บทที่ 5 สาวสวยล่อใจ 4
682 Words
ไม่นานเจ้าหล่อนก็เร่งรุดตามเขามาที่ห้องน้ำ สองกายโผเข้ากอดตะโบมจูบกันอย่างเร่าร้อนดุเดือด ไม่ต้องเล้าโลมกันให้มาก เพราะต่างก็กระสันอยากจนทนไม่ไหว ช่วยกันเร่งเร้าปลดเปลื้องเสื้อผ้า ปลดปล่อยอาวุธรักเสียบกระแทกเข้าใส่กันอย่างถึงพริกถึงขิง ไม่มีใครสนใจเสียงดังกึกกักและเสียงครางกระเส่า เมื่ออยู่ในห้วงอารมณ์ดำมืด
“อูยยย... คนสวย คุณนี่เด็ดจริงๆ ซี้ดดด”
พีรวิชญ์พร่ำชมคู่เสพสมอย่างถูกใจ ผู้หญิงร้อนสวาทเผ็ดจัดแบบนี้แหละสเป็กเขาเลย เขาชอบผู้หญิงสวยเด็ดเซ็กซี่ ลีลาร้อนแรง ตอบสนองอารมณ์ได้ถึงใจ ไม่ใช่แข็งเป็นท่อนไม้ จืดชืดจนไร้ความตื่นเต้น ดูยังไงก็น่าเบื่อหน่ายเหมือนคู่หมั้นสาวของเขา
“เด็ดแล้วชอบมั้ยคะ” หล่อนถามขณะที่โหย่งตัวโถมสะโพกขย่มแก่นกายแข็งขึงอย่างเมามัน
ลีลาจัดจ้านด้วยความเป็นสาวตัวท็อป ทำให้พีรวิชญ์ครางซี้ดซ้าดไม่หยุดปาก
“โอ้ววว... สุดยอด ตอดดีฉิบหาย!”
หล่อนทั้งร้อนทั้งร่าน อ้าขารับรุกเขาได้ทุกท่า บดสะโพกผายส่ายเอวให้ท่อนลำคว้านโพรงรักคับแน่นที่ตอดขมิบตลอดลำ ทำเอาเขาแทบเสียวจี๊ดขึ้นสมอง กายเสียวสะท้านจนลืมโลก ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยว หูอื้อตาพร่าจนไม่ทันสังเกตเห็นกล้องวงจรปิดตัวจิ๋วพร้อมบันทึกเสียงที่สาวเจ้าแอบถ่ายเอาไว้ เป็นมุมที่ไม่เห็นหน้าหล่อน แต่เห็นใบหน้าและร่างกายของพีรวิชญ์อย่างชัดเจน
และทั้งภาพทั้งเสียงนี้ก็ถูกถ่ายทอดไปที่สมาร์ตโฟนของคชาที่นั่งข้างๆ กับดุจมาตา ทั้งคู่เสียบหูฟังคนละข้าง มองภาพหน้าจอด้วยความอารมณ์ที่แตกต่างกันไป คนหนึ่งเฉยชาเหมือนเป็นเรื่องปกติ ส่วนอีกคนยิ้มเยาะอย่างสมเพช
“คุณไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ” เขาหันมาถามเธอ
“รู้สึกสิ”
“ว่า?”
“ขยะแขยง!”
“งั้นปิด”
“เฮ้ย...!”
ดุจมาตายื่นมือไปแย่งสมาร์ตโฟนจากคชาที่ปิดหน้าจอเสียดื้อๆ แต่เพราะเขาตัวสูง หลังยาว มือก็ยาว เธอพยายามเอื้อมแล้วเอื้อมอีกก็ยังไม่ถึง กำลังจะลุกยืนเขย่งแย่ง คนรู้ทันก็ยัดมันลงกระเป๋ากางเกงเสียก่อน
“ล้วงสิ ถ้าคุณกล้า”
ดุจมาตาอ้าปากหวอตาโตเป็นไข่ห่าน มองคนท้าแล้วค้อนขวับพลางแหวใส่
“จะบ้าเหรอ!” ...ใครจะไปกล้า?
คชาเล่นยัดโทรศัพท์มือถือลึกลงไปในตำแหน่งที่น่าหวาดเสียวขนาดนั้น ขืนเธอล้วงผิดล้วงถูกแล้วไปล้วงเจอไอ้นั่น...เข้า
เธอจะทำยังไง? จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ?
“ไม่ต้องดูมาก เดี๋ยวเป็นตากุ้งยิง” เขาเอ่ยเสียงดุ
“แต่ฉันอยากยืนยันให้แน่ใจ”
“ชอบดูผู้ชายโป๊รึไง”
ไอ้นี่...กวนตีน!
“คุณหึงเหรอ?” ดุจมาตาไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ แค่อยากจะกวนเขากลับ
“หึง! หึงมากจนอยากจะซัดมันให้หน้าแหกไปเลย โดยเฉพาะตอนที่มันยื่นมือมาเช็ดปากให้คุณ ผมไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องผู้หญิงของผม”
ดุจมาตาตะลึง นั่งนิ่งอยู่หลายอึดใจก่อนจะเม้มปาก ในใจวาบหวิวหวั่นไหว ใบหน้าเห่อร้อนวางตัวไม่ถูก ก็แค่คำพูดไปเรื่อยของผู้ชายเจ้าชู้ จะคิดจริงจังไม่ได้เป็นอันขาด
แต่ทำไมใจเธอถึงเต้นแรงแบบนี้?
ทำไมจะต้องดีใจที่เขาหึงเธอด้วยล่ะ?
ดุจมาตาพยายามข่มความประหม่า ผ่อนลมหายใจปรับอารมณ์ให้สุขุม เอ่ยต่อว่าเขาเสียงแข็ง
“มัวแต่เล่น”
คชาเลิกคิ้วคล้ายจะถามว่าเธอไม่เชื่อหรือ แล้วเอ่ยย้ำชัดหนักแน่น
“ผมเอาจริง!”
“พอๆ” ดุจมาตายกมือปางห้ามญาติ ไม่อยากจะถือสาคำพูดไร้สาระของเขานัก ถึงอย่างไรพวกเราก็เกี่ยวข้องกันแค่ผลประโยชน์...
และมันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น!
“คุณกลัวผมหรือกลัวใจตัวเอง”
- Writer
