special : part 2.
"ไหน...บอกป๊ามาซิว่าวันนี้ไปก่อเรื่องอะไรไว้ที่โกดังของป๊า?"
"..."
"..."
"...เวนิส?" ผ่านไปสักพักผมเอ่ยชื่อเวนิสออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่เข้มขึ้น เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวยังก้มหน้านิ่งอยู่ ไม่มีใครเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามของผมเลยสักคน
"คะ...ครับ?" เวนิสค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผมเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าสบตาผมอยู่ดี
"บอกป๊ามาว่าวันนี้เรากับเวก้าไปทำอะไรที่โกดังของป๊า" ถึงผมจะรู้แล้วว่าวันนี้ลูกทั้งสองคนของผมไปก่อเรื่องอะไรเอาไว้บ้าง แต่ผมก็อยากให้เจ้าตัวเป็นคนสารภาพออกมาเองมากกว่า
"เอ่อ...คะ...คือ...ผม"
"เวนิส..." ผมเรียกชื่อลูกด้วยเสียงเข้มขึ้นอีก เมื่อเวนิสเอาแต่ทำท่าทีอึกอักไม่ยอมพูด แถมแววตาก็ยังดูลุกลี้ลุกลนเหมือนกับกำลังพยายามหาข้อแก้ตัวกับผมอยู่ หึ คงไม่ได้เตรียมคำตอบนี้มาสินะ
"ผมขอโทษครับป๊า" เวนิสพูดพร้อมกับก้มหน้าลงตามเดิม
"ขอโทษป๊าทำไม เราไปทำอะไรผิดมาเหรอ"
"ผมรู้ว
