น่าหลังรู้สึกว่ากลีบร่องของนางถูกลิ้นหนาจู่โจมอย่างหนักหน่วง มันทำให้กลังของนางไม่ติดเตียงหนานุ่ม นางกรีดกายด้วยความเสียวกระสันมือเรียวกดหัวของเขาให้จูบได้ถนัดยิ่งขึ้น เขายิ่งบรรเลงลิ้นอย่างหนักหน่วงจนน้ำของนางปริ่มออกมาจนเจิ่งนองบนกลีบร่อง เขาเองดื่มกินอย่างหิวกระหาย
นางลืมตาขึ้นช้าๆ ทอดสายตามองชายหนุ่มที่มองใบหน้าของนางด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นและงดงาม
“ท่านทำอะไรกับข้า” นางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบามันช่างวาบหวามชวนให้ลุ่มหลง เขาจูบที่เหนือกลีบร่องที่อวบอูมนูนสวยได้รูปแผ่วเบา
“น่าหลัง ทำไมท่านช่างหอมหวานราวกับกลีบโบ๋ตันในยามเช้า” น้ำเสียงของเขากระตุ้นให้นางต้องการเขาไม่จบสิ้น มือเรียวของนางลูบไล้อกแกร่งของเขาอย่างเอาใจ
“ถ้าท่านชอบ ท่านก็ดื่มกินให้พอใจ” นางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่า เขาจึงก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากขยี้กลีบร่องอีกครั้ง นางถ่างขาออกกว้างทันที
“งื้อ...อืม...อร๊าย...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊
