หญิงสาวหวาดกลัวจนตัวสั่นงันงก สวมกอดกายแกร่งไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ทรวงอกขาวโพลนเปล่าเปลือยบดเบียดแผงอกล่ำสัน กายงามบดเบียดแก่นกายกำยำแนบแน่นโดยไม่รู้ตัว
“เธอชื่ออะไร?” เขากระซิบถามเสียงทุ้มต่ำแหบพร่า เธอสบสายตาดุดันแฝงความร้อนแรงของเขาแล้วรู้สึกใจเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก ลมหายใจอุ่นซ่านกระชั้นขาดห้วงของเขา สร้างความร้อนลุ่มในหัวใจได้อย่างประหลาด เหมือนโดนมนต์เป่าใส่อย่างไรอย่างนั้น
เอ...หรือว่า...เขาจะร่ายมนต์ดำสะกดเธอจริงๆล่ะ ไม่งั้นเธอจะอ่อนระทวยกับคนป่าเถื่อนได้ยังไง มันไม่มีเหตุผลเลยสักนิด
“นายล่ะ?”
"หืม?"
“นายนั่นล่ะ? ชื่อ??” เธอถามกลับอย่างนึกสนใจในตัวเขา ไม่ได้ถามตามมารยาท..กับตานี่ ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทก็ได้มั้ง
ไม่รู้สิ.. จู่ๆ ก็นึกอยากรู้จักจอมไพรผู้นี้ขึ้นมาจริงๆซะงั้น อยากรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นคนประเภทไหนกันแน่ และตัวตนที่ซ่อนอยู่มีหน้าตาอย่างไร
"ฮึ่ม" จอมโจรขยับใบหน้าหล่อค
