ตอนที่ 19 นักศึกษา
Part Nelson
ผมนั่งเผชิญหน้าอยู่กับผู้ชายอายุประมาณห้าสิบ ท่าทางดุ ขึ้งโกรธหน้าตาบึ้งตึงกับผู้หญิงอีกคนท่าทางไม่ค่อยมีความมั่นใจและดูเหมือนไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียง ไม่มีอำนาจอะไรในการตัดสินใจแม้แต่อย่างเดียว ทั้งสองคนนั่งอยู่ต่อหน้าผมในฐานะพ่อแม่ของป้อน
“ผมจะแจ้งตำรวจมาจับคุณโทษฐานพรากผู้เยาว์หลอกลูกผมมา” ผู้ชายตรงหน้าชี้นิ้วใส่ผมหลังจากที่ป้อนอุ้มน้องปลื้มเข้าไปอยู่ในห้องตามที่ผมบอกแล้ว
“ป้อนไม่ใช่ผู้เยาว์แล้วเขาอายุสิบเก้าแล้วครับ แต่ถ้าคุณอยากจะแจ้งความผมไม่มีปัญหาอะไร ผมคิดว่าทนายของผมสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้...เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าไหนๆ ก็ได้เจอกันแล้ว”
“เรื่องอะไรอีก ผมไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณทั้งนั้น ผมแค่ จะมารับลูกชายผมกลับบ้าน”
“คุณไม่มี...แต่ผมมี ก่อนที่พวกคุณจะมารับเขากลับไปผมอยากรู้...อยากรู้ว่าก่อนหน้านี้ทำไมคุณปล่อยให้เขาหนีมา หนึ่
