บทนำ
“คุณต้องการอะไรจากไหมอีก” น้ำเสียงที่ร้องถามปานเจียนจะขาดใจ ใบหน้าหวานเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา หัวใจถูกเฉือนด้วยน้ำมือของผู้ชายที่ยืนตรงหน้าซึ่งได้ชื่อว่าเป็น “พ่อของลูกในท้อง”
“อย่าเพิ่งหย่า ขอเวลาผมอีกนิด”
“คุณจะรั้งไหมไว้ทำไม ในเมื่อไม่เคยรักไหม” คนชอกช้ำร้องถามอย่างบ้าคลั่ง เขาจะเอาอะไรจากเธออีก ในเมื่อก็ได้สิ่งที่ต้องการไปแล้ว
“...” ชายหนุ่มไม่ยอมตอบ เพราะคำตอบมันคงทำให้คนตรงหน้าเจ็บอีกไม่ใช่น้อย
“ตอบมาสิคะจะรั้งไหมไว้ทำไมอีก แค่นี้ไหมก็เจ็บมากพอแล้ว”
“รอให้รวงแต่งงานกับศศินไปก่อน แล้วหากไหมจะไป ผมไม่ว่า” คำพูดของคนใจหินกระหน่ำซ้ำให้หัวใจดวงน้อยเจ็บร้าวราวกับถูกขยี้ให้แตกละเอียด เขาห่วงแต่รสา แล้วเธอกับลูกล่ะ เขาไม่ได้มีความห่วงใยให้บ้างเลยหรือ
“ได้!! ไหมจะทำตามคำขอของคุณ แต่ไหมขอแลกกับหนึ่งสิ่ง”
“ไหมจะแลกกับอะไร?” คนตัวโตร้องถามน้ำเสียงเรียบ
“ไหมจะแลกกับลูก คุณจะไม่มีสิทธิ์ในตัวของเด็กคนนี้ คุณจะไม่ได้เป็นแม้แต่คนรู้จัก” หญิงสาวบอกริมฝีปากสั่น ก่อนจ้องมองคนตรงหน้าว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไร แล้วเข่าเล็กก็แทบจะรองรับน้ำหนักตัวเอาไว้ไม่ไหว เมื่อได้ฟังคำตอบ ไม่รักเธอก็ว่าเจ็บแล้ว แต่นี่ยังไม่มีทีท่าวิตกกังวลกับเรื่องของลูกน้อยเลยสักนิด เขาไม่ได้รักลูกเลยหรือ...
“ถ้าไหมอยากได้แบบนั้น ผมก็จะทำให้”
บทที่ 1 ช้ำรัก
“แกกลับมาอีกทำไมนังไหม ฉันบอกแกแล้วไงให้กลับไปอยู่กับผัวแก” ทันทีที่เปิดประตูบ้านเก่าๆโทรมๆ ออกมาแล้วพบกับหลานสาวที่นั่งสะอื้นร้องไห้ ใบหน้าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ผู้เป็นป้าก็หาได้มีความห่วงใยให้แต่กลับร้องถามน้ำเสียงเดือดจัด
“ป้าอร ไหมขอกลับมาอยู่ที่นี่เถอะจ้ะ”
พู่ไหมยกมือพนมขึ้นวิงวอนป้าวัยสี่สิบห้าปีอย่างน่าเวทนา พร้อมกับเข้าไปกอดเรียวขาของอรอนงค์ไว้แน่นยามเห็นว่าอีกฝ่ายทำท่าจะเดินหนีตน เธอหมดที่พึ่งแล้วจริงๆ เหลือเพียงบ้านหลังนี้เพียงหลังเดียวเท่านั้น
“ฉันบอกแล้วไงว่าแกต้องไปอยู่กับไอ้ธาม ฉันเอาเงินมันมาตั้งเยอะ ถ้าแกเลิกกับมัน ฉันจะเอาเงินที่ไหนไปให้มันฮะ อีหลานโง่” ไม่พูดเปล่าแถมยังพยายามสลัดขาแรงๆเพื่อให้คนร้องไห้ฟูมฟายตรงหน้าถอยไปให้ห่างกายแล้วจิ้มหน้าผากนวลอย่างแรง
“แต่เขาไม่ได้รักไหมเลย เขาหลอกไหมนะจ๊ะป้า” สะอื้นบอกเสียงสั่นพร่า หัวใจดวงน้อยปวดแปลบราวกับถูกมีดคมๆมากรีดลงไปซ้ำสักหลายสิบรอบจนทำให้พื้นที่ในนั้นมีแต่แผลเป็น เขาหลอกเอาหัวใจเธอไป หลอกให้เธอรัก แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้รับกลับคืนมามีแต่ความหลอกลวง เขาไม่เคยรักเธอเลยสักนิด
