บทที่ 4 หนีไม่พ้นแล้วนะ 1

781 Words

แค่ฉีกหน้าน่ะผลพลอยได้ ของจริงมันคือเรื่องนี้ต่างหาก อาศัยข่าวสร้างความสั่นคลอนและความน่าเชื่อถือของตระกูลบุญยมาส... ดุจมาตายิ้มกริ่ม ยกแก้วกาแฟดื่มอย่างสบายใจ ขณะที่ไถหน้าจอสมาร์ตโฟนอ่านข่าวที่ขึ้นติดเทรนด์ทุกสื่อโซเชียล ปาดหน้า!!! ไฮโซคนดังแย่งประมูลแหวนเพชร 40 ล้านให้คุณหนูคนสวยแบบไม่แคร์สื่อ ผิดกับแฟนตัวจริงที่ใจไม่ถึงไม่ยอมเปย์เพื่อแฟนสาว เอ๊ะ! หรือความรักจะถึงทางตัน เพราะคุณหนูคนสวยยอมรับแหวนจากไฮโซคนดังด้วยความเต็มใจ ด้านล่างมีคนมาแสดงความคิดเห็นกันมากมาย ทั้งแบ่งทีมแชร์คชากับพีรวิชญ์ อิจฉาอยากเกิดเป็นเธอบ้างละ แต่ส่วนใหญ่จะชื่นชมคชาในความใจป๋าและกล้าแสดงความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมากับเธอ มีส่วนน้อยที่ตำหนิว่าเขาอวดรวยหรือจงใจทำตัวเป็นมือที่สาม ฟากพีรวิชญ์แทนที่จะได้รับความเห็นใจ ชาวเน็ตส่วนใหญ่กลับต่อว่าเขาว่าขี้เหนียว ไม่รักเธอจริง ไม่ได้ดีอย่างที่คิด ลามหนักถึงขั้นกุข่าวว่าตระกูลเขาถังแตกใกล้จะหมดตัว กำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย ส่งผลให้เช้านี้พอเปิดตลาดหุ้นปุ๊บ กระดานหุ้นของบริษัทบุญยมาสก็ร่วงลงไปหลายจุด จากกุข่าวก็กลายเป็นข่าวจริง! ดุจมาตากระตุกยิ้มร้าย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าป่านนี้พีรวิชญ์คงจะโกรธจนหน้าดำเป็นถ่านแล้วละมั้ง อีกเดี๋ยวเถอะ...จะต้องมีคนร้อนใจรีบลนลานโทร. มาหาเธอแน่! คิดไม่ทันไร สมาร์ตโฟนก้แผดเสียงดังลั่นกลางห้องทำงาน หญิงสาวอ้อยอิ่งประวิงเวลาอยุ่สักพักให้คนปลายสายยิ่งร้อนรน ก่อนจะรับสาย “ว่าไงคะพีท” “คุณเห็นข่าวรึยังครับ” พีรวิชญ์กดเสียงถาม พยายามปกปิดความขุ่นเคือง แต่ก็ปิดไม่มิด ดุจมาตายิ่งยั่วกลับ กรอกเสียงใสๆ อย่างไร้เดียงสา “ข่าวอะไรเหรอคะ” เธอแทบหลุดขำ ถ้าหูไม่แว่วละก็เหมือนจะได้ยินปลายสายกัดฟันกรอด คงอยากอาละวาดเธอแทบตาย แต่ก็ทำไมได้ เพราะเขาต้องอาศัยการแต่งงานกับเธอในการช่วยพยุงฐานะทางการเงินและสังคม ตอนนี้หุ้นบริษัทเขากำลังตกหนัก จำเป็นต้องเร่งรีบระดมหาเงินทุนมาปิดรอยรั่วช้อนซื้อหุ้นตัวเองเอาไว้ เพื่อไม่ให้นักลงทุนเทขายจนเสียหายหนักไปกว่านี้ “ข่าวของคุณกับไอ้คชา” พีรวิชญ์ต้องกล้ำกลืนความขึ้งโกรธอยู่นานกว่าจะเค้นเสียงออกมาได้ ในใจนึกด่าทอแช่งชักดุจมาตาที่ทำให้เขาเสียชื่อ โดนผู้คนดูถูกเหยียดหยามจนแทบเอาหน้าแทรกแผ่นดิน “ก็ไม่เห็นจะมีอะไรนี่คะ ข่าวก็เขียนขำๆ ไปยังงั้นเอง หรือพีทหึง” ดุจมาตาถามหยอกๆ ทั้งที่รู้ดีว่าพีรวิชญ์โกรธจัดจนอยากถลกหนังเธอออกมาเสียมากกว่า “คุณไม่น่าไปรับของมันมาเลย รู้มั้ยว่าทำให้ผมขายหน้ามาก” เขาขึ้นเสียงต่อว่าเธออย่างระงับอารมณ์ไม่อยู่ รู้สิ! ฉันถึงได้จงใจทำไงละ ดุจมาตาแสยะยิ้ม แต่ปากกลับเอ่ยสุ้มเสียงสำนึกผิดแกมออดอ้อน “ตาลขอโทษค่ะ ไม่คิดว่าพีทจะคิดมากแบบนี้ แต่แหวนเพชรวงนั้นเป็นของหายาก และตาลก็ชอบมากจริงๆ” “ถึงอย่างนั้นคุณก็ควรจะเห็นแก่หน้าผมบ้าง” เธอเป็นแฟนเขา เป็นว่าที่คู่หมั้น แทนที่จะทำตัวเป็นไม้ประดับช่วยเสริมบารมีให้เขา แต่นี่อะไร...กลับทำให้เขากลายเป็นตัวตลกของงาน จะไม่ให้เขาโมโหได้ยังไง ยิ่งคิดก็ยิ่งเดือด ดุจมาตาทำตัวเหมือนผู้หญิงหิวเงินที่คิดจะปอกลอกเขาอย่างนั้น! “คุณทำให้ผมผิดหวังมากเลยนะตาล คุณรับของจากผู้ชายคนอื่นง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน รู้มั้ยคุณกำลังเหยียบย่ำผม เหยียบย่ำความรักของเรา” ความรักจอมปลอมของคุณน่ะเหรอ? ฉันไม่เพียงจะเหยียบ แต่จะกระทืบให้จมดินเลย รวมถึงหัวของคุณด้วย...พีรวิชญ์! “จริงๆ แล้วตาลก็ไม่ได้ตั้งใจจะรับหรอกค่ะ ทีแรกก็ตั้งใจจะควักกระเป๋าซื้อเอง แต่คุณห้ามตาลเอาไว้” พีรวิชย์ถึงกับสะอึก คำตอบพาซื่อ แต่กลับทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดุจมาตาตอกหน้า จะพูดได้อย่างไรล่ะว่าเขาคิดว่าเธอจะให้เขาจ่ายเงิน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more