Enthralled By His Beauty

CHAPTER TWO

LUMAKAD papasok sa kwarto si Sanya at pabagsak na naupo sa gilid ng kama. Kasalukuyan siyang nasa isang five star hotel kasama si Dave. Pangalawa ito sa mga lalaking hinahayaan niyang angkinin ang katawan niya.

"Akala ko hindi ka sasama sa'kin dito." Anito nang maisara nito ang pinto.

Hinubad niya ang high heels at basta na lang iniwan sa paanan ng kama. Naglakad siya patungo sa banyo habang binababa ang zipper ng dress niya mula sa kanyang likuran.

"Let me help you," presinta ni Dave na sinundan siya.

Napapikit siya nang maramdaman niya ang pagdampi ng labi nito sa likuran niya. Pinihit siya nito paharap at isinandal siya sa pader habang binababa nito ang suot niyang damit.

"You really have the body of Goddess, Sanya, alam mo ba 'yun?" anas nito habang puno ng pagnanasa ang mga mata nitong pinagmasdam ang hubad niyang katawan.

Iniharang niya ang kanyang hintuturo sa mga labi nito nang akma siyang hahalikan nito.

"You can do everything you want but not a kiss, Dave."

"Then let me f*ck you right here, right now." anito na kinagat ang ibabang labi.

Marahas siya nitong muling pinaharap sa pader. Gamit ang paa, ipinaghiwalay nito ang mga binti niya.

"I get hard just when I saw your body." he murmured. His mouth is in her ear.

Sanya closed her eyes tightly again when she felt the tip of his manhood poking behind her back. Hinila siya nito palapit at pinayuko.

"Pull down your panty. I want to f*ck you now." anito matapos magsuot ng condom.

Her fingertips were cold on her legs as she pulled down her underwear. He pushing her forward as he yanks her legs back, one hand hard on her back, the other gripping her ass. He doesn’t slow the movement, giving her full and hard thrusts.

"F*ck, Dave!" She moaned in pain.

Panay mura si David habang marahas itong umiindayog sa likuran niya. Tulad sa mga nauna, it wasn't pleasing her. Imbis na sarap ang maramdaman niya ay sakit.

"What do you want, babe?" hingal nitong tanong.

"J-just be quick."

Bumilis ang paggalaw nito sa likuran niya halos naririnig na niya ang tunog ng pagsasalpukan ng mga balat nila. Ilang beses pa ang ginawa nitong paglabas masok sa kanya bago niya naramdaman ang paghigpit ng kapit nito sa balakang niya tanda na nilabasan na ito, then he pulled his shaft out her vigina.

Tinampal nito ang pisngi ng puwet niya. "Wash up." Hinubad nito ang condom at tinapon sa basurahan.

"So, what will happen after this?"

"What do you mean?" aniya na humakbang papasok sa shower.

"I heard you dumb Francis after you had s*x with him, should I expect that you will also tell me that you are bored with me?"

Pinatay niya ang shower matapos malinis ang buo niyang katawan at pagkatapos ay humakbang siya palabas.

Nginisian niya ito. "Should i tell you ngayon nakarating na pala sa'yo?"

He chuckled. "Okay, I get it. Don't tell me, magbabagong buhay ka na?"

Inabot niya ang towel, binalot sa hubad niyang katawan at nilagpasan ito.

"Whatever my decision, it's not your business anymore." kinuha niya ang baong damit sa bag at mabilis na nagbihis.

"Thanks for your time Dave." aniya bago binitbit ang mga gamit at iniwan na ito.

Pagkasakay niya sa sasakyan ay agad siyang nagsindi ng sigarilyo. Hindi niya maintindihan ang sarili. Nagsasawa na siya mga ginagawa niya. She want something new, pero hindi niya alam kung ano.

Biglang nabaling ang tingin niya sa glove box ng sasakyan niya nang may maalala. Dali niya 'yung binuksan at inilabas ang figurine na itinago niya doon.