“แกจะสนใจทำไม”
“ป้าอร” เรียกชื่อน้ำเสียงสั่น เธอพูดขนาดนี้แล้วเหตุใดกันเล่ากลับไม่ได้ไยดีสิ่งที่หล่อนพูด ไหนบอกว่ารักเธอไม่ต่างจากลูกสาวแท้ๆ แต่ทำไมถึงไม่ได้สนใจและยังจะผลักไสให้ตนไปอยู่กับคนหลอกลวงอีกกัน
“ฉันไม่สนว่ามันจะรักแกไหม แกต้องกลับไปอยู่กับมัน ไป๊ออกไป กลับไปหามันซะ” กดตะคอกเสียงดังลั่นพร้อมกับชี้นิ้วไล่ อรอนงค์คือญาติเพียงคนเดียวที่พู่ไหมเหลืออยู่ เป็นคนที่ชุบเลี้ยงหญิงสาวจนเติบโต แต่ทั้งหมดที่เลี้ยงดูก็เพราะจำใจ
หล่อนกลัวผีน้องสาวจะมาหักคอหากไม่รักษาคำพูดเรื่องเลี้ยงดูหลาน ก็เธอรับปากเอาไว้เพื่อแลกกับเงินจำนวนหนึ่งพร้อมกับที่ซุกหัวนอน ซึ่งก็คือบ้านซอมซ่อหลังนี้นี่เอง
พู่ไหมส่ายหน้าปฏิเสธ อย่างไรหล่อนก็ไม่กลับไปหาธาม สามีไร้ใจอีก เขาใจร้ายกับเธอและลูกน้อยในท้องยิ่งนัก
เพียงแค่ต้องการช่วยเหลือน้องสาวให้สมหวัง ถึงกับยอมหลอกว่ารักเธอและหลอกให้เธอแต่งงานด้วยเพื่อให้ห่างออกจากคนที่น้องสาวหมายปอง
แต่นั่นมันยังไม่ได้กระหน่ำซ้ำเติมให้หัวใจต้องทุรนทุรายเท่ากับเขาไม่ได้ลังเลสักนิดยามที่เธอบอกว่าเขาจะไม่มีสิทธิในตัวของลูก
“อย่าให้ฉันต้องเอาน้ำมาสาดไล่ นังไหม แกจะไปไหมฮะ” อรอนงค์ทำสีหน้ารำคาญยิ่งนัก เมื่อไหร่หลานสาวจะไปให้พ้นบ้านสักที เธอคันไม้คันมืออยากจะไปบ่อนจะแย่อยู่แล้ว
ทำให้พู่ไหมเงยหน้าขึ้นมองอย่างตัดพ้อทั้งน้ำตา เจ้าหล่อนพูดไม่ออกกับท่าทีที่แสดงออกมาของผู้เป็นป้า เพราะมันยิ่งตอกย้ำว่าอรอนงค์ต้องการอะไรจากเธอ เพียงอย่างเดียวที่อีกฝ่ายต้องการคือผลประโยชน์ หาได้มีความรักให้แม้แต่น้อย แม้จะรู้อย่างนี้ เธอก็ยังสำนึกบุญคุณที่อรอนงค์เลี้ยงมาจนโต
คนตั้งท้องสามเดือนได้แต่ก้มหน้ายอมรับความทุกข์ที่วิ่งมากระแทกเข้าก้อนเนื้อด้านซ้ายครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะจำใจพยุงตัวลุกขึ้นจากพื้นเพื่อออกจากบ้านหลังน้อยของตนเองแต่ก็ไร้จุดมุ่งหมาย สองขาพาร่างกายอ่อนแอไปตามทางอย่างโซซัดโซเซ
ตั้งแต่ตอนเล็กๆ หล่อนก็มีชีวิตที่ลำบาก ต้องหาเงินเรียนเอง แถมมิหนำซ้ำยังต้องหาเงินใช้หนี้ให้อรอนงค์ซึ่งนับวันก็ยิ่งเพิ่มพูนจากการเล่นการพนัน
พอเรียนจบก็ขยันทำงาน เธอแทบจะไม่ได้สนใจเรื่องแต่งงานมีครอบครัวเลยด้วยซ้ำ แล้วไม่นานก็มีเรื่องที่ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นไปได้เกิดขึ้น
เริ่มอัพแล้วนะคะ อีธามใจร้ายมาก..