ตัวท็อปสนามแข่ง
1080 Words
@ก่อนเริ่มการแข่งขัน
เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่น สนามแข่งรถเต็มไปด้วยผู้ชมที่ส่งเสียงเชียร์อย่างตื่นเต้น กลิ่นน้ำมันผสมกับควันยางลอยคลุ้งในอากาศ เสียงประกาศชื่อผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนดังผ่านลำโพง และสุดท้ายก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย
"และตอนนี้ พบกับนักแข่งขวัญใจสาวๆ หนุ่มหล่อ สุดฮอต ขวัญใจ Speed Phantom ขอเสียงเชียร์ให้กับ ลีโอ หมายเลข 56"
"กรี๊ดๆๆๆ พี่ลีโอ
"สู้ๆ นะคะ
เสียงกรี๊ดจากกลุ่มแฟนคลับดังสนั่นจนแทบจะกลบทุกอย่าง ทุกสายตามองไปที่เขาชายหนุ่มที่ก้าวออกจากกลุ่มเพื่อนในชุดแจ็กเก็ตหนังสีดำ เขาสูงโปร่ง ใบหน้าคมเข้ม แววตาเรียบนิ่งแต่เยือกเย็นเหมือนน้ำแข็ง
ลีโอเดินไปที่รถแข่งสีดำมันเงาที่จอดรออยู่ โดยไม่สนใจเสียงเชียร์หรือป้ายไฟที่ยกขึ้นเต็มขอบสนาม สาวๆ หลายคนพยายามเบียดเสียดกันเพื่อมองเขาใกล้ๆ แต่เขาไม่แม้แต่จะหันไปมอง
ลีโอ ผู้ชายคนนี้...ดูเหมือนจะเกิดมาพร้อมความสมบูรณ์แบบที่ใครๆ ก็อยากได้เป็นเจ้าของ ท่าทีที่นิ่งเฉยเหมือนไม่สนใจใคร กลับยิ่งทำให้เขาดูมีเสน่ห์จนแทบละสายตาไม่ได้
"เฮ้ย ไอ้ลีโอ ขับดีๆ อย่าไปชนใครเขาล่ะ ดูทางด้วยไม่ใช่ว่าจะเหยียบอย่างเดียว คู่แข่งมึงแข็งนะเว้ย" ไทก้า เพื่อนสนิทของเขาตะโกนอยู่ขอบสนาม เงินเดิมพันครั้งนี้ห้าแสน กับคู่แข็งตลอดกาลอย่าง 'ปอเช่'
ลีโอหันมามองเล็กน้อย ก่อนตอบเสียงเย็นชา "กูไม่เคยแพ้ แล้วก็ไม่เคยชน"
ไมกี้หัวเราะลั่น "มึงนี่มันโคตรมั่นใจเลยวะ! รีบไปเถอะสาวๆ กรี๊ดจนเสียงแหบเสียงแห้งกันหมดแล้ว"
ลีโอไม่พูดอะไร เขาสวมหมวกกันน็อก เดินขึ้นรถ และปิดประตูเสียงดัง ท่ามกลางเสียงเชียร์ที่ดังขึ้นกว่าเดิม
ทันทีที่สัญญาณปล่อยตัวดังขึ้น รถของลีโอพุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็ว แสงไฟสะท้อนกับตัวรถสีดำเงาวับที่เคลื่อนผ่านโค้งสนามอย่างแม่นยำ ความเร็วและการควบคุมที่สมบูรณ์แบบทำให้ทุกคนต้องลุ้นตาม
"เฮ้ย ดูมันดิ โคตรเทพ!" ไมกี้ตะโกนเชียร์จากข้างสนามหันมาพูดกับไทก้าด้วยความตื่นเต้น
"มึงจะตื่นเต้นอะไร มันชนะตลอด มีอะไรให้ตื่นเต้นกันวะ" ไทก้าส่ายหน้า ไม่เห็นจะมีเรื่องแปลกใหม่ตรงไหน
"เออ กูก็ลุ้นไปงั้นแหละ สร้างบรรยากาศไงไอ้สัด! อรรถรสอ่ะ มึงรู้จักป่ะ" ไมกี้กรอกตาขึ้นลงอย่างคนที่โคตรจะเบื่อหน่าย ไอ้เพื่อนสองคนนิ่งสัยมันไม่ต่างกันเลย
อีกด้านของมายู
“มึงดูดิ พี่ลีโอสกิลโคตรเทพ งื้อ กูหลงเขาแล้ว” น้ำเสียงตื่นเต้นบวกกับสีหน้าท่าทางหลงผู้ชายของเรนนี่ ทำฉันอดหัวเราะไม่ได้
“มึงนี่ก็บ้าผู้ชายทุกเวลาจริงๆ เลยนะเรนนี่ ดูสายตาแทบจะลากพี่เขาออกไปขอบสนามแล้ว” เฟียสต้าหัวเราะท่าทางของเพื่อนสาว
