“นายตาบอดเหรอ?”
เขาขมวดคิ้ว “ตาบอดอะไร?”
“นายไม่รู้เหรอว่าหน้าตาลูกสาวกำนันป๊อกแป๊กอะไรนั่น เป็นยังไง ยัยนั่นกับฉันหน้าตาไม่ได้ใกล้เคียงกันเล้ย” พูดพลางถอนหายใจระอา “ถึงแม้เมื่อคืนเราจะใส่ชุดคล้ายกันมาก แต่ยัยนั่นสวมชฏาย่ะ แถมแต่งหน้าหนาขนตาเป็นแพ จอมโจรผู้เลืองชื่อไม่น่าพลาด”
เขานิ่งงันสามวิ ก่อนจะหัวเราะขำ “เธอจะบอกว่าฉันจับผิดตัว เธอไม่ใช่ลูกสาวไอ้ป๊อก???”
มาลารินทร์พยักหน้า “ไม่เชื่อนายก็ลองโทรไปหากำนันป๊อกตอนนี้เลยสิ ไปสืบดูว่าลูกสาวเขาหายไปรึเปล่า ..เฮ่อ เป็นจอมโจรเลืองชื่อซะเปล่า แต่กลับจับตัวคนมาผิดเนี่ยนะ วางแผนแล้วจริงๆ ป๊ะ??”
จอมโจรถึงกับนิ่งอึ้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเจ็บใจ “ถึงว่าล่ะ..”
หน้าตาของแม่คนสวยถึงไม่ค่อยเหมือนไอ้กำนันป๊อกเลย ..สงสัยเขาจะลักพาตัวมาผิดคนจริงๆ
“แล้วเธอเป็นใครวะ!!” เขาตวาดใส่อย่างโมโห “ฉันอุตส่าห์วางแผนเป็นเดือนๆ จ้างเด็กแว๊นซ์ไปป่วนงานตั้งเท่าไ
