พริมให้ความสนใจกับแจกันซึ่งแลดูคล้ายผลของน้ำเต้าขนาดใหญ่ ตั้งอยู่กลางห้อง มีดอกไม้พุ่มใหญ่เสียบแซมเอาไว้ ส่งกลิ่นหอมรื่น ชื่นใจไปทั้งกระโจม “สวยจัง” พริมพึมพำไปตามประสาผู้หญิง เมื่อเห็นดอกไม้งาม ยูร่าเผยรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก ดีใจที่เห็นสีหน้าของทุกคนประทับใจกับการได้มาเยือน มองดูพริมหลับตาพริ้ม ก้าวเข้าไปสูดกลิ่นหอมของดอกไม้จากแจกันรูปทรงคล้ายผลน้ำเต้าขนาดใหญ่ใบนั้น “ถ้าเจ้าชอบดอกไม้…ที่ด้านหลังบึงน้ำยังมีทุ่งดอกไม้ขนาดใหญ่ให้เจ้าชื่นชม ข้าเชื่อว่าหากได้เห็น เจ้าจะชอบมัน” ยูร่ากล่าว พริมหันกลับมามองหน้าเปลวด้วยความตื่นเต้น เปลวสิ่งยิ้มน้อยๆตอบกลับไปให้พริม แทนคำพูดว่าเขาจะพาเธอไปชมอย่างแน่นอน ทรงกลดขยับสะโพกไปมาบนเก้าอี้ใบไม้ด้วยความอัศจรรย์ใจ เช่นเดียวกับพรานขะยีที่ขยับไปมาเบาๆเช่นกัน ชั่วอึดใจสั้นๆระหว่างรอ….. เรือนร่างสูงระหงของผู้หญิง แพรผมสีดำยาวสยาย ก้าวออกมาพร้อมกับทร