รักคุณเท่านั้น

บทที่ 2 เปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว 4

งานกาลาดินเนอร์ระดมทุนช่วยหลือผู้ประสบภัยพิบัติถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราภายในโรงแรมดังของครอบครัวธนฉัตรนครที่อนุเคราะห์สถานที่โดยไม่มีค่าใช้จ่าย บรรดานักธุรกิจ เซเลบริตี้และบุคลลสำคัญในภูมิภาคนี้ รวมถึงคนดังจำหนึ่งทางกรุงเทพฯ ตบเท้าเข้าร่วมงานอย่างคับคั่ง

ครอบครัวอนันตทรัพย์เดินทางมาถึงในเวลาที่เหมาะพอดี เมื่อทั้งสามปรากฏตัวก็เรียกเสียงฮือฮาและแสงแฟลชจากบรรดาสื่อมวลชนจนตาพร่า เพราะเป็นอันรู้กันดีว่าคนบ้านอนันตทรัพย์ค่อนข้างเก็บตัว แทบไม่เคยออกงานสังคมงานไหนเลย แม้จะได้รับการ์เชิญเยอะแยะจนแทบล้นบ้าน

ดุจมาตาในชุดราตรีโอกูตูร์คลี่รอยยิ้มหวานหยดสาดใส่ผู้คน ทำเอาคนมองถึงกับตะลึงใจสั่นไม่รู้ตัวกับความงามล่มเมือง ทั้งตัวคนเจิดจรัสเปล่งประกายราวกับดวงดาวสุกสกาวบนนภาราตรี ยิ่งมองยิ่งน่าประทับใจ เมื่อเรียกร้องความสนใจได้มากเกินพอแล้ว เธอจึงคล้องแขนบิดาคนละข้างกับมารดาพากันเดินเข้างานไปอย่างชื่นมื่น

ภายในห้องแกรนด์บอลรูมยังมีบุคคลที่มีชื่อเสียงดาหน้าเข้ามาทักทายครอบครัวเธอไม่หยุด ทำเอายิ้มจนเมื่อยหน้าปากค้าง กระทั่งดุจมาตาได้ยินน้ำเสียงนุ่มทุ้มที่คุ้นเคย แต่กลับน่าสะอิดสะเอียนราวกับเธอกำลังกลืนแมลงวันก็ไม่ปาน

“ตาลครับ”

เธอต้องกัดฟันข่มใจอย่างหนัก กว่าจะหันไปกรีดยิ้มหวานให้พีรวิชญ์ที่เดินตรงเข้ามาหา เขายกมือไหว้พ่อแม่ของเธออย่างนอบน้อม แล้วเอ่ยถามเธอว่า

“ไม่เห็นคุณบอกเลยว่าจะมางานนี้ด้วย แล้วนี่หายดีแล้วเหรอครับ”

คำพูดเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใย แต่หากลองสังเกตให้ดีจะเห็นว่าในแววตาคู่นี้ซ่อนความคุกรุ่นอยู่เล็กน้อย

หึ...คงจะไม่พอใจที่เธอมาแย่งซีนล่ะสิ!

ก็แหงละ...เขาไม่ต้องการให้เธอมีปฏิสัมพันธ์กับใคร เพราะเขาคิดจะขังเธอไว้ในกรงที่หลงคิดว่าเป็นความอ่อนโยน ทำเป็นรู้อกรู้ใจว่าเธอไม่ชอบปั้นยิ้มสวมหน้ากากเข้าสังคม และไม่เคยขอให้เธอออกงานกับเขาเลย ทั้งหมดก็เพื่อริดรอนอำนาจในมือเธออย่างช้าๆ ขโมยสิ่งที่เป็นของเธอไปเป็นของเขา กว่าจะรู้ตัวเธอก็ไม่เหลืออะไรแล้ว

“พอดีตาลเพิ่งคิดได้ว่าควรจะออกมาพบปะกับคนอื่นบ้างน่ะค่ะ เพราะอีกหน่อยก็ต้องดูแลธุรกิจของครอบครัว ถือว่าซ้อมเอาไว้ก่อน”

เธอพูดยิ้มๆ แต่ทำเอาคนฟังชะงักกึก ก่อนจะฝืนยิ้มเจื่อนๆ ออกมา

“ทำไมจะต้องทำให้ตัวเองเหนื่อยขนาดนั้นด้วยล่ะครับ คุณมีผมอยู่ทั้งคน ผมพร้อมจะเป็นทาสของคุณไปตลอดชีวิต ของๆ คุณก็เหมือนของๆ ผม ผมจะดูแลรักษามันเอาไว้ให้ดีที่สุด ต่อให้เหนื่อยแค่ไหนผมก็ไม่ท้อ” พูดพลางโอบเอวเธออย่างอบอุ่น

ของๆ ของเขางั้นหรือ?

หน้าด้าน!

“ใครจะกล้าใช้งานคุณหนักขนาดนั้นล่ะคะ อะไรที่ตาลดูแลเองได้ ตาลก็จะทำ ตาลรักพีทนะคะ ตาลไม่อยากเอาเปรียบคุณ”

คิดว่าตัวเองพูดจาหวานเลี่ยนเป็นน้ำผึ้งอาบยาพิษเก่งคนเดียวรึไง เธอเองก็ทำได้เหมือนกัน

พีรวิชญ์สะดุดใจในท่าทีของว่าที่คู่หมั้นสาวอย่างไรพิกล แม้น้ำเสียงและสีหน้ายังคงฉายชัดว่ารักหลงเขาเหมือนเดิม แต่เขากลับรู้สึกว่าเธอแปลกไป บอกไม่ถูกว่าแปลกตรงไหน รู้แต่ว่าวันนี้ดุจมาตาดูโฉบเฉี่ยวมั่นใจคล้ายจะท้าทายเขา ไม่เหมือนกับเธอคนเดิมที่นุ่มนิ่มอ่อนแอจนเข้าขั้นจืดชืด

ความสงสัยของเขาหยุดลง เมื่อสายตาเหลือบไปปะทะกับคู่แข่งตลอดกาล ทว่าคชาไม่ได้มองเขาเลยแม้แต่เพียงเศษเสี้ยว สายตาของมันเอาแต่จับจ้องมองดุจมาตาไม่วางตา ทำยังกับว่าไม่เห็นหัวเขาเสียงอย่างนั้น