“เวลาผ่านไปเร็วจังผมยังไม่อยากกลับเลย ขออยู่กับอีฟต่อได้ไหม” น่านนทีทำเสียงอ้อนขณะที่ทั้งสองกำลังช่วยกันเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า เขาต้องเก็บเสื้อผ้ากลับกรุงเทพส่วนอรณิชาก็ต้องย้ายไปยังที่พักแห่งใหม่ซึ่งจองไว้กับกิ่งกาญจน์
“ไม่ได้นะคะน่าน พรุ่งนี้กิ่งก็จะมาแล้ว อีฟไม่อยากให้กิ่งเจอกับน่านที่นี่”
“อีฟจะอยู่ที่นี่กี่วันเหรอ”
“ก็น่าจะสามวันน่ะ”
“จะกลับกรุงเทพวันจันทร์ใช่มั้ย”
“ค่ะ น่าจะถึงวันจันทร์ช่วงบ่าย”
“ผมไปรออีฟที่บ้านนะ”
“อย่านะคะอีฟกลัวกิ่งจะตามไปที่บ้านด้วย”
“แล้วเราจะได้เจอกันตอนไหน”
“ถ้าอีฟสะดวกอีฟจะรีบโทรหาน่านนะคะ”
“ถ้าอีฟถึงกรุงเทพแล้วไม่โทรหาผม ผมจะไปหาอีฟที่บ้านวันอังคารก็แล้วกันนะ” น่านนทีอยากไปหาเธอตั้งแต่วันจันทร์แต่ชายหนุ่มก็อยากให้อรณิชามีเวลาส่วนตัวบ้าง
“น่านคะคุณเอาเวลามาอยู่กับอีฟนานๆ แบบนี้ไม่ห่วงงานบ้างเหรอคะ”
“ผมยังมีเวลาทำงานอีกนานแต่เวลาที่จะอยู่กับอีฟมันเ