Isang lingo na ang nakalipas mula nang mag-trespassing siya sa bahay na nasa sea side.

Humithit siya sa sigarilyo. "It's time to give you back to your owner," aniya na ngumisi.

"IN consecutive years the income of Matis Restaurant has been good and this past few years there have been no complaints about the services and products from our company. Infact because of the good comments of our customers many investors want to invest in our company," pag-uumpisa ni Ethan sa meeting with share holders na ginanap sa bahay niya.

"You know we don't want any investors in our company other than our family Ethan," ang sumagot ay ang tiyahin niyang si Monique, kapatid ng kanyang ina.

"Of course I know, I'm just proud to share that with you,"

Tumikhim ang abuelo niya na nasa sentro ng executive table. "Hijo, apo. What is this meeting really about? Alam kong meron kang gustong sabihin sa amin. Tell us."

Tumikhim siya. Pinagsalikop ang mga kamay sa ibabaw ng lamesa. Nginitian siya ng kanyang ina na kasama rin sa pagpupulong na iyon.

"Nagpapasalamat ako sa inyo dahil pinuntahan ninyo ako rito para sa meeting kahit gabi na, lalo pa't alam ko na pagod din kayo sa trabaho,"

"Don't say that Ethan," ang tiyahin niya. "we understand your situation, isa pa we're family,"

"Your tita Monique is right, Hijo," segunda ng tiyohin niyang si Danilo na panganay sa nagkakapatid.

Buong tamis siyang ngumiti. "I'm lucky to have a loving family,"

"And we are lucky to have you, anak." Sabi ng kanyang ina na hinawakan siya sa kamay.

"Okay... bago tayo mag iyakan dito. Please, hijo tell us your plan," ang tita Monique niya.

"Well, I noticed that many yachts pass by here so I thought why don't we build a restaurant here?" aniya.

"Here in your private island, anak?" hindi makapaniwalang tanong ng kanyang ina.

Sandaling tumahimik ang lahat. "Gaano kadami? Alam mong hindi biro ang magpatayo ng restaurant higit dito sa isla, we will invest not just a million, hijo." ang tito Danilo niya.

"I know, pero hindi ko ito gugustuhin mangyari o paglalaanan ng halaga kung alam kong wala tayo mapapala. I've think about this a few times and I can assure you that we'll be able to recoup our expenses not more than two years. Malaki ang tiwala ko na pupuntahan din ito tulad sa iba nating branch,"

"Naniniwala ako Ethan, but why all of a sudden you want to build a restaurant here? We know you don't want anyone else here on your island," ang ina niya.

"Is this because of a woman trespassing your island?" si Dillon mula sa pananahimik.

Sinubukan niya itong hampasin pero mabilis itong nakaiwas.

"Trespassing?" hindi makapaniwala at sabay-sabay na tanong ng apat.

"One week ago, merong isang babae ang pumasok dito sa bahay niya at nagnakaw," si Dillon.

"Nagnakaw? Jesus christ!" Natutop ng kanyang ina ang bibig nito.

"Is that true, Hijo?" ang abuelo niya.

"Sort of, pero hindi talaga siya tulad ng sinabi nito." Sinuntok niya sa sikmura ang pinsan niya na ikinatawa lang nito.

Tumango-tango ang lolo niya. "Okay, and about the project you are planning... pumapayag ako."

Tumayo siya para yakapin ang abuelo. "Thank you, Chairman!"

"You know I trust you it comes to business. Para saan pa't ikaw ang naging CEO ng Matias Corporation?" tinapik-tapik nito ang likod niya.

"Bueno, kailangan ko nang umuwi tiyak hinihintay na ako ng Lola Esmeralda mo," tumayo na ito.

"Kami rin mauuna nang umuwi." Tumayo na ang tiyahin at tiyohin niya.

"Salamat, tito, tita." Kinamayan niya ang tiyohin at hinalikan naman niya sa pisngi ang tiyahin niya.

"Anytime Hijo, basta mag doble ingat ka lang dito," ang tita Monique niya.

