พิมพ์ลดาใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงก็มาถึงโรงพยาบาลที่ผู้เป็นยายรักษาตัวอยู่ หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยแล้วพบว่าผู้เป็นยายฟื้นแล้วและกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง
“คุณยาย เป็นยังไงบ้างคะ” พิมพ์ลดาเรียกและโผเข้ากอดผู้เป็นยายด้วยความเป็นห่วง
“ยายไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกลูก แม่พวงทองก็ไม่รู้จะโทรบอกลูกทำไม ดูสิขับรถมามืดค่ำดึกดื่น”
“ก็ตอนนั้นหนูตกใจนี่คะคุณแม่”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณยาย เพลงมีวันหยุดสามวันพอดีไหนๆ ก็มาแล้ว เพลงจะค้างกับคุณแม่กับคุณยายกินอาหารอร่อยๆ ฝีมือคุณแม่ให้พุงกางไปเลย”
“ดีๆ พรุ่งนี้ยายน่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ยายแค่วูบเพราะพักผ่อนน้อยเฉยๆ ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงหรอก”
“นี่รู้ไหมเพลงสาเหตุที่คุณยายวูบคืออะไร”
“อะไรคะ” พิมพ์ลดามองมารดาอย่างสงสัย
“เพราะดูซีรีส์จนดึกติดๆ กันหลายวันทำให้พักผ่อนไม่เพียงพอ”
“โถ่ คุณยาย”
“แหม ก็มันสนุกนี่
