บ่วงรักน้องสาวจำแลง

จากน้องสาวเลื่อนเป็นภรรยา...2

“พ่อรักหนูนะลูก ฝากหนูดูแลพี่เขาด้วยนะ” แม้จะต้องกลายเป็นคนเผด็จการ แต่เขาก็ต้องการให้ลูกทั้งสองมีความสุขกับทางที่เขาได้เลือกให้

“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณพ่อ รดาไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว” หญิงสาวยังคงร่าเริงในแบบของเธอ

เมื่อกล่าวจบแล้วทั้งคู่จึงตัดสินใจเดินออกไปจากห้อง หลังจากที่เสียงประะตูปิดลงหญิงสาวก็เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง เธอจัดการปลดเครื่องประดับออกจากร่างงามของเธอ หญิงสาวไม่ได้เหลียวกลับมามองเจ้าบ่าวที่หลับใหลอยู่บนเตียงนอน

แต่เธอก็ต้องสะดุ้งเมื่อพบว่ามือหนามาโอบร่างบางของหญิงสาวไว้ เธอได้กลิ่นแอลกอฮล์จากลมหายใจอุ่น เธอไม่รู้ว่าเขาทำเช่นนี้เพราะอะไร หญิงสาวจึงรีบขืนตัวออกจากอ้อมกอดของเขาทันที

“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะพี่ภพ”

“ปล่อยทำไมล่ะ ได้เวลาที่พี่จะทำหน้าที่สามีแล้วนี่นา” วรภพไม่ยอมปล่อย แถมยังซุกไซร้จมูกคมสันลงที่ซอกคอหอมกรุ่นของหญิงสาว

“ฮื้อ...ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย พี่ไม่อย่างแต่งงานกับรดาตั้งแต่แรก แล้วพี่จะมาวุ่นวายกับร่างกายของรดาทำไม” หญิงสาวกล่าวด้วยความน้อยใจ น้ำตามันพาลจะไหลออกมาให้ได้

“ไม่อยากแต่งน่ะจริง แต่ถ้าแต่งแล้วก็ต้องเอาคืนให้คุ้มสิ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยความสะใจ เขากำลังทำร้ายจิตใจหญิงสาว ด้วยเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธอคือคนที่ทำให้บิดามารดาบังคับเขาทำเช่นนี้

“พี่ภพ ถ้าพี่ภพรังเกียจรดา พี่ภพก็แค่ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับรดา แล้วเดี๋ยวรดาจะคุยกับคุณพ่อคุณแม่เรื่องหย่าให้” หญิงสาววิงวอนด้วยความทุกข์ใจ ไม่มีอะไรจะเจ็บไปกว่าการที่เจ้าบ่าวตั้งป้อมรังเกียจตนเอง

“ไม่ล่ะมันช้าไป ไอ้เรื่องหย่านะพี่หย่าแน่ แต่ที่พี่ลงทุนแต่งงานกับเธอ พี่ก็ต้องได้อะไรคืนบ้างสิ” วรภพกล่าวในขณะที่มือหนาของเขาลูบไล้ไปที่สะโพกมนของหญิงสาว น้ำตาของเธอเริ่มไหลรินออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ เธอไม่คิดว่าพี่ชายที่เธอเคยรักนักรักหนา แท้จริงจะเป็นคนเช่นนี้

“พี่ภพ รดาไม่เคยคิดร้ายกับพี่ภพเลย พี่ภพจะปล่อยรดาไปไม่ได้เหรอ” หญิงสาวกล่าวทั้งน้ำตา แม้ว่าชายหนุ่มจะเริ่มใจอ่อน แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยนิรดาอย่างแน่นอน เพราะเขาต้องการสอนให้เธอรู้ว่าอย่ามาเล่นกับไฟอย่างเขา

“เธอรนหาที่เองนะรดา ตอนนี้ไม่ว่าคุณพ่อหรือคุณแม่ก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้ เพราะเธอเป็นภรรยาของพี่ เป็นสมบัติของพี่ แล้วพี่ก็จะไม่มีวันปล่อยเธอไปจนกว่าพี่จะใช้เธอจนคุ้ม”

แต่ละคำที่เขาเอ่ยออกมาทำให้หญิงสาวน้ำตาไหลรินด้วยความเสียใจ เขาคงเกลียดเธอมาก เขาถึงได้รอเวลานี้ เวลาที่เขาจะเอาคืนจากร่างของเธอ ถ้ามันทำให้เขาหายแค้นใจกับเรื่องที่ต้องโดนบังคับแต่งงานได้ หญิงสาวก็จะยอมให้เขาทำตามที่ใจเข้าต้องการ

“เอาเลยค่ะ พี่อยากทำอะไรก็ทำ แล้วถ้าวันหนึ่งรดาเกลียดพี่จนไม่อยากมองหน้าพี่ ก็ให้รู้ไว้นะคะว่าเพราะการกระทำของพี่ทั้งนั้น” หญิงสาวหลับตา แล้วปล่อยให้ชายหนุ่มทำตามที่เขาต้องการ ต่อไปนี้เธอจะไม่วิงวอนขอความเห็นใจจากเขา เมื่อเธอยอมตบแต่งเป็นภรรยาของเขาแล้ว นั่นก็หมายความว่าเธอต้องพร้อมที่จะทำหน้าที่นั้นด้วย

“เธอท้าพี่เองนะรดา” ชายหนุ่มกล่าวเสียงเข้ม

“ค่ะ อยากทำอะไรก็ทำเลยค่ะ” นิรดากล่าวอย่างไม่ใยดี ซึ่งมันทำให้ชายหนุ่มโมโหเป็นอย่างมาก