ISANG helicopter ang naghihintay sa amin ni Reagan sa lugar kung saan kami ibinaba ni Mang Jojo. Maluwang na maluwang doon na parang basketball court pero walang ibang tao kung hindi kaming dalawa lang. Wala ring ibang bagay na makikita kung hindi mukhang lapagan lamang talaga nitong sasakyang panghimpapawid na nasa harapan namin ngayon. Private property kumbaga. Pero nagtataka ako kung ano ang ginagawa namin dito.
"Maraming salamat, Mang Jojo. Kayo na ho ang bahala sa mga naiwan sa reception," sabi dito ni Reagan nang makababa kami ng kotse pagkatapos ako nitong pagbuksan ng pinto.
"Huwag kayong mag-alala, Sir. Mag-enjoy ho kayo ni Ma'am," nakangiting sabi ng matanda.
"Mag-ingat ho kayo, Mang Jojo." Kahit hindi ko naiintindihan ang nangyayari ay nagawa kong sabihin. Yumukod ito ng b
