“คุณอยากได้อะไรล่ะ”
เห็นคนถูกถามยิ้มตาพราว เธอก็ได้แต่ถอนใจ ที่ยอมใช่ว่าเธอใจอ่อนกับเขาหรอกนะ แค่ไม่อยากติดหนี้บุญคุณให้เขามาลำเลิกเอาบ่อยๆ ต่างหาก
“กินข้าวกับผมสักมื้อ”
ดุจมาตามองเขาอย่างชั่งใจ แต่พอเห็นท่าทีกระดี๊กระด๊าเป็นปลากระดี่แล้วก็ทำใจดำปฏิเสธไม่ลง วันรุ่งขึ้นเธอถึงได้มายืนอยู่บนท่าเรือของคชาตรงนี้ไงละ
“ฉันนึกว่าเราจะทานอาหารกันที่โรงแรมซะอีก”
“เปลี่ยนบรรยากาศไปชมวิวทะเลสวยๆ แบบ 360 องศากัน ผมว่าก็ไม่เลวนะ”
“ดูคุณจะเชี่ยวชาญเรื่องรักๆ ใคร่ๆ โรแมนติกแบบนี้จังเลยนะคะ คงจะพาสาวไปล่องเรือบ่อยล่ะสิท่า”
ดุจมาตาขมวดคิ้ว เผลอประชดออกไปไม่รู้ตัว เมื่อคิดว่าเธอไม่ใช่คนแรกที่เขาทำตัวพิเศษด้วย ในหัวก็จินตนาการถึงภาพที่เขาคลอเคลียสาวสวยเซ็กซี่กันอย่างดื่มด่ำ ท่ามกลางแสงแดดระยิบระยับสะท้อนท้องทะเลสีคราม
“คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้ขึ้นเรือของผม ดีใจมั้ยครับ” เขาถามยิ้มๆ สายตากรุ้มกริ่มวิ
