“ตอนเด็กฉันชอบไปช่วยคุณพ่อในครัวค่ะ บ้านเราเปิดร้านอาหารเล็กๆ แม่ของฉันท่านเป็นนักดนตรี บางวันท่านก็ขึ้นไปเล่นดนตรีร้องเพลงให้ลูกค้าฟัง โรซี่เองก็ทำแบบนั้น แกได้รับพรสวรรค์ด้านดนตรีจากยายของแกค่ะ ฉันไม่ถนัดเรื่องดนตรีเลย นอกจากการทำอาหาร”
อลิชาเล่าเรื่องของเธอให้เขาฟังบ้าง มองใบหน้าคมคายหล่อเหลาของเขา แล้วนึกเทียบกับใบหน้ากลมเล็กของโรมิโอ ลูกชายถอดแบบคนเป็นพ่อออกมาคล้ายย่อส่วน โรซี่น้อยเองก็มีความเหมือนริคคาโด้อยู่หลายส่วน หากแกเป็นผู้ชายคงหน้าตาเป็นพิมพ์เดียวกันแบบโรมิโอ ลูกชายและลูกสาวมีส่วนคล้ายเธอแค่ริมฝีปากเท่านั้น มีคนบอกว่าเวลาโรซี่น้อยยิ้ม จะเหมือนรอยยิ้มของเธอ โรมิโอมีริมฝีปากแบบเดียวกัน เธออยากเห็นรอยยิ้มของลูกชาย อยากรู้ว่าเวลาแกยิ้มแล้วจะคล้ายเธอบ้างไหม ในสมองของอลิชาคิดถึงแต่ลูกชาย
“แม่ของผมก็ชอบทำอาหาร ผมติดรสมือแม่ เวลาไปกินข้าวข้างนอก มันรู้สึกว่าไม่อร่อยเหมือนที่แม่ทำ”