"Uuwi na rin ako, anak." Tumayo na rin ang kanyang ina.

"Sasabay na rin ho ako sa inyo." si Dillon na tumayo na rin.

"Ihahatid ko kayo sa dock." aniya na sinamahan ang mga ito sa naghihintay na yate.

Inakbayan siya ng tiyohin niya. "About this trespasser, baka sa susunod na bumalik siya iba na ang manakaw sa'yo," anito na sumampa na sa yate.

"What do you mean, Tito?" Kunot ang noong tanong niya.

"You know what I mean. Just be careful,"

Nailing lang siya at tinawanan ang sinabi nito.

"Bye, Ethan!" paalam ng tiyahin niya.

"Mag-iingat ka rito anak." hinawakan siya ng kanyang ina sa pisngi. "Tumawag ka kagaad sa'kin kapag may nangyaring hindi maganda, hmmm?"

"I will ma,"

"I love you!"

"I love you more!" Kinintalan niya ito ng halik sa noo at inalalayang sumampa sa yate.

"Bye! Ingat kayo!"

Kumaway siya at hindi na niya hinintay na lumayo ang yate bago lumakad pabalik sa loob bahay.

NAKAUPO lang sa cockpit si Sanya habang hinahatid siya ng yateng nirentahan niya papunta sa pribadong isla na pupuntahan niya.

Napatayo siya mula sa pagkakaupo nang masilayan ang nag-iisang pribadong isla sa Calatagan. This private island was a picture of paradise. Kitang kita ang kagandahan nito sa umaga.

Mula sa kinaroroon niya ay tanaw na niya ang mga matatayog na puno and there are also exotic flowers around the island. Hindi pa man din tuluyang nakakalapit ang yate sa isla ay nahihimigan na niya ang mga huni ng ibon na nagmumula roon kasabay ang tunog ng asul na dagat na gumagapang papunta sa puting buhangin ng isla. The water around the island was as clear as crystal, to the point she can see the depths of the sea.

Sanya close her eyes when she felt the cool breeze touches her face and the tantalizing scent of the washed-up waves. As she opened her eyes, she was amazed at the beauty of the island from up close.

Matapos niyang pagmasdan ang ganda ng isla, her mood lifted. She felt like she was in tropical paradise. No wonder why that man chose to live on this island.

Biglang nakaramdam ng kung ano si Sanya nang maalala ang lalaki. Hindi niya alam kung excitement ba iyon o ano dahil muli niya itong makikita ay hindi niya alam.

Nang huminto ang yate sa dock ay agad na rin siyang bumaba bitbit ang gamit niya. Sa huling pagkakataon ay hinayaan niya ang mga matang pagmasdan ang kagandahan ng paligid.

"Wow!" hindi niya mapigilang sambitin nang makita ang glasshouse.

Sa tingin ni Sanya, this house is inspired by the cullen's house from Twilight movie. It is a large, graceful house, rectangular and well-proportioned, painted a faded white. It is two stories tall, with a deep porch that wraps around the front of the house and painted white. Ang pagkakaiba lang, parang takot sa araw taong nakatira rito dahil ang buong paligid ng glass wall ay natatakpan ng makakapal na kurtina.

Lumakad siya patungo sa glasshouse. Sinuri niya ang buong paligid ng front door para hanapin kung meron bang doorbell 'dun, pero wala. Nakailang buntong-hininga siya bago nagawang kumatok sa glass-sliding door.

"Umh... tao po!" halos pasigaw na niyang sabi. Nakakailang katok na siya pero wala parin bumubukas sa pinto.

"Wala kayang tao?" dismayado niyang tanong sa sarili.

Humakbang siya patungo sa bahagi ng bahay kung saan siya nakapasok noon. She felt happy when she saw the sliding door was open.

"Is anyone here?" muling sigaw niya. Ayaw na kasi niyang ulitin ang maling nagawa noon. Pero wala parin sagot mula sa loob.

Muli siyang nakaramdam ng panlulumo na baka wala 'yung lalaki rito. Sayang naman ang pagpunta niya rito kung agad siyang aalis.

Napangit siya nang makita niya ang isang hanging type bird's nest Basket sa baba ng portico at meron iyong cushion sa loob. Lumakad siya papunta roon at agad na naupo. Dito na lamang niya hihintayin 'yung may ari ng bahay.

Nahiga lamang siya para maipahinga ang likod. Marahil sa wala pa siyang tulog ay hindi namalayan ni Sanya na nakatulog na pala siya kakahintay.

"WHAT are you doing here?" a husky voice woke her up.

Marahan na iminulat ni Sanya ang mga mata. Naanigan niya ang bulto ng isang lalaki na nakasandal sa posteng gawa sa puno habang naka-ekis ang mga braso sa tapat ng dibdib nito.

Muli siyang pumikit dahil nakakaramdam parin siya ng antok. Pero nang ma-realize niya kung nasaan siya ay bigla niya muling iminulat ang mga mata.

"s**t!" aniya na bumalikwas ng upo. Nahihiyang inayos niya ang sarili.

"Anong oras na?" tanong niya rito nang mapansing madilim na ang paligid.

Tiningnan nito ang suot na orasan. "Already 7pm."

Ganun siya katagal nakatulog? Kadarating lang din kaya nito?

Umalis siya sa bird's nest basket. "Kadarating mo lang ba?"

"Bakit ka nandito?" tanong nito, imbis na sagutin ang tanong niya.

"Hindi ba sinabi ko sa'yo na ibabalik ko 'yung figurine? Wait kukunin ko." mabilis niyang nilabas ang figurine mula sa dala niyang bag.

"Here." Iniabot niya 'yun dito.

"Hindi mo na sana ibinalik pa 'yan. For your information, nagkakahalaga ang figurine na 'yan ng fifty thousand pesos."

Hindi makapaniwalang tiningnan niya ang figurine, dahil naliit lang iyon at mukhang walang halaga. Pero agad din niyang ibinalik sa lalaki ang tingin.

"Like I said, I'm not a thief. I also don't care how much this costs."

"Okay," he said in a flat voice but his eyes told otherwise.

Kinuha nito ang figurine mula sa kamay niya. "You can leave now," anito na tinalikuran na siya.

Nakaramdam siya ng pagkadismaya sa sinabi nito. Hindi man lang ba siya nito iimbitahan pumasok? Ito ang kauna-unahan na may lalaking nagtaboy sa kanya.

"Won't you even invite me in? I've been waiting for you for about seven hours."

Muli siya nitong nilingon. "Hindi ko naman sinabi na hintayin mo 'ko. If you just want to return this figurine, you can just leave it there."

"I also want to see you," mabilis niyang tugon. "to apologize." segunda niya.

"Okay. Apology accepted. You can leave now,"

Kahit pakiramdam ni Sanya na hindi siya welcome rito, she couldn't help the delightful feeling of seeing him again.

Pero ayaw naman niya ipagpilitan ang sarili niya rito kahit gusto niya, hindi siya ganun.

"Okay, tatawagan ko lang 'yung owner ng yate na nirentahan ko." aniya na kinuha nag cellphone muna sa bag at agad na tumawag.

"Hello, gusto ko na sanang magpasundo rito sa—"

"Sorry, miss Sanya but the yatch isn't available right now," sagot ng may ari mula sa kabilang linya.

Imbis na makaramdam ng inis si Sanya ay ikinatuwa pa niya 'yun dahil makakapag-stay pa siya rito kahit ganung katagal lang.

"Ganun ba? What time is the yacht available?" bahagya niyang nilakasan ang boses.

"1 to 2 hours."

"Okay, maghihintay na lang ako. Bye!" pinutol na niya ang linya.

"The yacht will be available in about 1 to 2 hours. Pwede ba ako magstay dito hanggang sa dumating 'yung yatch?" baling niya rito.

