เลี้ยงส่ง
“ทำไม...เราไม่เคยรู้” สายป่านถามด้วยใจที่ปวดหนึบ เธอเป็นเพื่อนกับพระพายมาตั้งแต่ตอนม. ต้น ทว่าเธอกลับไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย
“เราไม่ได้บอกใครน่ะ” พระพายบอกด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ก่อนจะยกบุหรี่ขึ้นมาสูบ แล้วพ่นออกไปอีกทาง จากนั้นก็หันกลับมาเล่าต่อ “ตอนน้องเข้าปีหนึ่งเราก็ยังลังเลนะว่าจะจีบดีไหม กลัวรักษาน้องไว้ไม่ได้น่ะ แต่น้องก็โคตรน่ารัก โคตรฮอต ถ้าเราไม่จีบก็คงมีคนอื่นจีบก่อนเราแน่ ๆ เราก็เลยตัดสินใจจีบ พอรู้ว่าน้องมีใจ เราก็ขอคบเลยทันที ป่านคงเห็นคลิปที่เราแชร์ใช่ไหม”
“หะ เห็น” หญิงสาวตอบเสียงสั่น ๆ กระบอกตาร้อนผ่าว เพราะหัวใจมันเจ็บมากกว่าเดิม ไม่รู้ว่าควรวางสีหน้าอย่างไรเมื่อได้ฟังเรื่องนี้จากปากเขา ด้วยฤทธิ์เครื่องดื่มทำให้ความสามารถในการควบคุมอารมณ์ของเธอต่ำลง จนสุดท้ายเธอก็ไม่สามารถเก็บความรู้สึกไว้ได้อีก เธอถามเขาออกไปพร้อมกับน้ำตาหยดแรกที่มันรินไหลออกมา “เพราะแบบนี้ใช่ไหมพา
