MY MAFIA. 17
"อ๊ะ...อื้ออ~"
อึ้งได้ไม่นานเวกัสก็ลุกขึ้นมานั่งแล้วหันหลังพิงพนักโซฟา โดยที่แก่นกายของเขายังอยู่ในร่องของฉันที่ยังนั่งคร่อมอยู่ มันก็เลยทำให้ฉันรู้สึกวาบหวิวที่ท้องขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
"ว่าไง ถ้าไม่ตอบฉันจะถือว่าหายเจ็บแล้วนะ" เขามองหน้าฉันแล้วถามอีกครั้ง พร้อมกับมือที่ยังจับสะโพกฉันให้โยกไปโยกมาบนตัวเขาเบาๆ ไปด้วย
"หะ...หายแล้ว อื้ออ" ฉันตอบเขาไปเสียงเบาแบบไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่พร้อมกับส่งเสียงครางไร้ความหมายออกไปด้วย และที่ฉันเป็นตอนนี้ไม่ใช่ว่าฉันหวั่นไหวกับท่าทีอ่อนโยนของเขาหรอกนะ แต่เป็นเพราะฉันตั้งตัวและรับมือไม่ทันต่างหาก
ลองคิดดูนะคะ จากคนที่ชอบใช้ความรุนแรง ชอบพูดจาถากถางฉันเป็นประจำ แต่อยู่ๆ กลับเปลี่ยนมาใช้น้ำเสียงอ่อนโยน และไม่ได้อ่อนโยนแค่น้ำเสียงนะคะ สีหน้าแววตาที่เขาแสดงออกมาตอนนี้ มันไม่เหมือนกับเวกัสคนก่อนหน้านี้เลยค่ะ เลยทำให้ฉันค่อนข้างแปลกใจก็เท่า
