“อ้าว ยัยแพต พึ่งมาเหรอ?” เสียงแบม งัวเงีย ทักฉันขึ้น เมื่อรู้สึกตัวว่าฉันเข้ามาในเต็นท์
“แกนอนต่อเถอะ ฉันขอโทษที่ทำให้แกตื่น"
นอนต่อสักพัก ฉันกับเพื่อนๆ ก็ต้องตื่นมาถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า ไปส่งอาจารย์ ระหว่างที่ฉันตั้งกล้องถ่ายภาพอยู่ ฉันมองผ่านเลนส์ เพื่อเล็งภาพ มีคนมาสวมกอดฉันจากด้านหลังแล้วพูดขึ้นข้างหู
"ทำไมหนีมาก่อน"
ฉันหันมามองคนตัวสูง พี่กระทิง!! ยัยแบมนะยัยแบม ไม่บอกฉันเลย ฉันหันมองหาเพื่อน พวกนางก็ยืนเขินอยู่ด้านหลัง
"แกพี่กระทิงนิ ดูอบอุ่นดีนะ" ฉันแกะมือเขาออกแล้วเดินมารวมตัวกับเพื่อนๆ ริสาก็พูดขึ้น
"ท่าทางเขาจะจริงจังกับแกนะยัยแพต ไม่งั้นเขาคงไม่ทำแบบนี้"
"ไม่หรอกแก เขาสร้างภาพ คนอย่างเขาเหรอจะชอบฉัน” เพื่อนฉันคงไม่รู้ว่าฉันเป็นแค่ไม้กันหมาสำหรับเขา และคงไม่รู้ว่าผู้หญิงเขาเยอะแค่ไหน
ฉันถ่ายรูปเสร็จก็ทำอาหารเช้าง่ายๆ กินกัน ฉันเห็นเขานั่งมองวิวอยู่เลยเดินเอากาแฟ กันขนมปังมาให้เขา
"กินเซาะ เดี๋ยวไม่มีแรงขับรถไปส่งสาว"
"แรงไปส่งอาจจะไม่มี แต่แรงเอานะ แรงดีมากนะ อยากลองมั๊ย"
"พี่กระทิง!!!" ฉันกำลังจะลุกขึ้น เขาดึงให้ฉันนั่งลง มองภายนอกเขาดูท่าทาง หยิ่งๆ นิ่งๆ เท่ห์ๆ นะ แต่พออยู่กับฉันเขาทะเล้นขี้เล่นและชอบพูดอะไรแบบนี้กับฉันเรื่อยเลย ไม่รู้อยู่กับผู้หญิงคนอื่นเขาจะเป็นแบบนี้ไหม
"รีบกลับดีกว่าไอ้กระทิง เดี๋ยวสายกว่านี้จะร้อน"
เป็นพี่ดินที่เดินมาตาม “อืมแล้วน้องๆ กลับกันยังไงครับ? กับกี่โมง? พี่ดินถามพวกฉัน
”อีกสักพักก็ว่าจะกลับแล้วค่ะ”
"ขับรถดีๆ นะครับ แล้วเจอกัน"
พี่กระทิงมองหน้าฉันแต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วเดินกลับไปกับเพื่อนของเขา
ฉันพอจะรู้ว่าคนที่ซ้อนรถของเขามาคือใคร อารมณ์ของฉันตอนนี้เหมือนคนถูกนอกใจยังไงยังงั้น แต่ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันไม่มีสิทธิ์ไปหึงเขา อยากจะออกจากความรู้สึกนี้จัง
ระหว่างเดินทางกลับ อยู่ในรถกัน 4 คน ฉันก็เล่าความอึดอัดของฉันให้เพื่อนสนิททั้งสามคนของฉันฟัง
อิงดอย : เท่าที่แกเล่ามา เขานิร้ายจริงๆ เลยนะ
แบม : เสือผู้หญิง แบดบอยสุดๆ
ริสา : แกก็ต้องชัดเจน
แพตตี้ : ยังไง?
