เมื่อสั่งความแล้วเสร็จก็ออกจากห้องมา เดินไปยืนแอบตรงทางเลี้ยว สักครู่ก็เห็นยัยจิตตาภากับแทนไทก้าวออกจากลิฟต์ ตามเวลาเดิมเป๊ะ
“มากันแล้วสินะ!” เธอยิ้มมุมปากด้วยสายตาร้าย ครั้งนี้เธอไม่คิดจะไปแอบดูให้เสียเวลา เอาเวลาที่กำลังอารมณ์ดีสุดๆไปเล่นสนุกกับคนไข้รายใหม่ที่เพิ่งแอดมิทเข้ามาจะดีกว่า
“โอวว อูวว ซี๊ดส์ อื้ออ” หลังจากใช้เวลาอยู่ในห้องพักฟื้นของคนไข้รายใหม่ไปประมาณครึ่งชั่วโมง เธอก็ออกจากห้องนั้นมาอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินตรงไปยืนรอที่หน้าห้องVIP1
“อื้ม ตื่นเต้นจัง” วันนี้เธอตั้งใจจะทักทายแฟนเก่าเสียหน่อย นึกอยากเห็นสีหน้าท่าทางของเขา เวลาที่เจอหน้าเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือไม่ทันตั้งตัว
“อ๊ะ..” พอประตูเปิดออก แทนไทถึงกับชะงัก ตกใจตาค้างที่เห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้า
“พราว!”
เธอแกล้งทำตาโตตกใจ “พี่แทน! ..อยู่นี่เองเหรอคะ นึกว่าหายไปไหนซะอีก!”
เขาทำหน้าแทบไม่ถูก “พราว..ทำงานที่นี่เหรอ”
“
