เพียงตะวันคลี่กระดาษที่ยับยู่ยี่ใบนั้นออกตามที่บุตรสาวบอก ก่อนที่จะอ่านกระดาษนั้นด้วยรอยยิ้ม
“แต่งงานกันนะ” นั่นคือคำที่เขียนไว้ในกระดาษ ซึ่งเพียงตะวันถึงกับหุบยิ้มไม่ลงเลยทีเดียว
“จะตอบว่ายังไงครับ” ระหว่างที่เธอกำลังปลื้มอกปลื้มใจกับถ้อยคำที่อยู่ในกระดาษนั้น เจ้าของคำถามก็เดินมาถึงเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ หญิงสาวยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ
“อายเขาค่ะ ลูกโตขนาดนี้แล้ว จะมาแต่งทำไมคะ” เพียงตะวันรู้สึกดีใจที่เขาขอเธอแต่งงาน แต่เธอก็ไม่อยากจัด เพราะว่าเธอกับเขามันมาไกลเกินกว่าที่จะแต่งงานกันแล้ว
“จะอายทำไม ผมอยากให้ทุกคนบนโลกใบนี้รู้ว่าภรรยาของผมสวยแค่ไหน แต่งงานกันนะครับ” กานต์ถามซ้ำอีกรอบ
“แต่งเถอะนะคะคุณแม่ คุณพ่อบอกว่าถ้าคุณพ่อกับคุณแม่แต่งงานกัน น้องดาวจะได้ใส่ชุดเจ้าหญิง น้องดาวอยากใส่ชุดเจ้าหญิงค่ะ” เด็กน้อยอ้อนมารดาอีกแรง เพราะบิดาติดสินบนว่าจะหาชุดเจ้าหญิงที่สวยที่สุดมาให้บุตรสาวใส่
“อะ