ริสา : หาแฟนซิ เอาแบบจริงจังสักคน เดี๋ยวเขาก็เลิกยุ่งไปเอง
ความคิดของริสาก็ดีนะ ถ้าฉันมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เขาก็น่าจะเลิกยุ่งกับฉัน
ริสา : คนมาจีบแก ก็ตั้งเยอะ
อืมใช่ ฉันคิดตามที่ริสาพูด คนที่คุยๆ และพอจะเขาตาฉันก็มีอยู่ 2 คนนะ พี่ดิว เรียนหมอปี 3 และ เอ็ม สถาปัตย์ ปี 2 ทั้งสองคนนี้หล่อไม่แพ้พี่กระทิงเลยล่ะ
แต่พอฉันนึกถึงวันนั้นที่ฉันเกือบมีอะไรกับเขา ในหัวของฉันมันมีแต่ภาพของเขา เขาทำให้ฉันเสร็จโดยไม่ได้สอดใส่ ส่วนเขาก็ช่วยตัวเองจนเสร็จไป เสียงร้องของเขามันยังอยู่ในหูฉันอยู่เลย ทำไงฉันจะลืม เฮ้ยยยยย
พอกลับจากเขาใหญ่ พวกฉันก็นัดกันไปดื่มที่คลับเหมือนเดิม ริสาบอกว่า นางนัดผู้ไว้ ให้ไปเป็นเพื่อนหน่อย
คลับ
ผมมาที่คลับกับเฮียมังกร กว่าผมจะสลัดจุ๊บหลุด เล่นเอาเหนื่อย ผมไปส่งเธอที่บ้านก็จะให้ผมเขาไปในบ้านให้ได้ จุ๊บพยายามแนะนำผมให้พ่อเธอรู้จักแต่ผม ไม่ได้คิดแบบนั้น พอดีเฮียมังกรโทรมาพอดี ผมเลยขอตัวออกมาได้
ผมหงุดหงิด เลยเรียกเด็กมานั่ง เพื่อระบายอารมณ์ซะหน่อย ตอนนี้เฮียไปคุยธุระกับพี่เมฆ ผมเลยพาเด็กขึ้นมาบนห้องรับรอง แล้วให้เธอจัดการทำให้ผม ผมอยากปล่อยน้ำออกเต็มที่แล้ว
ผมนั่งเฉยๆ แล้วปล่อยให้เธอทำให้ผม เธอก็ทั้งดูดทั้งเลีย และโยกสะโพกอยู่บนตัวของผม เธอทำครบทุกอย่าง แต่ผมก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ ขาเธอเริ่มสั่น คงจะเหนื่อยแล้วมั้ง ผมจับเธอกด ให้หันหลัง แล้วผมทำเอง ใบหน้าที่ผมนึกถึงคือ แพต
ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ว่าเธอไม่สวยนะ เธอสวยและเซ็กซี่มาก แต่เธอไม่ได้ทำให้ผมเสร็จ
ผมต้องนึกถึงยัยแม่มดนั้น ผมอัดใส่ร่องของเธอไม่ยั้ง ตรับ ตรับ ตรับ จนเธอร้องออกมา ไม่รู้ว่าเจ็บหรือเสียว ผมไม่สน
พอผมนึกถึงหน้าแพต อารมณ์ผมมันพุ่งพล่านมาก อ้าส์ๆๆๆๆๆๆ แพต......ผมส่งเสียงครางแล้วเรียกชื่อแพตออกมาตอนผมเสร็จ
เสร็จแล้วผมดึงถุงยางทิ้ง แล้วให้เงินเธอไป อ้าส์ ยัยแม่มด นี่ฉันทำเธอไม่สุดหรือป่าวว่ะ ฉันเลยเป็นแบบนี้
เสร็จกิจ ผมเดินลงมาหาเฮียมังกรที่คุยกับพี่เมฆอยู่
"ไปไหนมาว่ะ "
"ไปตาม อิงดอยให้หน่อย"
"มาด้วยเหรอเฮีย"
"อืม ยืนเต้นอยู่หน้าเวที"
ผมมองลงไปก็เห็นโต๊ะ 4 สาวนั้น มาก็ไม่บอกนะยัยแม่มด
ผมเดินลงมาทันที โต๊ะเธอมีผู้ชายอยู่ 2 คน คนนั้นน่าจะเป็นผู้ชายของริสา ส่วนอีกคนยืนข้างๆ แพตตี้ ผมจำได้ว่าพวกไอ้เอ็ม เด็กสถาปัตย์ รุ่นน้องผมปีนึง ไอ้เวร!! มันยืนคล้องเอวแพตอยู่แล้วเธอก็ไม่ขัดขืน จะสิงกันอยู่แล้ว แม่ง!