"Hindi ka rin naman makakaalis kahit gustuhin ko. You can wait there until the yacht arrives."

Tipid niya itong nginitian. "Okay, thank you." doon biglang kumulo ng malakas ang tiyan niya.

Ngumiwi siya. "Pasensya na, I haven't eaten since lunch."

He look a bit guilty as he looked at her. Well and good. Dapat lang naman makunsensya ito kahit kaunti, tagal kaya niyang naghintay dito.

"Come inside," anito na nag-alangan pa noong una.

May lihim na ngiti sa kanyang mga labi na sumunod siya rito.

"Wow!" anas niya nang masilayan ang loob ng bahay nito. Kung maganda ang isla ay hindi papahuli ang ganda ng loob ng bahay nito.

Tumingin siya sa kanan. Merong kulay itim na chandelier sa living room, pinagigitnaan ito ng kulay puting sofa set, at sa dulong pader ay merong fireplace. Merong kulay puting carpet at mga unan kung saan pwede upuan para tambayan.

Sa kaliwang bahagi naman niya ay nandoon ang front door. Agad na napukaw ng kanyang mga mata ang kulay puting grand piano na nasa gilid sa mismong tapat ng wall to wall mirror. Ngayon lang din niya napansin na nakahawi ang mga makakapal na kurtin.

"Kainin mo kung ano ang ihahain ko."

Napukaw ang atensyon niya nang magsalita ang hindi pa kilalang lalaki. Abala ito sa paghain ng makakain sa lamesa mula sa dining area.

Tiningnan siya nito. "Kain na." anyaya nito.

Humakbang siya palapit at naupo sa tapat ng platong inihain nito para sa kanya.

"Hindi ka parin kumakain o sasabayan mo ako?" tanong niya rito.

Kunot ang noong tiningnan siya nito. "Don't ask just eat." nag-umpisa na itong kumain.

Ngayon maliwanag na at malapit na ito sa kanya ay nagawa na niya itong matitigan at pagmasdan ang gwapo nitong mukha. This man has short dark hair and gentle face. Meron siyang maputi at mamula-mulang balat. Meron din itong katamtamang laki ng katawan, may suot man itong long sleeve shirt ay nababakas parin ang ganda ng pangangatawan nito.

"What is your name?" she really want to know his name. "And how old are you? Are you living here alone?" sunod-sunod niyang tanong.

"One more question I will send you out of my house." he said in a flat voice.

Imbis na matakot siya sa banta nito ay nginitian pa niya ito. "Alam mo hindi bagay sa mukha mo ang magsungit," she said in a flirty way.

Nagdikit ang makapal nitong mga kilay. "Ano?"

"Naniniwala ako na hindi ka talaga masungit tulad ng ipinapakita mo sa akin ngayon."

"So, what are you trying to say na nagkukunwari lang ako? Gusto mong pakitunguhan ko ng maganda ang isang magnanakaw at trespasser na katulad mo?"

"Sinabi ko na sa'yo na hindi ako magnanakaw!" she snapped. "I admit na basta na lang ako tumuntong dito sa isla mo ng walang imbitasyon at alam kong mali. Pero hindi naman talaga ako masamang tao."

"Eh ano?"

"I just love to explore new places and I love to meet new people, that's all."

Tinitigan siya nito, pero Ito ang unang nag iwas sa kanya ng tingin. "I'm not interested." anito.

Kinagat niya ang ibabang labi. "I didn't tell you to be interested in me either."

Then her cellphone rang and she immediately answered the call. "Hello?"

"Nandito na ho 'yung yate, ma'am."

"Okay, papunta na ako." aniya na agad pinutol ang tawag.

"Salamat sa paanyaya mo sa'kin na kumain, but I have to go. Naghihintay na sa'kin yung yate," tumayo na siya at nagsimula nang humakbang.

"By the way, even you're not asking... my name is Sanya." huling sinabi niya bago tuluyang lumakad paalis.