"ก็มันจริงนี่น่า มึงดูพี่เขาดิ โคตรนิ่ง กูอยากรู้จัง เวลาอยู่บนเตียงจะนิ่งแบบตอนแข่งรถหรือเปล่า" เรนนี่ทำสายตาหวานเยิ้ม ดูท่าทางมันจะชอบพี่เขามาก
“เขานิ่งก็จริง แต่เหมือนมีอะไรที่ซ่อนอยู่ข้างใน คนแบบนี้ เดายาก"
"อะไรอ่ะ"
"ไม่รู้ดิ ก่อนหน้านี้เขาทำหน้านิ่งหน้าดุใส่กู อยากรู้จริงๆว่าก้อนหินหรืออะไรอยู่ในใจเขา ทำไมถึงได้นิ่งใส่คนสวยๆแบบกูขนาดนั้น โคตรเมินเลยอ่ะ"
"แล้วมึงจะทำไง มึงยอมได้เหรอ ปกติผู้ชายวิ่งเข้าหามึง แต่พี่ลีโอเขาไม่แม้แต่จะชายตามอง ไม่เคยมีใครเมินมึงขนาดนี้มาก่อนเลยนะ" เรนนี่มันท้าทายฉัน
"กูว่ากูคงต้องเข้าไปเจาะลึกตรงนั้นแล้วล่ะ คนนิ่งๆ แบบนั้น ชอบใครหรือยังน้า” ฉันจ้องมองคนในสนาม ในใจแอบคิดนี่แหละเป้าหมายของฉัน ในขณะเดียวกันเฟียสต้ากับเรนนี่หันมายิ้มอย่างรู้กัน
“ต้องแบบนี้สิ ถึงจะเป็นมายู ลุยค่ะเพื่อน ชะนีอย่างเรา อยากได้ก็ต้องพุ่งชน ลุยค่ะ กูสนับสนุนมึงเต็มที่” เรนนี่มันพูดพร้อมกับทำท่าทางจริงจัง สนับสนุนจริงเรื่องผู้ชายไม่เคยทำให้ผิดหวัง มันทั้งยุยง ส่งเสริม เต็มร้อยมันใส่พัน
"แต่กูได้ยินมาว่าพี่ลีโอนี่โคตรหินเลยนะมึง น้ำแข็งขั้วโลกเหนือไม่รู้จะแข็งและเย็นเท่าพี่เขาหรือเปล่า" เฟียสต้า
“ขนาดนั้นเลยเหรอ?" ฉันถามมันด้วยความที่ไม่อยากจะเชื่อ มีด้วยเหรอคนแบบนั้น ไม่สนใจผู้หญิง แต่เท่าที่ดูท่าทีของเขาในตอนแรก ก็นิ่งจริงๆนั่นแหละ
"เออดิ...ผู้หญิงที่เข้าหาเขาเป็นร้อยเป็นพันคน พี่เขาไม่เคยมองใครเลยนะ มึงจะรอดเหรอมายู"
"หึ! กูจะจีบให้ดู เชื่อสิ..พี่ลีโอคนนี้ไม่มีทางรอดจากมือกูหรอก!”
“มึงนี่มันจริงๆ เลย อะไรที่ว่ายากทำไมชอบนักวะ บอกไว้ก่อน พี่ลีโอเขาเย็นชา ไม่ใช่คนที่จะเข้าถึงได้ง่ายๆ เขาคงไม่ให้มึงจีบได้ง่ายๆ หรอก”
“เออ! กูก็ชอบความท้าทาย ยากๆ แบบนี้แหละ! กูจะเอามือเย็นๆ ของเขามาหลอมละลายกลายเป็นน้ำให้พวกมึงดู!”
"เริดคะเพื่อน! แค่คิดกูก็สนุกแหละ เอาอย่างนี้นะ ถ้ามึงทำได้จริง กูเลี้ยงเหล้ามึงเดือนหนึ่ง" เรนนี่
"มึงเห็นกูเป็นขี้เหล้าขนาดนั้นเลยเหรอวะ"
"ท่าเดินมึงยังเซอ่ะเพื่อน"
"เวอร์ไปแล้วมึง!"
"แหม..กูแค่จะเป็นสปอตเซอร์ สนับสนุนการหาผัวให้มึงไง" เรนนี่มันหัวเราะอย่างขอบใจ ก็แน่ล่ะ คนอย่างมายูใช่ว่าจะถูกใจใครง่ายๆ เจอเป้าหมายแล้วก็ต้องล็อคเป้า คนนี้แหละแฟนในอนาคต
"แค่แฟนก่อนย่ะ เป็นแฟนให้ได้ก่อน ส่วนเรื่องอื่นค่อยตามมาทีหลัง"
"เริดดดด..."
ฉันยิ้มมุมปากอย่างมั่นใจ แค่ผู้ชายคนเดียวมันจะยากเย็นแค่ไหนกันเชียว สายตาของฉันจ้องมองไปที่เขา คนหล่อคนนั้น คนที่ใครต่อใครก็ให้ฉายาเขา เป็นเหมือนก้อนน้ำแข็งขั่วโลกเหนือที่แสนจะเย็นยะเยือก ต่อให้เขาเป็นมากกว่าก้อนน้ำแข็ง ถ้ามายูอยากได้ มึงหรือจะทำให้ละลายไม่ได้
- Writer