ผมไปยืนตรงข้ามเธอจ้องเธอตาเขม็ง “อิง พี่มังกรให้มาตาม”
เธอไม่สนใจผมเลย "ไปคุยกันข้างนอก" ผมเดินไปกระชิบที่หูเธอ “ถ้าไม่ไปได้เจอดีแน่”
"ขอตัวก่อนนะคะ" เธอหันไปบอกไอ้เวรนั้น
ฉันเดินตามเขาออกไปด้านนอก เห็นเขายืนสูบบุหรี่อยู่ตรงทางออก
"ว่าไงค่ะ?" ฉันยืนกอดอกแล้วถามเขา
"มันคือใคร"
"เอ็มนะเหรอ แฟนแพตเอง" ฉันตัดสินใจบอกเขาไปแบบนั้น เพราะอยากให้เขาเลิกเล่นกับความรู้สึกของฉันสักที เขาทิ้งบุหรี่แล้วพุ่งเขามาบีบหัวไหล่ฉันอย่างแรง
"แฟนอย่างนั้นเหรอ" เขาดูท่าทางโกรธฉันมาก เขาดูน่ากลัวมากกว่าทุกครั้งที่ฉันเจอ
" แพต.... เจ็บนะ " เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือ แถมยังเพิ่มแรงบีบออกมาอีก
"เอาคีย์การ์ดคืนแพตมา"
ตอนนี้อิงเดินมาตามฉัน นางเห็นท่าไม่ดี เลยไปตามพี่มังกรมาช่วย
"กระทิง ทำอะไร" ผมเห็นเฮียผมเดินมาผมเลยปล่อยมือจากเธอ
กลับบ้าน เฮียผมสั่ง ส่วนเธอก็เดินเข้าไปด้านใน คงไปหาไอ้เวรนั้น
ตอนนี้ผมมารออยู่ที่คอนโดของเธอ อยากจะคุยให้รู้เรื่อง เธอจะคบไอ้เอ็มจริงๆ เหรอ มันก็เหี้ยไม่ต่างจากผม ผมรอเธอจนถึงตอนนี้ เช้าล่ะ เธอยังไม่กลับมา เธอค้างกับไอ้เวรนั้นเหรอ หึ!!!! ผมได้แต่ขบกรามแน่น
"ถ้าผมเจอเธอได้แหกแน่ ดูดิระหว่างไอ้เอ็มกับผมใครจะเด็ดกว่ากัน ฉันอุตส่าห์ทะนุถนอมเธอนะ"
Talk แพตตี้
เมื่อคืนฉันไม่กล้ากลับห้อง เพราะฉันคิดว่าเขาต้องไปที่ห้องฉันแน่ๆ ฉันเลยมานอนที่คอนโดริสา
ฉันใส่ชุดนักศึกษาของริสามาเรียน เขาทั้งไลน์ทั้งโทรมา แต่ฉันไม่ได้รับ จะอะไรกับฉันนักหนา และตอนนี้ฉันเลิกเรียนแล้วกำลังจะลงจากตึก
แต่แบมบอกว่า พี่กระทิงมายืนรออยู่ที่หน้าตึก ฉันไม่อยากเจอเขาตอนนี้ฉันหลบหน้าเขาอยู่
ไลน์....เสียงไลน์ขอฉันดังขึ้น
"ลงมาอย่าให้ต้องขึ้นไป"
ฉันไม่ได้เปิดอ่านแต่ข้อความมันแสดงหน้าจอ อ่านแล้วก็ขนลุก ดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ ฉันบอกกับเพื่อนของฉัน
อิงดอย : ฉันจะโทรหาพี่มังกรให้เขามารับหน้าตึก แกไปนอนกับริสาก่อน ดูท่าทางเขาจะหวงแกนะ
แพตตี้ : หวงก้าง มากว่า ไม่คิดจะให้ฉันมีแฟนเลยหรือไง
ริสา : ฉันได้ข่าวมาว่า เอ็มโดนพี่กระทิงยำเละเลยนะ ฉันได้ยินที่ริสาพูดก็ตกใจ ทำไมเขาถึงต้องมาทำเป็นหวงฉันด้วย
"ไอ้กระทิงมาทำไรตรงนี้ ไม่ไปเฝ้ายิม"
"ครับๆ กำลังจะไปเฮีย" เขาดูสลดลงเมื่อพี่มังกรเดินมา
"เฮียกำลังจะเข้ายิม เจอกัน"
ร้ายนักนะยัยตัวแสบ เรียกเฮียมาช่วยเหรอ อย่าให้เจอนะ
เห้ย.... เขาเป็นอะไรของเขานักหนา เราไม่ได้อยู่ในสถานะอะไรกันเลย มาตามฉันเหมือนฉันเป็นแฟนเขาไปได้ แล้วฉันต้องทำยังไง เขาถึงจะเลิกยุ่ง ฉันจะคบใครคนนั้นก็โดนเขาไปกระทืบตลอด