ภัทรยิ้มหน้าบานที่เช้านี้พิมพ์ลดาตื่นมาช่วยเขาแต่งตัวไปทำงาน เพราะปกติตอนเช้าเธอมักมีอาการวิงเวียนจนต้องนอนนิ่งๆ และจะดีขึ้นในช่วงสายๆ เขาจึงได้จูบลาเธอบนเตียงทุกเช้าก่อนไปทำงาน พิมพ์ลดาแกล้งทำเป็นไม่เห็นสายตาหวานเชื่อมที่มองมาขณะเธอกำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เขา เมื่ออดใจไม่ไหวภัทรก็ขโมยหอมแก้มคนตรงหน้าเสียฟอดใหญ่พิมพ์ลดาทั้งน่ารักและเซ็กซี่น่าจูบน่าฟัดไปหมดในสายตาของเขา ไม่ว่าจะเป็นแก้มนุ่มปากนิดจมูกหน่อยที่เมื่อมารวมกันแล้วสวยหาตัวจับยาก
“อยู่เฉยๆ ไม่ซนได้ไหมคะ”
“มีของสวยๆ งามๆ อยู่ตรงหน้าขนาดนี้ มือไม้ผมมันบังคับไม่ได้เลย” พิมพ์ลดาค้อนคนที่แก้ตัวได้น้ำขุ่นๆ
“ถ้าลูกออกมาซนเหมือนคุณเพลงคงแย่”
“ไม่แย่หรอกครับ พี่เลี้ยงเยอะแยะมีแต่คนรอเลี้ยงลูกเราเผลอๆ พ่อแม่แบบเราแทบจะไม่ได้จับลูกด้วยซ้ำ ถ้าเพลงเหนื่อยผมจะหาพี่เลี้ยงมาเพิ่ม เราจะได้มีหลายๆ คน”
“เอาคนนี้ให้รอดก่อนค่ะ เพลงยังไม่รู้เลยว
