“บุคคลที่ผ่านการคัดเลือกและได้ตำแหน่งบุคคลดีเด่นประจำปีนี้ ได้แก่...คุณคชา ธนฉัตรนคร ครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วทั้งงานเต็มไปด้วยรอยยิ้มชื่นมื่น ราวกับเห็นชอบในการตัดสินครั้งนี้ ผิดกับพีรวิชญ์ที่รอยยิ้มบนใบหน้าแข็งค้าง ไม่สามารถปกปิดอารมณ์ผิดหวังระคนโกรธเกรี้ยวเอาไว้ได้ เขากำหมัดแน่น ชักสีหน้าตวัดตามองคู่แข่งอย่างแข็งกร้าว แววตามุ่งร้ายไม่ต่างจากมีดคมๆ ที่อยากจะแล่เนื้อเถือหนังมันออกให้หายแค้น
คชาลุกจากที่นั่งเดินตรงมากลางเวที โค้งคำนับอย่างมีมารยาท สีหน้าเรียบเฉยไม่ได้ฉายแววตื่นเต้นหรือแสดงความดีใจ คล้ายกับรู้ผลการตัดสินอยู่ก่อนแล้ว เขาเอ่ยขอบคุณเพียงสั้นๆ ก่อนจะหันหลังกลับ สายตาเหลือบมองพีรวิชญ์เพียงเศษเสี้ยว ก่อนจะกระตุกมุมปากยิ้มเยาะ ยิ่งทำให้คนที่พลาดหวังเดือดดาลจนขบกรามแน่น
“ไอ้ระยำเอ๊ย!!!”
พีรวิชญ์สบถเสียงลอดไรฟันออกมา ไม่รอให้พิธีกรกล่าวจบพิธีการ