"GUSTONG batukan ni Ethan ang sarili nang makaalis na ang estranghera. Ano ang naisipan niya at inimbitahan pa niya ito kumain?

He never invited a stranger to his house. Pero noong nakita niya itong mahimbing na natutulog sa bird's nest basket ay kulang na lang buhatin niya ito papasok at 'dun patulugin sa kwarto niya. Buti na lang talaga napigilan niya ang sarili niya.

Hindi niya alam kung anong meron dito, kahit pangalawang beses pa lang sila nagkikita ay ganun na lang ang ipekto nito sa kanya.

Dinukot niya ang cellphone mula sa bulsa at agad na tinawagan ang pinsang si Dillon.

"You won't believe this!" agad na bungad niya pagkasagot nito sa tawag niya.

"She came back."

"Who?"

"The woman I told you."

"Ow! 'yung magnanakaw na babae," he heard the amusement in his voice. "why she came back?"

"She returned the figurine," sinulyapan niya 'yung figurine na inilapag niya sa countertop.

"Really?"

"And you won't believe what I did. I invited her to eat!"

"It's so not you."

"I know," hinilamos niya ang mukha.

"She also told me her name even I didn't ask her," sabi pa niya.

"Okay, relax!" natatawa nitong sabi. "Bakit nahihimigan ko ang pagkagalak mula sa'yo, Ethan?"

Natigilan siya sa sinabi nito. "I'm not. I-I mean, Am I too obvious?"

"Yes," tumawa ito. "ang masasabi ko lang, huwag ka masyadong mapanatag at basta magtiwala. Hindi ko pa man din nakikita 'yan, pero ramdam ko na ang karakas niya."

Tama ito. Hindi dapat siya basta magpadala sa taglay nitong ganda. Ayaw man niya manghusga, pero hindi nga talaga siya dapat magtiwala kahit pa ibinalik nito ang kinuha nitong gamit sa kanya.

"Do you want me to hired an investigator to investigate her?" pukaw nito sa pananahimik niya.

"Hindi na siguro. Nasisiguro kong hindi na babalik 'yun." sabi niya. Matapos magpaalam ay pinutol na niya ang linya

"NAGPUTA ka lang dito para sabihin sa akin ang mga kalokohang ginawa mo, Sanya?" naiiling na sabi ni Alina nang maikwento niya rito ang ginawa niyang pagpasok sa bahay doon sa isla.

"May napala ka ba sa pagpunta mo 'dun?"

Humithit siya sa sigarilyong hawak niya, binuga ang usok bago sumagot.

"Na-curious ako 'dun sa lalaking nakatira 'dun, and for the first time merong lalaking hindi naakit sa ganda ko."

"Pwede bang patayin mo muna 'yang sigarilyo mo? Alam mong no smoking dito!" Inis na winasiwas nito ang usok na dumaan sa harap nito. "At dyan sa sinasabi mo, kaya ka lang nagiging interisado 'dun sa lalaki kasi namimisteryohan ka lang sa kanya."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Hindi ba pwede 'yun?"

"Hindi! Naghahanap ka lang ng ikakapahamak mo."

"I don't think so na masama siyang tao. Kung gagawan niyan niya ako ng masama pwede niyang gawin sa'kin 'yun kagabi."

Umiling ito. "Ako na nagsasabi sa'yo, mag ingat ka lang baka hindi mo alam 'yang lalaking 'yan ang maging karma mo."

Muli siyang humithit sa sigarilyo at ibinuga rin ang usok ni'yun.

Aminado siya na ngayon lang siya nagkaroon ng ganitong interest sa isang lalaki. Pero malabo naman siguro mangyari 'yung sinabi ni Alina patungkol sa lalaking 'yun.

Kaya lang naman siya naging interisado sa lalaki ay bukod sa naboboring na siya ay talaga namang nahihiwagaan siya rito. Malabo rin na ma-in love siya sa lalaki dahil hindi pa naman siya nagmahal at nasisiguro niya na hindi siya magmamahal.