ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ไม่ต้องถามว่ามาทำไมหรอกนะ ก็อย่างที่คิดนั่นแหละ หลังจากฉันได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นของจิณทั้งหมด ฉันก็ลังเลอย่างมาก เป็นจังหวะที่พี่หมอมาหาที่ร้าน ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่หมอฟัง และขอคำปรึกษาจากเขา
**“ทุกวันนี้ชามีความสุขแล้วจริงๆหรอ แล้วน้องธามมีความสุขแล้วจริงๆหรอ” สิ่งที่พี่หมอพูดขึ้นหลังจากได้ฟังเรื่องทุกอย่างที่ฉันเล่าให้ฟัง**
**“.....” ฉันได้แต่ก้มหน้ายอมรับกับตัวเอง ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ฉันไม่ได้มีความสุขเลย และยิ่งเห็นลูกที่อยู่ๆก็ไม่ร่าเริงเหมือนกัน ยิ่งทำให้ฉันทุกข์ใจมากกว่าเดิม**
**“ถ้าทำตามใจตัวเองแล้วมันจะมีความสุขก็ทำไปเถอะ ผลที่เรากลัวไม่มีอะไรมาการันตีว่ามันจะเป็นอย่างที่เรากลัวไม่ใช่หรอ...”**
**“เสี่ยงอีกครั้งแลกกับความสุขที่จะได้รับ มันคุ้มทั้งกับตัวเองและตัวของลูกเอง ไม่ใช่หรอ”**
และนั่นแหละค่ะที่ทำให้ตอนนี้ฉันได้มา
