Chapter 20: I miss her. Ziel's POV

1759 Words

Patamad akong nagmulat ng mga mata nang maramdaman kong tumama ang sinag ng araw sa aking mukha. Dalawang beses akong kukurap-kurap bago ako tuluyang nagmulat at tumalikod kung saan ito nanggagaling. Bahagya pa akong napangiwi dahil sa sakit ng aking katawan. It's Sunday morning. A very good morning to me. Gusto ko sanang bumalik mula sa pagtulog ngunit may napakagandang anghel akong nasilayan. She caught my attention and I cannot stop myself from smiling and admiring her beauty. I am so blessed having her. Finally, the long wait is over. I don't have to chase her anymore. She is mine now and I am so thankful for that. I caressed her face nang 'di na 'ko nakatiis. Ang hirap lang pigilan na 'di ko siya hawakan. She moved a bit, and flashed a small smile. I smiled too. Nananaginip kaya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD