ตอนที่ 18 ความในใจ
ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำบุญด้วยอะไรมา ถึงได้โชคดีเจอผู้ชาย ที่อบอุ่นอย่างคุณเนลสันและมันโชคดีกว่าการได้พบเจอ นั่นคือผมได้ใกล้ชิดและได้รับความรักจากผู้ชายคนนี้
แรกเริ่มเดิมทีสำหรับชีวิตเด็กวัยรุ่นอายุสิบแปดปีที่เพิ่งหนีออกจากบ้านเข้ามาในกรุงเทพ ภาพในจินตนาการของผม เจ้าของบาร์โฮส์ตมันต้องเป็นผู้ชายโหด เถื่อน เจ้าชู้ มักมาก แต่สิ่งเหล่านี้มันเป็นเพียงเปลือกนอกที่ผมเคยเห็นมันผ่านๆ จากการได้พบคุณเนลสันในช่วงแรก แต่เมื่อได้รู้จักและสัมผัสเนื้อแท้ข้างในแล้วเจ้านายฝรั่งของผมคนนี้อบอุ่นอ่อนโยนอย่างเหลือเกิน
“ป้อน” คุณเนลสันกระซิบเรียกผมเสียงแผ่วปลายจมูกยังคงเกลี่ยอยู่ข้างแก้มและซอกคอผมไม่ห่าง
“ครับ”
“เธอบอกว่ารักฉันแล้ว แบบนี้ฉันก็คิส...เธอได้แล้วสิ ใช่มั้ย” คุณเนลสันแนบใบหน้าลงมาชิดจนผมมองอะไรแทบไม่เห็นนอกจาก ลูกตาของคุณเนลสัน
“เอ่อ...ผมบอกว่าผมรัก แต่ยังไม่ได้บอกเลยว่
