ตอนที่ 7 ออกงานด้วยกัน
1037 Words
หลายวันต่อมา...
นอกจากการเป็นแม่บ้านให้สามีคอยดูแลความเป็นอยู่ของทุกคนในบ้านแล้ว พุดน้ำบุษย์ยังมีอีกหนึ่งหน้าที่สำคัญที่ต้องทำร่วมกับสามีคือการออกงานคู่ด้วยกัน ซึ่งงานในวันนี้ก็คืองานเลี้ยงฉลองวันเกิดครบหกสิบปีของ ดร.นายแพทย์วสุ วิสุทธ์วิทยา อาจารย์หมอคนเก่งคนดังและพาร์ทเนอร์คนสำคัญประจำโรงพยาบาลในเครือทิวาวัฒนกุลกรุ๊ป... ต่อให้สามีของพุดน้ำบุษย์จะงานยุ่งจนหัวหมุนงานรัดตัวจนกระดิกตัวไปไหนไม่ได้หรืออยากจะเทกระจาดไม่มาร่วมงานมากแค่ไหนก็ไม่สามารถทำได้
เพราะงานวันนี้นอกจากสามีของพุดน้ำบุษย์จะมาร่วมงานในฐานะแขกคนสำคัญแล้ว ปิยังกูรก็ยังเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ใจกว้างเปิดชั้นดาดฟ้าโรงแรมหรูระดับหกดาวที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นอภินันทนาการตอบแทนนายแพทย์อาวุโสที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจทำงานเพื่อโรงพยาบาลมายาวนาน
จะบอกว่างานวันนี้เป็นงานเลี้ยงเกษียณกลายๆก็ไม่ผิด นายแพทย์วสุไม่ได้จะหยุดทำงานแล้วหายหน้าหายตาไปจากโรงพยาบาลเลย งานคอนเซาท์และงานบริหารก็ยังทำอยู่เพราะชื่อของท่านก็ยังอยู่ในบอร์ดบริหารของโรงพยาบาล
พุดน้ำบุษย์ในชุดราตรีสีเหลืองมัสตาร์ดเดินเคียงคู่สามีเข้าไปในงานเลี้ยงตอนประมาณเกือบหนึ่งทุ่ม แวะทักทายแขกเหรื่อที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดีพอเป็นพิธีก่อนจะพุ่งตรงไปยังโต๊ะของนายแพทย์วสุผู้เป็นเจ้าของวันเกิด
ของขวัญกล่องเล็กที่ของด้านในเป็นนาฬิกา Patek Philippe มูลค่าเจ็ดหลักถูกยื่นให้เจ้าของวันเกิด
"สุขสันต์วันเกิดครับคุณอา"
"ขอบใจมากหลานชาย ความจริงแล้วโปรดไม่ต้องให้ของขวัญวันเกิดอาก็ได้นะ แค่ค่าใช้จ่ายสำหรับงานคืนนี้ก็คงไม่น้อย อาเกรงใจ"
ปิยังกูรยิ้มให้นายแพทย์อาวุโสที่เคารพนับถือไม่ต่างจากญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง นอกจากนายแพทย์วสุจะเป็นเพื่อนรุ่นน้องของบิดา ถูกบิดาของตนซักชวนให้มาทำงานที่โรงพยาบาลตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ อีกฝ่ายก็ยังเป็นบิดาของศิลาเพื่อนสนิทที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ
"คุณอาอย่าเกรงใจเลยครับ มันเป็นสิ่งที่คุณอาควรได้ครับ อีกอย่างของขวัญนี้คุณพ่อท่านเป็นคนรีเควสมา ระบุเลยว่าจะต้องหามาให้คุณอาให้ได้"
"งั้นหรอกเหรอ" นายแพทย์อาวุโอยิ้มรับ ครอบครัวทิวาวัฒนากุลดีต่อตนกับครอบครัวมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่ว่าจะทำอะไรก็นึกถึงตลอด "อาทิตย์หน้าใช่ไหมพ่อกับแม่เรากลับมาจากอิตาลีอาจะได้แวะไปเยี่ยม"
"ครับ"
"สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณอาหมอ ขอให้คุณอาหมอมีความสุขมากๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิร่มไทรให้ลูกหลานไปนานๆ" เมื่อก่อนพุดน้ำบุษย์อาจจะไม่ค่อยได้พูดคุยกับนายแพทย์วสุบ่อยนัก แต่ทว่าหลังจากที่แก้วเจ้าจอมแต่งงานแล้วย้ายไปอยู่เชียงใหม่กับสามีก็เป็นหน้าที่เธอที่พาบิดาไปตรวจที่โรงพยาบาล ช่วงหลังมาก็เลยได้พูดคุยกันบ่อยขึ้น เจอหน้ากันทุกเดือน
"ขอบใจหนูบัวมาก พ่อกับแม่เราสบายดีนะ ช่วงนี้อาก็มัวแต่ยุ่งๆเลยไม่ได้แวะไปเยี่ยม"
"คุณพ่อกับคุณแม่ท่านสบายดีค่ะ ช่วงนี้ก็เทียวกรุงเทพกับเชียงใหม่เป็นว่าเล่นก็เลยไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่"
"หลงหลานน่ะสิ"
"ใช่ค่ะ ทั้งรักทั้งหลง" ไม่ใช่แค่บิดามารดาที่หลงหลานชายตัวอวบอั๋นแสนจ้ำม่ำที่เริ่มพูดได้หลายคำ พุดน้ำบุษย์เองก็ทั้งรักทั้งหลงหลานชายหัวปักหัวป่ำไม่แพ้กัน วันไหนไม่ได้วิดีโอคอลคุยกันคือนอนไม่หลับ
"อาเองก็อยากมีโมเมนต์อยู่บ้านเลี้ยงหลาน แต่นายหินน่ะสิจนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมมีแฟน สงสัยชีวิตนี้อาคงไม่มีวาสนาได้เลี้ยงหลานเหมือนชาวบ้านเขา” พูดด้วยน้ำเสียงปลงๆ ก่อนจะหันกลับไปพูดกับปิยังกูรต่อ “ว่าแต่โปรดเถอะจะนั่งโต๊ะเดียวกับอาหรือจะไปนั่งกับนายหิน"
ที่ถามแบบนั้นเพราะโต๊ะของตนมีแต่วัยรุ่นหกสิบ ปิยังกูรอาจจะคุ้นหน้าคุ้นตาหลายคน เพราะแขกเหรื่อที่มาร่วมงานวันนี้เกือบครึ่งทำงานในเครือทิวาวัฒนกุล แต่ทว่าวันนี้พวกเราไม่ได้มาเพื่อทำงาน หนุ่มๆสาวๆก็คงอยากนั่งโต๊ะเดียวกันมากกว่า
"ผมไปนั่งกับหินดีกว่าครับ"
"งั้นก็ไปเถอะ ขอบใจอีกครั้งสำหรับงานคืนนี้ และก็ขอบใจมากสำหรับของขวัญวันเกิด"
“ครับ” พูดจบก็ยกมือแตะไปที่เอวคอดของภรรยา
พุดน้ำบุษย์ที่มองตาสายตาคมของสามีถึงกับชะงักงัน ดวงตาคู่สวยนิ่งค้างประกายความสุขถูกแทนที่ด้วยความสงสัย รอยยิ้มที่คราแรกเกิดขึ้นทั้งตาทั้งปาก เหลือแค่ยิ้มเล็กๆที่แต่งแต้มริมฝีปากพอเป็นพิธีเมื่อเห็นว่าในโต๊ะที่ศิลานั่งอยู่นั้นมีร่างบางระหงของคุณหมอขวัญดาวในชุดเดรสสีขาวนั่งอยู่ด้วย
ประกายเศร้าพาดผ่านดวงตาคู่สวย แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าแพทย์หญิงขวัญดาวเป็นทั้งลูกศิษย์และยังเคยทำงานที่โรงพยาบาลเดียวกับนายแพทย์วสุจะมางานวันนี้เพื่อร่วมอวยพรวันเกิดให้กับอาจารย์หมอคนดังก็ไม่แปลก
พุดน้ำบุษย์ชำเลืองมองใบหน้าหล่อเหลาของสามี ก่อนจะยิ้มเศร้าเมื่อเห็นประกายความยินดีพาดผ่านดวงตาคมสีนิลที่เคยว่างเปล่าเป็นนิจโดยเฉพาะเวลาที่อยู่ด้วยกันสองคน
อยากจะคิดว่าที่สามียินดีเพราะได้เจอเพื่อนสนิท แต่ทว่าหัวใจไม่รักดีของเธอมันดันเชื่อไปแล้วว่าเป็นเพราะ...
คุณหมอขวัญดาวอดีตคนรักเก่าของเขานั่งอยู่ที่โต๊ะด้วย
สามีของเธอรู้อยู่แล้วสินะว่าอดีตคนรักจะมางานคืนนี้ด้วย
- Writer
