หนังสือรักเล่มเดิม(ฉบับปรับปรุง)

ใจเต้นแรง

ขนมผิงมองคนที่โดดเด่นสะดุดตาตรงหน้า รุ่นพี่ที่น่าจะต้องเรียนจบมัธยมปลายไปแล้ว แต่ยืนยันจะซ้ำชั้นมอหก เพื่อเอาคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัย เหมือนเพื่อนๆคนอื่น หลังจากที่ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาหลายเดือน จากร่างกายบอบบางเก้งก้าง กลายมาเป็น ชายหนุ่มรูปร่างสูง ผิวขาว มีกล้ามเนื้อ ดูโตกว่าเพื่อนๆรุ่นเดียว

" ผิง เค้าตามแกมาหรือเปล่า " หนมจีนถามเพื่อน ที่กำลังตกใจ กับ คนที่ยืนอยู่

" บ้า คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ที่นี่ก็ดังไหมละ ใครๆก็อยากมาเรียน "

สถาบันกวดวิชา มีชื่อเสียงที่จองคอร์สเรียนกันข้ามเทอมข้ามปี เป็นเรื่องปกติไปแล้ว เพราะการเรียนการสอนในห้องเรียน ไม่ได้เอื้อ ให้นักเรียน ได้รับความรู้อย่างเต็มที่ และ มากเกินพอ สำหรับ การสอบเข้ามหาวิทยาลัย

" อะแฮ่ม ได้เวลาเรียนแล้วจ้ะสาวๆ ถ้ามัวแต่มองกันไปกันมา คาดว่าจะโดนเช็คขาดนะจ้ะ "

มะปรางทำเสียงดุ ยิ้มกว้าง แล้วเดินผ่านหน้าเข้าไปในห้อง

คนที่ยืนมองอยู่ไม่ห่างแอบอมยิ้ม ขนมผิงอ่านง่ายมาก ชัดเจนตรงไปตรงมา และถ้าเค้าคิดไม่ผิด ขนมผิงคนนี้ ก็อาจจะมีใจ ไม่มากก็น้อย

ตำราเรียนเล่มใหม่ที่ได้รับมาอยู่ในมือ ห้องเรียนคลาสใหญ่ เกือบ100คน ทำให้มีคนนั่งกันเต็มแล้ว เก้าอี้ที่ว่างคือด้านในสุดของห้อง

คนที่มาใหม่เดินเข้าไปข้างใน พร้อมสายตาคนอื่นๆที่อยากรู้จักโดยเฉพาะสาวๆ ที่มองกันเป็นตาเดียว เก้าอี้เล็คเชอร์สีฟ้าถูกเลื่อนออก อย่างระมัดระวัง ไม่ให้เกิดเสียง ก่อนที่นั่งลง มองข้างหน้า ที่มีใครบางคน นั่งอยู่กับเพื่อนๆ

อาจารย์วัยกลางคนเดินเข้ามาแล้วตรวจดูรายชื่อนักเรียน แล้วเดินมากลางห้อง ก่อนจะยิ้มให้ลูกศิษย์คนโปรด ที่เพิ่งกลับมา

" สวัสดีค่ะ เด็กๆ วันนี้อาจารย์ ขอนอกเรื่องสักสิบนาที แล้วจะชดเชยให้นะคะ "

อาจารย์สาวใหญ่ถือไมโครโฟน แล้วเดินมาถึงท้ายห้อง เป็นเรื่องปกติ คลาสนี้ ไม่มีใครไม่สนใจเรียน เพราะอาจารย์ค่อนข้างเข้มงวดมากๆ

" เรามีเพื่อนมาใหม่วันแรก ความจริงเป็นรุ่นพี่1ปี รุ่นที่แล้ว เข้ามหาวิทยาลัยกันไปหมด แต่ชายหนุ่มคนนี้ สอบชิงทุนได้ ก็เลยมาขอดรอปคลาสของอาจารย์ก่อน ดังนั้น อาจารย์ถือโอกาสนี้ ต้อนรับ ลูกศิษย์คนเก่งหน่อยนะคะ เอ้ายืนอวดความหล่อหน่อยครับพี่พีช "

คนถูกเรียกยิ้มอายหน้าแดง มองไปรอบๆห้อง แล้วก้มหน้าลง

" นอกเวลาเรียน มีอะไร ปรึกษาหารือกันได้นะ เผื่อปีนี้ มีใครอยากยื่น ไปแลกเปลี่ยน "

อาจารย์บอกอย่างใจดี แล้วเดินไปที่หน้ากระดาน จัดการสอนอย่างรวดเร็วเช่นเดิม

สามชั่วโมงแห่งการติวเข้มยาวนานจนแทบอ่อนล้า การเรียนหนักแบบนี้ เป็นเรื่องปกติของนักเรียนอยู่แล้ว เสียงกริ่งเลิกเรียน ดังตั้งแต่สิบห้านาทีที่แล้ว แต่อาจารย์ก็ยังไม่ยอมปล่อย

" อาจารย์ครับหมดเวลาแล้ว " เสียงคนอยากกลับบ้านตะโกนบอก เกือบจะสามทุ่มแล้ว ในตอนนี้

" โอเคค่า แยกย้าย กลับบ้านดีดี เดินทางปลอดภัยนะคะ "

อาจารย์เลิกคลาส ตามความต้องการ แล้วเดินออกจากห้องไป คนที่เก็บของแล้ว ก็ลุกกันอย่างรวดเร็ว

" เหนื่อย เมื่อย ปวดหัว " คนที่บ่นทุกวัน บอกออกมา แล้วเก็บของของตัวเองลงกระเป๋าถือสีดำบางเฉียบ ภายในมีสมุดอยู่เพียง2เล่ม

