“YEEEEEEEEEES!” Nagulat ako na’ng biglang umalingawngaw ang malaking boses ni Ravano. Pumalagpak pa s’ya na parang gugulong sa kama. Bahagya n'yang pinaigtad aking katawan sa pagkagulat dahil um-echo talaga ang sigaw n’yang iyon sa iba’t-ibang sulok ng k’warto ko at parang tumagos pa nga sa ibang parte ng mans’yon.
“H-Hey! Huwag ka ngang sumigaw! Maririnig ka rito!” natatarantang singhal ko sa kan’ya. I even placed my right pointing finger on the center part of my lips para senyales na patahimikin s’ya.
Siraulo ‘tong bulbuling unggoy na ‘to! Ang lakas sobra ng sigaw n’ya!
Tinampal n’ya agad ang sarili n’yang bibig na’ng ma-realize n’yang naka-loud speak mas’yado ang malalim n’yang boses. “Sorry, I couldn’t help it,” natatawang usal n’ya sa pabulong na paraan.
“Maka-sigaw pa parang si
