หลังจากที่ทริสตันออกไปจากบ้าน มาธวีมีหรือจะไม่เสียใจ หญิงสาวก็อยากบอกเขาว่าเธอไม่อยากไป เธออยากอยู่กับเขา แต่ความกลัวครอบงำเธอจนเหมือนเธอจะเป็นบ้า คืนนั้นเธอนอนแทบไม่หลับ ร้องไห้จนน้ำตาเปียกหมอน เหนื่อยเสียจนไม่อาจต้านไหวถึงได้หลับไป
พอตื่นเช้ามาก็พบว่าทริสตันไม่กลับบ้าน เธอไม่กล้าถามหรอกว่าเขาไปอยู่ที่ไหน เธอตื่นมาก็ปวดหัว ปวดกระบอกตาไปหมด จนป้าน้อมก็ไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้น้องไทม์ และไล่เธอให้ไปพักผ่อนเสีย เกิดไม่สบายแล้วเอามาติดลูกจะยิ่งยุ่งไปกันใหญ่
ทว่าพอตกช่วงบ่าย ตอนที่ป้าน้อมเข้าไปอยู่เฝ้าน้องไทม์ ส่วนเธอกำลังจะพักผ่อนจริงๆ แล้วคนรับใช้กลับบอกว่ามีคนเข้ามาขอพบเธอ และเมื่อออกไปเจอก็พบว่าเป็นพิมพ์ประภา
“คุณแพมมี่”
นี่เป็นอีกครั้งที่พิมพ์ประภาแวะมาหาเธอที่บ้านหลังนี้ หญิงสาวมองนางแบบสาวด้วยสายตาเป็นคำถามเกือบกึ่งจะเป็นไม่ต้อนรับ ทว่าอีกฝ่ายราวกับไม่สะทกสะท้านใดๆ นางแบบสาวเดินนวยนาดเข