" ไปเถอะ กลับบ้านได้แล้ว ป่านนี้คนรถชะเง้อมองคุณหนูมะปรางแล้ว "

หนมจีนบอกกับเพื่อนสาว แล้วมองคนที่กลับบ้านกับตัวเองด้วยกันทุกวัน

" ไปผิง รถไฟฟ้า ก็รอเราอยู่ "

ขนมผิงยิ้มให้เพื่อนทั้งสองคน แล้วเดินออกมาที่หน้าตึกของโรงเรียน รถตู้ของบ้านมะปรางจอดรออยู่แล้ว และไม่ไกลนัก มีเพื่อนร่วมโรงเรียน กำลังยืนคุยกับเค้าอยู่ในตอนนี้

" โอ้ย ความมั่นมันได้ นางมาจริง " หนมจีนมองเห็นคนที่พูดในห้องน้ำเมื่อบ่ายว่าจะมารอพี่พีช ไม่ใช่พูดเล่น แต่นางมาจริง

" สงสัยจะชอบจริง " มะปรางตอบเสียงเบา แล้วมองรถที่จอดรออยู่

" ไปแล้วนะ เกรงใจคนรถ " ลูกสาวคนเดียวบอกกับเพื่อน โบกมือบ้ายบายแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถ

" ไปเถอะค่ะ แม่ผิงขา กลับบ้านกัน การบ้านรอเราอีกเพียบ "

หนมจีนโอบไหล่เพื่อนสาว แล้วเดินแยกไปอีกทาง แต่ยังไม่วายหันกลับไปมอง พี่พีช กับเพื่อนร่วมโรงเรียน ที่ยืนคุยกันอยู่

" ผิง ตัวเองว่า พี่พีช จะชอบเปิ้ลไหม " หนมจีนถามออกมา เมื่อเดินห่างออกมาไกลแล้ว

" ไม่รู้สิ เปิ้ลเค้าก็สวยน่ารัก ในแบบของเค้า แล้วเค้าก็ชัดเจน ว่าเค้าชอบพี่พีชด้วย " คนที่มองตามเหตุการณ์บอกตามที่เห็น

" ก็สวย แต่สู้ขนมผิง ไม่ได้ " หนมจีนที่อยากได้แม่ผิง มาเป็นพี่สะใภ้ เริ่มจีบแทนพี่ชาย อย่างต่อเนื่อง

" อีพี่ปังของเรา ถึงแม้จะไม่หล่อบาดใจแบบพี่พีช แต่ก็หน้าตาดี เรียนดี นิสัยดี อีกอย่าง ถ้าแม่ผิง เป็นแฟนพี่ปัง รับรองว่า ปัญหาแม่สามีกับสะใภ้ไม่มี ปัญหาน้องสามีก็ไม่มี เพราะหนมรู้นิสัยแม่ผิงดี แล้วถ้าพี่ชายเรา ทำให้แม่ผิงทุกข์ใจ เรานี่แหละ จะฟาดพี่ปังให้เอง " ขนมผิงยิ้มกว้างออกมา

" โฆษณาเก่งแบบนี้ ได้ค่าคอมมิชชั่นเยอะไหมจ้ะ " คนที่ถูกแซวส่ายหน้า

" เงินไม่ได้อยากได้ อยากได้แม่ผิงมากกว่า พี่ปังปี4แล้ว แก่จนป่านนี้ ยังไม่มีแฟนเลย หนมจีนเป็นน้องสาวแสนดี ก็ควรหาคู่ครองดีดี ให้พี่ชาย "

คนที่เห็นพี่ชายมารออยู่แล้ว รีบทำคะแนนอีกรอบ

" สวัสดีค่ะพี่ปัง "

ขนมผิงยกมือไหว้ พี่ชายของเพื่อน ที่มายืนรออยู่แล้ว สิ่งหนึ่งที่ขนมผิงรู้ได้ชัดเจนว่า พี่ปัง เป็นผู้ชายที่ดี ก็คือการดูแลขนมจีน แบบไม่ขาดตกบกพร่องเลย

" สวัสดีครับ ผิง " พี่ชายรับไหว้ มองเพื่อนน้องสาวที่เห็นหน้ากันแทบทุกวัน

" วันนี้อาจารย์ช้า เลยมาช้า พี่ปังมารอนานยัง " น้องสาวถามด้วยความเป็นห่วง

" ก็ออกปกติ สองทุ่มสิบห้า " คำตอบของพี่ชาย ทำเอาสองสาวมองหน้ากัน

" ผิงขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะดึก " คนที่ต้องขึ้นรถไฟฟ้า บอกกับเพื่อน แล้วเดินแยกไปเพียงลำพัง

เวลาตอนนี้ค่อนข้างดึกแล้ว แต่คนที่กำลังกลับบ้าน มีมากเช่นเดิม ประตูรถเปิดออก พร้อมกับที่เจ้าตัวเดินไปหาที่นั่ง แล้วก้มหน้าก้มตาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเล่น

กระเป๋านักเรียนสีดำ ถูกวางบนตัก ทำให้คนที่กำลังก้มหน้า เงยหน้าขึ้นมา มองกระเป๋าปริศนา จาคอบสีดำแบนเรียบ ที่เจ้าของยืนอยู่ตรงหน้า แล้วยิ้มออกมา

" พี่พีช " เสียงเรียกชื่อเค้า เบามาก แต่เชื่อว่าคงได้ยิน ใบหน้าหล่อเหลายิ้มออกมายิ่งทำให้คนมอง หัวใจเต้นแรงมากขึ้นทุกที แบบนี้ใช่ไหม ที่เค้าเรียกว่า ปั้ปปี้เลิฟ