DOON nag-tama ang aming paningin. Dilat na dilat ang mga mata ko at huminto ang pag-t***k ng puso ko. Sunod-sunod ko namang pinaulanan ng mura ang aking sarili dahi… he knew that I was awake?! Oh my, Veranica! Nakakahiya! Nag-evaporate tuloy ang init sa buo kong mukha!
“S-Sorry!” Iyan ang unang lumabas sa bibig ko. I pushed him away. Tinulak ko ang kan’yang dibdib palayo sa mukha ko dahil konti na lang, kayang-kaya n’ya na akong halikan. Damn, I suddenly felt ashamed! This is so embarrassing! Alam n’ya palang gising ako?! Pero bakit ang dami n’yang sinabi na hindi ko dapat malaman? Sinadya n’ya ba iyon para marinig ko?
If he knew that I wasn’t asleep, he should have woke me up. ‘Yan sana ang una n’yang ginawa pero hinayaan n’ya lang ako. “Why are you apologizing?” marahang tanong n’ya s
