บทที่ 3 อับอายขายหน้า 5

771 Words

ทยุตเจ้าของซูปเปอร์คาร์สีแดงเพลิงมองเพื่อนสนิทเดินมาขึ้นรถ แล้วเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หุบ ก่อนจะกลอกตามองบน อดที่จะแขวะไม่ได้ “ไอ้ช้าง มึงทำกูขนลุกนะเว้ย ยิ้มยังกับคนบ้า คนอื่นเสียไปเป็นแสนได้ทั้งจับทั้งจูบ แต่มึงนี่เสียไปหลักสิบล้าน ไม่ได้จับแม้แต่มือ” คชาไม่ใส่ใจ ทำราวกับไม่ได้ยิน “กับว่าที่ภรรยาก็ต้องใจกว้างหน่อยสิวะ” “ถุย! พูดยังกับผู้หญิงเขาจะเอามึงงั้นแหละ” “กูกำลังจะแต่งงาน” คชายิ้มเย้ยเพื่อน บุหรี่ในมือทยุตแทบหล่น ร้องถามเสียงหลง “มึงพูดจริงปะเนี่ย!?” ต้องรู้นะว่าไอ้เพื่อนเขาคนนี้มันหวงความโสดฉิบหาย ผู้หญิงสำหรับคชามีไว้แก้เ****นเท่านั้นละ อย่าฝันว่ามันจะยอมลงหลักปักฐานกับใคร มาตัดหัวมันยังดีกว่าจะให้ไปเป็นผัวผู้หญิงคนไหน! แล้วดุจมาตามีอะไรดี? มันถึงได้วิ่งระริกระรี้จะไปจับเธอให้อยู่หมัดให้ได้ “ทำไมมึงถึงยอมวะ” คชากระตุกยิ้มมุมปาก เอาแต่นั่งอมพะนำ จนทยุตขัดใจ “มึงอย่าบอกนะว่ารักแรกพบ กูเลี่ยน กูจะอ้วก” คชายิ้มร้าย รักแรกพบ? เขาส่ายหน้า ไม่เคยเชื่อเรื่องน้ำเน่าพรรค์นี้เลยสักนิด... แต่มันก็เกิดขึ้นกับเขา! เขาตกหลุมรักดุจมาตาตั้งแต่พบหน้า ความรู้สึกมันเด่นชัดผุดขึ้นกลางใจ ไม่จำเป็นต้องคิดให้ซับซ้อนเข้าใจยาก แค่อยากจะรัก... ก็รัก! เขารักเธอทั้งๆ ที่เธอไม่เคยมีเขาอยู่ในสายตา เพราะหัวใจเธอภักดีกับพีรวิชญ์ แต่มันล่ะ...ดีกับเธอเหมือนที่เธอดีกับมันเสียที่ไหน แล้วจะผิดอะไรหากเขาอยากเสนอตัวเป็นทางเลือกที่ดีกว่าให้กับเธอ “สมัยนี้แค่ถูกใจก็พอแล้วปะวะ” ไม่เถียงหรอกว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะความสวยของดุจมาตาที่ตรึงใจเขา แต่ส่วนที่โดนใจเขาแบบสุดๆ เลยก็คือ... เธอร้าย! ดุจมาตาไม่ได้มีดีแค่ความสวยที่จับจิตจับใจคนมอง แต่เธอมีสมอง ไหวพริบปฏิภาณไม่เป็นรองใคร รู้เท่าทันตัวเองและคนอื่น จึงวางตัวได้อย่างเหมาะสมน่าชื่นชม แถมเธอยังมีหัวใจที่แข็งแกร่งขัดแย้งกับบุคลิกที่นุ่มนวลอ่อนหวาน เหมือนจะหัวอ่อน แต่ก็ไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบได้ ผู้หญิงคนนี้ดึงดูดใจเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตากัน ยิ่งสนใจคอยจับตามอง นัยน์ตาหวานซึ้งวับวาวคู่นั้นก็ยิ่งเหมือนจะท้าทายเขา ทำให้เขารู้ทันทีว่า... นี่แหละ ‘แม่’ ของลูกเขา! ต่อให้เธอไม่โสดแล้วยังไงล่ะ? ถ้าเขาอยากได้ เขาก็จะแย่ง! เขาน่ะมันตัวร้าย เป็นผู้ชายคลั่งรักสุดๆ ไม่ใช่สุภาพบุรุษที่ทนกล้ำกลืนน้ำตา ยอมเจ็บเพื่อให้คนที่รักมีความสุข มันจะสุขได้ยังไง? ในเมื่อตัวเองยังไม่รู้จักไขว่คว้าหาความสุขให้ตัวเองเลย! เขาไม่ใช่พ่อพระแสนดีที่จะยอมหลีกทางให้คนอื่นหรอกนะ ในเมื่อคู่หมั้นชั่วๆ ของเธอมันไม่คู่ควร คนอย่างพีรวิชญ์ไม่มีอะไรเหมาะสมกับดุจมาตาเลยแม้แต่เศษขี้เล็บ โง่ๆ อย่างมันตามเกมเธอไม่ทันหรอก ต้องคนที่รู้ทันกันอย่างเขาสิถึงจะเหมาะสมลงตัวกันที่สุด คชาจึงไม่รู้สึกผิดเลยสักนิดที่พาดุจมาตาไปพบกับตาตัวเองว่าคู่หมั้นเธอกำลังนอกใจ ระเริงกามกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ใต้จมูกเธอ เธออาจเสียใจ แต่เขาก็ทำเพื่อเธอ... เขาเชื่อว่าดุจมาตาแกร่งพอ เธอควรได้รู้ความจริงและตาสว่างเสียที เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือกที่จะรัก แล้วก็ควรเลือกรักเขาคนนี้ที่เฝ้ารอมอบหัวใจและความจริงใจให้กับเธอ “ตกลงคนนี้มึงเอาแน่” “ไม่เอาแน่ กูจะเอาเขา” “ไอ้ห่า! ยังจะเสือกมาเล่นลิ้นอีก” ทยุตด่าอย่างหมั่นไส้ อิจฉาคนมีความรักโว้ย! ดูตาแม่งดิ...ยังกับมีหัวใจเด้งออกมาเป็นล้านๆ ดวง ไอ้คนคลั่งรักเอ๊ย! “คุยกับมึงแล้วเสียเวลาแดกเหล้า” ทยุตเหยียบคันเร่งทะยานรถพุ่งแรงตามสมรรถนะ ไม่ต้องเอ่ยปากก็รู้ใจกันว่า วันนี้พวกเขาอยู่ดื่มยาวจนถึงโต้งรุ่งดื่มนั่นแหละ เพื่อนจะมีเมีย ก็ต้องฉลองให้มันสักหน่อย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more