“นี่คุณ!”
“ตกลงไหมครับ ถ้าคุณไม่ตกลง ผมคิดเองได้เลยว่า คุณกลัวว่าจะหลงเสน่ห์ผมเข้า” เวทัสจงใจพูดยั่วยุเมรีญา เพราะมั่นใจว่าผู้หญิงหัวแข็งอย่างเธอจะต้องไม่ยอมเสียหน้าอย่างแน่ๆ
“หลงตัวเอง ตกลงค่ะ ฉันรับข้อเสนอของคุณ” เมรีญาตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้ แม้ใจลึกๆ จะหวาดหวั่นกับคำพูดของเขาพอสมควร
“โอเค ถ้างั้นพรุ่งนี้ ผมจะให้เลขาฯ ของผมทำสัญญา แล้วคุณก็มาเริ่มงานวันจันทร์พร้อมกับเซ็นสัญญาที่ห้องผม ตกลงไหม?” ชายหนุ่มพูดอย่างมีชัยพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ
“ได้ค่ะ” คนตัวเล็กรับคำอย่างจำใจ ในเมื่อเขาเล่นแง่กับเธอ อย่างไรเสียก็ต้องเตือนสติตัวเองว่าอย่าหลงกลผู้ชายเจ้าเล่ห์คนนี้เด็ดขาด
“อ้อ แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง…เวลาอยู่กันสองต่อสอง เลิกเรียกผมว่าคุณหมอได้แล้ว เรียกผมว่าว่าน แล้วก็แทนตัวเองว่าข้าวด้วย” เวทัสยังคงโกรธไม่หายที่เรียกปริญอย่างสนิทสนม ในขณะที่กับเขา เธอกลับทำท่าทีเฉยชาทั้งที่เคยมีความสัมพันธ์ลึก
