึ่งนั้นให้ไอ้เสือดูแลดีไหม”
ผั๊วะ!
“โอ้ย มึงตบหัวกูทำไมเนี่ยไอ้เสือ”
“รำคาญมึงไง พูดเหี้ยไรนักหนา”
“อ้าวก็กูอยากจิ้นมึงกับฟ้าอะ มึงจะทำไม”
“จิ้นกับตีนกูไหมไอ้สัส เรือผีของมึงอะไม่มีวันแล่นหรอกไอ้ไทน์เพราะกูไม่มีวันเอาเพื่อนมาทำเมีย”
พรึบ! ว่าจบเสือก็ลุกออกจากเก้าอี้ไปเลย ฉันที่นั่งงงอยู่ก็ได้แต่มองตามหลังเสือที่เดินออกไป แต่จู่ ๆ ฉันก็ฉุดคิดขึ้นมาได้ว่าพวกเรามีเรียนกันก็เลยรีบก้มหน้าดูนาฬิกาที่ข้อมือทันที ก่อนจะรีบลุกพรวดพราดเดินตามเสือออกไปอีกคน เพราะตอนนี้มันเลยเวลาเรียนมาห้านาทีแล้วไง บ้าจริงมัวแต่คุยเรื่องของฉันกับองศาจนสายเลยอะ
“ไปไหนกันวะ” เสียงไทน์ถามน้ำขิง
ผั๊วะ!
“นายนี่มันโง่จริง ๆ ไปเรียนสิถามได้!”
"เอ้าเวร ขิงรอกูด้วย...ไอ้เสือมึงแม่งไม่เฝ้าเวลาให้ดีวะ" เสียงไทน์ตะโกนด่าเสือไล่หลังมาแบบรีบร้อนก่อนจะได้ยินเสียงวิ่งตุบๆ ตามมาที่หลัง ส่วนคนที่โดนพาดพิงอย่างเสือก็เอาแต่เดินนำหน้าไม่สนใจเพื่อนเลย
- Writer
