Chapter seventy nine
MONICA’S POV’S
Ito na ang pinakaworst na nangyari sa akin sa buong buhay ko hindi ko mapapatawad si Jao, ayoko na sa kanya, halo halo na ang nararamdaman ko ngayon
May hiya
May Lungkot
At may inis
“ Tahan na po kamahalan”
“ Kami po ang may kasalanan”
“ Malamang kasalanan niyo! Alangan kasalanan ko!” sigaw ko sa dalawang tauhan ko “ Hindi niyo binabantayan yang labas! Sinabi ko sa inyo tulungan niyo ako pero mag nauna pa kayong lumandi kesa sa akin!”
“ Patawarin niyo po kami kamahalan”
Hindi ko matigil mangiyak sa kahihiyang nangyari sa akin kanina, narito parin ako sa kwartong punong puno ng petals ng bulaklak
Kaso nga lang hindi naman si Jao ang nakakita ng ginawa ko
Ang nakakasama pa ng loob nakita nila yung suot kong ganun na para lang dapat sa mga mata
